Opublikowane w

Odliczenie strat z lat ubiegłych w PIT na bieżąco

Opublikowano: 2023-05-26

Odliczenie poniesionej straty podatkowej z prowadzonej działalności gospodarczej to jeden z podstawowych preferencji przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną.

Oprócz odliczenia straty w zeznaniu rocznym ustawodawca dopuszcza odliczenie straty już w roku trakcie trwania roku podatkowego.

Warto zasięgnąć informacji co się z tym wiąże oraz w jakim przypadku podatnik nie odliczy straty na bieżąco.

Odliczenie straty podatkowej z działalności gospodarczej

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą ma prawo odliczyć poniesione straty podatkowe także z działalności gospodarczej z 5 ostatnich lat przed rokiem podatkowym za który składa zeznanie roczne.

Przedsiębiorca, który w ostatnich 5 latach stosował skalę podatkową lub podatek liniowy jako formę opodatkowania przychodów z działalności i nadal stosuje jedną albo drugą formę może odliczyć poniesioną stratę podatkową z 5 ostatnich lat przed rokiem podatkowym za który składa zeznanie roczne.

Natomiast jeżeli podatnik stosuje ryczałt (przeszedł na ryczałt) a w ostatnich latach stosował skalę podatkową lub podatek liniowy jako formę opodatkowania prowadzonej działalności to również może odliczyć poniesioną stratę podatkową z 5 ostatnich lat przed rokiem podatkowym za który składa zeznanie roczne.

Zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 zwanej dalej ustawą o PIT). Podatnik może odliczyć poniesioną stratę podatkową z w działalności gospodarczej z 5 lat ubiegłych wybierając jedną z dwóch poniższych metod odliczenia:

  1. może obniżyć dochód z działalności w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
  2. może obniżyć jednorazowo dochód z działalności w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5.000.000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

ISTOTNE:

Odliczenia strat podatkowych podatnik dokonuje w zeznaniu rocznym składanym za miniony rok podatkowy. Nie oznacza to, że jest to jedyna metoda.

ISTOTNE:

Warto wspomnieć, iż gdy podatnik prowadzi więcej działalność gospodarczą w różnych formach np. jednoosobowa działalność i wspólnik spółki cywilnej to nie może od dochodu uzyskanego w pierwszej działalności odliczyć w danym roku podatkowym straty bieżącej poniesionej w drugiej działalności i odwrotnie.

Odliczenie straty podatkowej z działalności gospodarczej na bieżąco

Ustawodawca w powyższym uregulowaniu nie wskazuje, iż podatnik musi odliczyć poniesioną stratę podatkową dopiero w rozliczeniu rocznym.

Podatnik może odliczyć więc stratę na etapie obliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Niemniej występuje warunek, iż stratę z działalność gospodarczej podatnik może odliczyć od dochodu (przychodu z działalności gospodarczej) w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.

Warto podkreślić, że to podatnik podejmuje decyzje w których z tych 5 lat podatkowych odliczy stratę. Oczywiście wysokość odliczenia nie może przekroczyć ww. limitów.

Tak więc podatnik może dokonać odliczenia strat poniesionej z działalności gospodarczej z ostatnich 5 lat podatkowych (przed rokiem za który składa roczne rozliczenie) jeszcze w trakcie roku podatkowego, jak i po jego zakończeniu.

Przykład 1

Podatnik stosuje skalę podatkową jako formę opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej. Za okres 03/2023r. (licząc narastająco od początku roku) wykazał pierwszy raz w roku 2023 dochód (po odliczeniu składek ZUS społecznych) w wysokości 15.000 zł.

Podatnik poniósł 2 lata temu stratę podatkową w wysokości 43.000 zł. 2 lata temu podatnik stosował podatek liniowy jako formę opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej.

W tym wypadku podatnik może od dochodu 15.000 zł czyli w roku podatkowym (na bieżąco) odliczyć stratę podatkową w całości albo jej połowę poniesioną 2 lata temu. Po odliczeniu straty dochód za okres 03/2023r. wyniesie 0 zł.

