Ulga na złe długi w PIT i CIT – zeznanie roczne i zaliczka.

Przygotowywanie zeznań rocznych za ubiegły rok wiąże się z koniecznością dodatkowego raportowania w ramach tzw. „ulgi na złe długi”. Z dniem 1 stycznia 2020r., do ustaw o podatkach dochodowych, przywrócono dodatkowy obowiązek w postaci korygowania podstawy opodatkowania o wartość nieopłaconych faktur kosztowych. Z omawianego narzędzia może również skorzystać wierzyciel. W dalszej części niniejszego wpisu przybliżamy najważniejsze informacje w tym zakresie!

Nowe obowiązki na gruncie zeznania rocznego i zaliczek na podatek

Ulga na złe długi w podatkach dochodowych, to analogia do przepisów ustawy o VAT, które obligują dłużników oraz uprawniają wierzycieli do korekty podstawy opodatkowania o wartość przeterminowanych powyżej 90 dni zobowiązań/wierzytelności. Okres 90 dni liczy się począwszy od pierwszego dnia następującego po upływie terminu do uregulowania zobowiązania określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.

Korekty podstawy opodatkowania dokonuje się:

  • przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy, tj. w okresie (miesiącu/kwartale) za który obliczana jest zaliczka, w którym doszło do przeterminowania zobowiązania powyżej 90 dni, dłużnik obowiązkowo zwiększa podstawę opodatkowania o wartość tego zobowiązania zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów. Wierzyciel natomiast ma prawo (nie obowiązek) do zmniejszenia podstawy opodatkowania o wartość przeterminowanych powyżej 90 dni wierzytelności.
  • przy składaniu rocznego zeznania podatkowego, za pomocą dedykowanego załącznika PIT-WZ.

ISTOTNE:

Ulga na złe długi w zakresie rocznego zeznania podatkowego dotyczy również podatników opłacających podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i składających zeznanie PIT-28.

Podatnicy rozliczający się na zasadach ogólnych lub opłacający podatek liniowy mogą uniknąć omawianego obowiązku na gruncie zaliczek, jeżeli zdecydują się na opłacanie zaliczek w formie uproszczonej.

Ulga na złe długi w podatku dochodowym – praktyczne przykłady

W celu zobrazowania istoty ulgi na złe długi w podatku dochodowym, posłużymy się kilkoma przykładami. W pierwszej kolejności rozpatrujemy niniejszą kwestię na gruncie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od strony wierzyciela.

Przykład 1

Pan Wojciech dokonał sprzedaży towaru i wystawił na tę okoliczność fakturę na kwotę 5 000 zł netto z terminem płatności przypadającym na dzień 10.02.2021r.

Z uwagi na fakt, że dłużnik uchyla się od uregulowania zobowiązania, Pan Wojciech uprawniony jest do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki o wartość nieuregulowanej należności.

Zmniejszenia dochodu można dokonać w okresie rozliczeniowym, w którym upłynęło 90 dni od dnia terminu płatności, czyli w maju 2021r. pod warunkiem, że do dnia terminu płatności zaliczki wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

Jeżeli dłużnik ureguluje zobowiązanie, wówczas Pan Wojciech będzie zobowiązany do zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.

Kolejny przykład dotyczy obowiązku korekty dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki po stronie dłużnika. Tym razem przykład zobrazuje problematykę płatności częściowych.

Przykład 2

Pan Andrzej (podatnik VAT) dokonał zakupu towaru i otrzymał na tę okoliczność fakturę na kwotę 5 000 zł netto z terminem płatności przypadającym na dzień 20.08.2020r.

Z uwagi na problemy z płynnością finansową, Pan Andrzej uregulował zobowiązanie częściowo w kwocie 3 000 zł netto.

Pan Andrzej zobowiązany jest do zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki za listopad 2020r., ponieważ w tym okresie rozliczeniowym upłynęło 90 dni od dnia terminu płatności.

Jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki za listopad 2020r. Pan Andrzej nie ureguluje pozostałej kwoty zobowiązania (2 000 zł netto), wówczas o tę kwotę będzie zobowiązany zwiększyć dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki.