Przykład 2

Podatnik stosuje ryczałt ewidencjonowany jako formę opodatkowania przychodu z działalności gospodarczej. Za okres 01/2023r. podatnik osiągnął przychód (po odliczeniu składek ZUS społecznych) w wysokości 11.000 zł.

Podatnik w zeszłym roku stosował podatek liniowy i poniósł stratę w wysokości 9.000 zł. w roku 2023 zmienił formę opodatkowania na ryczałt ewidencjonowany.

W tym wypadku podatnik może od przychodu 11.000 zł odliczyć stratę podatkową w całości albo jej połowę poniesioną w zeszłym roku podatkowym. Po odliczeniu straty przychód za okres 01/2023r. wyniesie 2.000 zł.

ISTOTNE:

W przypadku, gdy podatnik pomimo dokonywania odliczenia części straty z lat ubiegłych w trakcie roku podatkowego z dochodu bieżącego (zaliczkowo), w ostatecznym rozliczeniu za ten rok podatkowy nie osiągnął dochodu, lecz stratę, w związku z czym nie będzie mógł skorzystać z odliczenia, nie traci kwoty straty, którą „zaliczkowo” odliczył. Kwota ta może być bowiem odliczona w kolejnych latach podatkowych. Potwierdza to interpretacja indywidualna z dnia 09.08.2011r. o sygn. IPTPB1/415-42/11-2/ASZ wydana przez Izbę Skarbową w Łodzi.

Opublikowane w

Samochód małżonka w działalności gospodarczej

Opublikowano: 2023-05-19

Wielu podatników rozważa przekazanie samochodu małżonka z jednej działalności gospodarczej do działalności drugiego małżonka.

Przypadków jakie mogą wystąpić może być bardzo wiele. Dwa najczęściej występujące zaprezentowano w niniejszej publikacji.

Środek trwały w działalności gospodarczej

Niezależnie od formy opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatnik ma prawo nabyć na cele działalności gospodarczej składniki majątku które będą środkami trwałymi jak i te które nie będą spełniały cech środka trwałego. Środek trwały nabyty do działalności gospodarczej to składnik majątku wyróżniający się poniższymi cechami:

  1. Jest kompletny i zdatny do użytku w momencie przyjęcia do używania,
  2. jego wartość to 10.000 zł i powyżej (u zwolnionych podatników to kwota brutto, u czynnych to kwota netto albo netto + 50% nieodliczonego VAT),
  3. stanowi własność lub współwłasność podatnika,
  4. przewidywany okres jego używania wynosi powyżej 12 miesięcy,
  5. został nabyty na cele prowadzonej działalności gospodarczej,
  6. został zakupiony ze środków podatnika.

ISTOTNE:

Przyjęcie do używania w firmie środka trwałego może nastąpić z dniem zakupu ale może nastąpić z innym dniem jeżeli środek trwały będzie wymagał naprawy, instalacji, montażu aby być kompletnym i zdatnym do użytku.

ISTOTNE:

Podatnik może wprowadzić do ewidencji środków trwałych także nabyty składnik majątku na cele firmowe o wartości poniżej 10.000 zł.

Wprowadzenie do działalności gospodarczej samochodu małżonka nabytego we wspólności majątkowej

Niejednokrotnie zdarza się sytuacja, w której oboje małżonków prowadzi działalność gospodarczą i jedno z nich chce przekazać środek trwały (np. samochód osobowy, ciężarowy) do działalności drugiego.

W takim wypadku na okoliczność występowania wspólności majątkowej i na skutek przekazania pojazdu nie następuje transakcja jego zbycia.

Małżonkowie na okoliczność przekazania spisują protokół przekazania danego pojazdu który powinien poza podstawowymi danymi firm zawierać także wartość początkową tego pojazdu, jaka figuruje w ewidencji środków trwałych przekazującego małżonka, sumę już dokonanych odpisów amortyzacyjnych przez przekazującego małżonka, zastosowaną metodę amortyzacji jak i stawkę amortyzacji.

Małżonek który otrzyma pojazd, który figurował w działalności drugiego małżonka ma obowiązek w pierwszej kolejności wprowadzić go do swojej działalności do ewidencji środków trwałych.

Małżonek który do swojej działalności przyjął pojazd używany w działalności drugiego małżonka – wprowadza go na stan środków trwałych według wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych prowadzonej przez drugiego małżonka (przekazującego pojazd).

Następnie w działalności małżonka, który otrzymał pojazd a dokładnie w ewidencji środków trwałych będzie on kontynuował dokonywanie odpisów amortyzacyjnych i będzie zobligowany do stosowania tej samej metody amortyzacji jak wynika z art. 22h ust. 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 zwanej dalej ustawą o PIT).

ISTOTNE:

Podatnik powinien pamiętać, iż na mocy art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o PIT będzie on stosował powyższe zasady kontynuacji amortyzacji jeżeli przed zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji środków trwałych u pierwszego małżonka.

Wobec istnienia wspólności majątkowej małżonkowie przy działalnościach gospodarczych prowadzonych jako osoby fizyczne nie powinni spisywać umów najmu czy umów użyczenia, które w tych okolicznościach pozostają bezprzedmiotowe.

ISTOTNE:

Przekazanie pojazdu samochodowego z działalności jednego małżonka do działalności drugiego małżonka między którymi występuje wspólność majątkowa nie generuje ani przychodu ani kosztu z tego tytułu.

Pojazd samochodowy który został w pełni zamortyzowany w działalności u jednego małżonka nie może być ponownie amortyzowany w działalności drugiego małżonka.

Należałoby jeszcze podkreślić, iż gdy przekazujący małżonek przy nabyciu pojazdu odliczył VAT w części lub w całości wówczas powinien przy przekazaniu danego pojazdu wystawić fakturę sprzedaży dla drugiego małżonka.

Jeżeli małżonkowi przekazującemu nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu i jednocześnie pojazd samochodowy był wykorzystywany przez niego tylko do działalności zwolnionej to tylko wtedy może wystawić fakturę sprzedaży ze stawką „zw.”. Niekiedy przekazujący małżonek może zbyć pojazd w procedurze VAT-MARŻA.

Niemniej rozliczeniu z tej faktury i w tych okolicznościach wspólności majątkowej podlega jedynie podatek VAT.

Wprowadzenie do działalności gospodarczej samochodu małżonka nabytego w rozdzielności majątkowej

Innym przypadkiem jest okoliczność w której małżonkowie posiadają rozdzielność majątkową a jeden z nich chce przekazać drugiemu pojazd samochodowy.

Może wystąpić tu wiele przypadków. Wszystko zależy w jakim momencie pojazd został nabyty przez pierwszego małżonka.

Jedną z sytuacji jest okoliczność w której była wspólność majątkowa, następnie małżonkowie dokonali rozdzielności majątkowej.

Jeszcze inna to przypadek w którym od początku małżeństwa istniała rozdzielności majątkowa, pojazd samochodowy pierwszy małżonek nabył już po ustaleniu rozdzielności a zatem pojazd ten jest jego własnością.

Odnosząc się do drugiego przypadku, jeżeli małżonek będzie chciał dokonać przekazania pojazdu samochodowego do działalności drugiego małżonka, wówczas może dokonać sprzedaży tegoż pojazdy – wystawić fakturę sprzedaży.

W takim wypadku pierwszy małżonek rozpozna u siebie przychód ze sprzedaży środka trwałego z działalności gospodarczej, ujmie niezamortyzowaną wartość początkową (jeżeli pojazd nie został w pełni zamortyzowany).

Drugi małżonek natomiast przyjmie do ewidencji środków trwałych nabyty pojazd i wprowadzi go według wartości początkowej określonej na fakturze. Jeżeli do dnia nabycia wystąpiły jeszcze inne koszty związane z zakupem to drugi małżonek powiększy wartość początkową o te koszty.

W kwestii VAT, jeżeli przekazujący małżonek przy nabyciu pojazdu odliczył VAT w części lub w całości wówczas powinien przy przekazaniu danego pojazdu wystawić fakturę sprzedaży dla drugiego małżonka.