Ostatni już przykład odnosi się do sporządzenia rocznego zeznania podatkowego, w którym należy w odpowiedni sposób ujawnić wartość transakcji handlowych rozliczanych w ramach ulgi na złe długi.

Przykład 3

Pan Andrzej z poprzedniego przykładu nie uregulował pozostałego zobowiązania w kwocie 2 000 zł. do dnia złożenia rocznego zeznania podatkowego PIT za 2020 rok.

W związku z powyższym, Pan Andrzej powinien wypełnić załącznik PIT-WZ do rocznego zeznania podatkowego.

Zobowiązanie powinno zostać ujawnione w części C „DANE DOTYCZĄCE WIERZYCIELA I ZOBOWIĄZANIA, JEŻELI DO DNIA ZŁOŻENIA ZEZNANIA PODATKOWEGO ZOBOWIĄZANIE NIE ZOSTAŁO UREGULOWANE (dotyczy zobowiązań zwiększających podstawę opodatkowania lub zmniejszających stratę – wypełnia podatnik będący dłużnikiem)” załącznika PIT-WZ.

Kwota z poz. 20 załącznika PIT-WZ, winna zostać przeniesiona do rocznego zeznania podatkowego, do części „ZMNIEJSZENIA I ZWIĘKSZENIA PODSTAWY OPODATKOWNIA (STRATY) O WARTOŚĆ WIERZYTELNOŚCI I ZOBOWIĄZAŃ WYNIKAJĄCYCH Z TRANSAKCJI HANDLOWYCH”

Ulga na złe długi a przepisy szczególne dot. COVID-19

Końcowo warto nadmienić, że stosowanie przepisów dot. ulgi na złe długi może być wyłączone na mocy przepisów szczególnych, mających wspomóc przedsiębiorców w czasie epidemii. Zgodnie z regulacjami art. 52q ustawy o PIT (analogiczne przepisy znajdują się w art. 38i ustawy o CIT), aby zaniechać obowiązków na gruncie ulgi na złe długi zaistnieć muszą następujące warunki:

  • w danym roku podatkowym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19;
  • uzyskane przez podatnika odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym przychody, o których mowa w art. 14, są niższe o co najmniej 50% w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w roku poprzedzającym rok podatkowy – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów;
  • podatnik poniósł odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-04-26

Odliczenie darowizn na walkę z COVID-19

Walka z pandemią, wymusiła stworzenie szeregu narzędzi mających wspomóc nie tylko gospodarkę, lecz również podmioty, które aktywnie zwalczają koronawirusa. Za sprawą Ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020, poz. 568), ustawodawca stworzył możliwość rozliczenia w rozrachunku podatkowym, przekazanych darowizn na wsparcie podmiotów zwalczających epidemię. Poniżej wyjaśniamy jakie warunki należy spełnić i w jaki sposób odliczyć przekazane darowizny!

Darowizny odliczy prawie każdy podatnik PIT i CIT w 2020 i 2021 roku

W pierwszej kolejności warto zaznaczyć, że odliczenie darowizn na przeciwdziałanie COVID-19 przewidziano dla niemal wszystkich podatników:

  • CIT, którzy darowiznę odliczają w zeznaniu CIT-8 lub CIT-8ABza pomocą załączników CIT-D i CIT-O,
  • PIT, którzy darowiznę odliczają w zeznaniach PIT-28, PIT-36, PIT-36L, PIT-37 za pomocą załącznika PIT-O.

Darowizny na walkę z COVID-19 nie odliczą natomiast podatnicy, którzy opłacają podatek w formie karty podatkowej (PIT-16A).

Dokonując odliczenia należy kierować się podstawowymi zasadami, zgodnie z którymi: po pierwsze nie można dublować odliczeń (np. darowizna zaliczona w koszty nie podlega rozliczeniu w zeznaniu rocznym), po drugie nie można odliczać darowizn, które zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

ISTOTNE:

Odliczeniu podlegają darowizny przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, zatem odliczenie możliwe jest jeszcze w 2021 roku i być może w 2022 roku!