Jeżeli małżonkowi przekazującemu nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy nabyciu i jednocześnie pojazd samochodowy był wykorzystywany przez niego tylko do działalności zwolnionej to tylko wtedy może wystawić fakturę sprzedaży ze stawką „zw.”.

Warto odnotować, iż niekiedy firmowy pojazd samochodowy będący środkiem trwałym podatnik może sprzedać na podstawie faktury VAT-MARŻA.

Można też rozważyć spisanie z małżonkiem umowy użyczenia. Jakie będę wówczas skutki podatkowe u obu małżonków? Ten temat będzie przedmiotem odrębnej publikacji.

Opublikowane w

Wpływ sprzedaży środka trwałego amortyzowanego przed 2022 na roczne rozliczenie składki zdrowotnej na przykładach

Opublikowano: 2023-05-12

Roczne rozliczenie składki zdrowotnej za 2022 rok, to pierwsze tego typu rozliczenie, które wymaga dodatkowo uwzględnienia przepisów przejściowych. Obok różnic remanentowych istotny wpływ na roczne rozliczenie składki zdrowotnej wywierać będzie sprzedaż środków trwałych. Składniki majątku amortyzowane przed 2022 w całości lub w części nie będą podlegać daninie zdrowotnej co przełożyć się może na istotne korzyści finansowe przedsiębiorców. Poniżej szczegóły!

Zasady ustalania dochodu ze zbycia środka trwałego oraz wpływ odpisów amortyzacyjnych dokonanych przed 2022 rokiem na składkę zdrowotną

Składka zdrowotna wyliczana od dochodów wiąże się z koniecznością odprowadzenia daniny zdrowotnej także od sprzedaży środków trwałych. Nabywając środek trwały przedsiębiorca zalicza do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne, które również pomniejszają dochód na potrzeby obliczania składki zdrowotnej. Sprzedając środek trwały dochód podatkowy przekłada się również na dochód obliczany na potrzeby składki zdrowotnej. O ile opisany w poprzednim zdaniu mechanizm nie budzi wątpliwości, o tyle problem pojawił się ze środkami trwałymi, zbywanymi po wejściu w życie Polskiego Ładu, które były amortyzowane przed 1 stycznia 2022 roku.

Spór toczył się o to, że początkowo ustawodawca nie przewidział sytuacji, w której przykładowo przedsiębiorca sprzedawał maszynę za 200 000 zł, którą w całości zamortyzował przed wejściem w życie nowych przepisów. Oznaczałoby to, konieczność odprowadzenia składki 4,9%/9% od całych 200 000 zł, podczas gdy dokonana przed Polskim Ładem amortyzacja nie obniżała dochodu związanego ze składką zdrowotną. Dopiero ustawa z dnia 9 lutego 2022 roku o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 poz. 807) unormowała tę kwestię i wprowadziła przepis przejściowy (art. 35 niniejszej ustawy).

Przepis przejściowy sprawił, że dochód ze zbycia środka trwałego nie jest powiększany o odpisy amortyzacyjne zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przed dniem 1 stycznia 2022 roku.

Zasady ustalania dochodu ze sprzedaży środka trwałego są tożsame z zasadami obowiązującymi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o PIT, dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia środka trwałego jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od tych środków.

Stosowanie przepisu przejściowego dotyczącego amortyzacji przed 2022 roku na przykładzie

Zarówno treść przepisu normująca zasady ustalania dochodu/straty ze sprzedaży środka trwałego wraz z przepisem przejściowym może rodzić wiele wątpliwości. Omawiana kwestia została więc zobrazowana na poniższym przykładzie.

Przykład 1

Pan Dawid rozliczał się w 2022 roku w oparciu o podatek liniowy. Pan Dawid we wrześniu 2022 roku sprzedał maszynę produkcyjną za 170 000 zł. Dane z ewidencji środków trwałych:

  • Wartość początkowa: 250 000 zł.
  • Odpisy amortyzacyjne przed 1 stycznia 2022 roku: 130 000 zł.
  • Odpisy amortyzacyjne w 2022 roku: 10 000 zł.