Istotny jest beneficjent przekazanej darowizny

Nie każda darowizna podlega odliczeniu, ponieważ istotny jest nie tylko cel (przeciwdziałanie COVID-19), lecz również beneficjent środków. Zgodnie z art. 52n ustawy o PIT (analogicznie art. 38g ustawy o CIT), podstawę opodatkowania obniżyć można o darowizny przekazane na rzecz:

  1. Podmiotów wykonujących działalność leczniczą, wpisanych do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19 tj. wykazu podmiotów udzielających świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. Wykazy te udostępniono na stronach internetowych NFZ,
  2. Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań ustawowych,
  3. Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na cele wykonywania działalności statutowej,
  4. Domów dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, noclegowni, schronisk dla osób bezdomnych, w tym z usługami opiekuńczymi, ośrodków wsparcia, rodzinnych domów pomocy oraz domów pomocy społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473)
  5. Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 „tarczy antykryzysowej”.

ISTOTNE:

Podmiotem wykonującym działalność leczniczą jest niemal każda placówka medyczna np. szpital, czy przychodnia. Wykaz tych podmiotów jest na bieżąco aktualizowany na stronach NFZ. Zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 21 lipca 2020r. „W sprawie nowych preferencji stosowanych w związku z ponoszeniem negatywnych konsekwencji ekonomicznych z powodu COVID-19”, istotne jest, aby dany podmiot znajdował się w wykazie w dowolnym momencie począwszy od 1 stycznia 2020r.

Przepisy umożliwiają również odliczenie darowizn na walkę z COVID-19, przekazanych organizacjom pożytku publicznego pod warunkiem, że:

  1. Darowizna została przekazana OPP w okresie od dnia 1 stycznia 2020r. do dnia 31 maja 2020r., która w tym samym okresie przekazała ją podmiotom wymienionym powyżej w pkt 1-3,
  2. OPP przekazała podatnikowi pisemną informację o miesiącu przekazania środków pochodzących z darowizny oraz nazwie podmiotu, na rzecz którego te środki zostały przekazane

Wysokość odliczenia uzależniona jest od momentu przekazania darowizny

Dokonując odliczenia darowizny należy zweryfikować okres, w którym podatnik ją przekazał. Ustawodawca ustanowił określone przedziały czasowe, gdzie dopuszcza się odliczenie w wysokości 100%, 150%, a nawet 200% wysokości przekazanej darowizny. Okresy te kształtują się następująco:

  • od 1 stycznia 2020r. do dnia 30 kwietnia 2020r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny,
  • w maju 2020r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny,
  • od dnia 1 czerwca 2020r. do dnia 30 września 2020r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 100% wartości darowizny,
  • od dnia 1 października 2020r. do dnia 31 grudnia 2020r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny,
  • od dnia 1 stycznia 2021r. do dnia 31 marca 2021r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny,
  • od dnia 1 kwietnia 2021r. o końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19- odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 100% wartości darowizny.

Odliczenie darowizny najpierw w zaliczce, potem w zeznaniu rocznym

Kończąc już rozważania w przedmiocie darowizn na walkę z COVID-19, warto podkreślić, że podatnicy mogą:

  • pomniejszyć podstawę opodatkowania o wartość dokonanej darowizny już na etapie obliczania zaliczki na podatek dochodowy,
  • po zakończeniu roku podatkowego rozliczyć daną darowiznę w zeznaniu rocznym.

Korzyść podatkowa będzie oczywiście jednokrotna, jednak istotne jest to, że podatnik nie musi czekać z odliczeniem darowizny do momentu składania zeznania rocznego, ponieważ może już tego dokonać na etapie zaliczkowania. Powyższe stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2020r., sygn. 0113-kdipt2-1.4011.751.2020.4.map.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowano: 2021-04-14

Bez paragonów papierowych w roku 2021?

Rząd powoli acz konsekwentnie szykuje się do kolejnej, ustawowej zmiany w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych za pomocą kasy rejestrującej. Jak powszechnie wiadomo jednym z obligatoryjnych elementów tej ewidencji są wystawione dla odbiorcy paragony sprzedaży.

Odbiorcą paragonu może być osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej albo firma.

W drugiej połowie roku 2021 ustawodawca chce wprowadzić możliwość wystawiania przez sprzedawców e-paragonów z jednoczesnym, stopniowym odejściem od stosowania paragonów papierowych. O co dokładnie chodzi?

Co to jest e-paragon

E-paragon będzie stanowić dokument elektroniczny zawierający podobne dane co aktualny, papierowy paragon fiskalny jednakże będzie generowany z kasy fiskalnej pod postacią cyfrowego dokumentu sprzedaży. E-paragon, czyli elektroniczna postać paragonu fiskalnego może jednak nieznacznie różnić się od swojej dotychczasowej wersji papierowej (uwarunkowane to będzie elektroniczną postacią dokumentu).

Należy podkreślić, iż zasady wystawiania paragonów dla osób fizycznych oraz potencjalnych firm w przypadku ubiegania się o fakturę nie mają ulec zmianie.

Początkowo prawodawca chce, aby sprzedawca mógł dokumentować zrealizowaną transakcję sprzedaży za pomocą paragonu w formie papierowej albo paragonu w formie elektronicznej.

Jednak wygenerowanie i przekazanie e-paragonu kupującemu będzie wymagać uzyskania przez sprzedawcę zgody od nabywcy co do:

  1. Formy udokumentowania danej sprzedaży – paragon papierowy lub e-paragon,
  2. Sposobu (metody) przesłania e-paragonu do nabywcy.

Warto zaznaczyć, iż gdy sprzedawca nie dokończy danej sprzedaży i dokona anulacji tej transakcji, wówczas kasa wygeneruje anulowany dokument sprzedaży – paragon lub fakturę w postaci:

  • elektronicznej i papierowej, albo
  • tylko elektronicznej.

Docelowo w dalszym czasie e-paragony mają zastąpić tradycyjne paragony papierowe.

Wdrożenie e-paragonu

Resort finansów wraz Ministerstwem Rozwoju, Pracy i Technologii utworzyło dwa projekty rozporządzeń z dnia 25.01.2021r. stanowiące wyznacznik kierunku wprowadzania regulacji prawnych funkcjonowania e-paragonów wraz z wymaganiami technicznymi dla kas rejestrujących generujących owe paragony. Są to projekty dotyczące:

  • kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące z elektronicznym zapisem kopii oraz
  • pozostałych wymagań technicznych dla kas rejestrujących.

Kasy rejestrujące umożliwiające wystawienie e-paragonu

Aktualnie na rynku dostępne są 3 warianty kas rejestrujących. Pierwszym typem kas są kasy fiskalne z elektroniczną kopią zapisu danych, umożliwiające zapis danych transakcyjnych na kartach pamięci oraz papierowy druk paragonów sprzedaży.

Drugim typem kas rejestrujących są coraz powszechniej stosowane kasy on-line, które elektronicznie łączą się z rządowym systemem obsługi kas on-line i te właśnie kasy umożliwiają generowanie paragonów sprzedaży w formie papierowej jak i elektronicznej. Ponadto umożliwiają przesyłanie paragonów w postaci elektronicznej. Kasy rejestrujące on-line poza przekazywaniem danych o transakcjach potrafią przesyłać elektronicznie do systemu rządowego również niezbędne dane przy rejestracji kasy, rezygnacji z kasy, zmianie danych dotyczących danej kasy czy dokonywaniu jej serwisowania bądź przeglądów.

Trzecim typem kas rejestrujących są tzw. wirtualne kasy rejestrujące stanowiące specjalne oprogramowanie umożliwiające tak jak dotychczasowe typy kas (on-line) prowadzenie sprzedaży na rzecz osób fizycznych, generowanie e-paragonów oraz przepływ niezbędnych informacji z ministerialnym system obsługi kas.

Tylko kasy fiskalne on-line oraz wirtualne kasy rejestrujące będą umożliwiać wystawienie e-paragonu. Ustawodawca mimo wprowadzania e-paragonu nie będzie dążył do szybkiej likwidacji paragonu w postaci papierowej. Tak więc kasy fiskalne on-line oraz wirtualne kasy rejestrujące będą pozwalały na generowanie e-paragonu jak i papierowego paragonu fiskalnego przynajmniej przez jakiś czas.

Opublikowano: 2021-04-06