Ustalenie dochodu ze sprzedaży środka trwałego na potrzeby PIT: 170 000 zł (przychód ze sprzedaży) – 250 000 zł (wartość początkowa) + 140 000 zł (odpisy amortyzacyjne) = 60 000 zł

Inaczej rzecz ujmując na gruncie PIT Pan Dawid wykaże przychód w kwocie 170 000 zł, ale pozostała wartość niezamortyzowana tj. 110 000 zł, sprawi, że Pan Dawid zapłaci podatek realnie od 60 000 zł.

Ustalenie dochodu ze sprzedaży środka trwałego na potrzeby składki zdrowotnej: 170 000 zł (przychód ze sprzedaży) – 250 000 zł (wartość początkowa) + 10 000 zł (odpisy amortyzacyjne z pominięciem odpisów dokonanych przed 1 stycznia 2022 roku) = -70 000 zł

Powyższe obliczenie sprawi, że strata w kwocie 70 000 zł może pomniejszyć dochody na gruncie składki zdrowotnej z podstawowej działalności Pana Dawida?

Istnieją w tym zakresie wątpliwości – o tym poniżej!

Co w przypadku poniesienia straty ze zbycia środka trwałego?

Wskazany w powyższym przykładzie sposób ustalenia dochodu/straty ze sprzedaży środka trwałego sprawił, że przedsiębiorca odnotował stratę w kwocie 70 000 zł na potrzeby wyliczenia składki zdrowotnej z uwzględnieniem przepisu przejściowego.

Teoretycznie, gdyby przedsiębiorca osiągnął dochód z podstawowej działalności w kwocie np. 300 000 zł, to dochód za dany miesiąc brany pod uwagę przy obliczaniu składki zdrowotnej wynosiłby 230 000 zł (300 000 zł – 70 000 zł).

Praktycznie takie obliczenia mogą nie zostać zaaprobowane przez ZUS, bowiem w interpretacji indywidualnej wydanej przez ZUS sygn. WPI/200000/43/882/2022 z dnia 3 sierpnia 2022r., organ uznał, że straty ze sprzedaży środka trwałego nie można odjąć od dochodów z bieżącej działalności. Z kolei w interpretacji ZUS sygn. WPI/200000/43/107/2023 z dnia 28 lutego 2023r. organ wskazał, że „Obniżenie dochodu o odpisy amortyzacyjne dokonane przed 1 stycznia 2022 r. od sprzedanych środków trwałych w roku 2022 r. będzie możliwe zarówno w przypadku, gdy wartość sprzedaży środka trwałego jest wyższa od wartości początkowej jak i gdy wartość sprzedaży środka trwałego jest niższa niż wartość początkowa. Prawodawca nie zawęził treści normy zwartej w art. 35 ustawy o zmianie k.s.h. do przypadku, w którym wartość sprzedaży środka trwałego jest wyższa od wartości początkowej (tj. braku straty na sprzedaży środka trwałego), a zatem norma ta znajdzie zastosowanie do obu powyższych przypadków.”

Z powyższego można więc wywnioskować, że ZUS zna i toleruje pojęcie straty ze sprzedaży środka trwałego, jednak w dalszym ciągu brakuje jednoznacznych i precyzyjnych objaśnień, z których jednoznacznie da się wywnioskować, iż strata ze sprzedaży środka trwałego może pomniejszyć dochody z podstawowej działalności.

Zgodnie jednak z aktualnym (kwiecień 2023r.) i jednocześnie korzystnym stanowiskiem konsultantów centrum obsługi telefonicznej ZUS, strata ze sprzedaży środka trwałego może obniżyć dochody z podstawowej działalności przedsiębiorcy.

Od sprzedaży środka trwałego podczas zawieszenia działalności przedsiębiorca nie zapłaci składki zdrowotnej. Nieodpłatne zbycie środka trwałego.

Kończąc rozważania w przedmiocie sprzedaży środków trwałych warto przypomnieć, iż zgodnie z art. 81 ust. 2zd ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w przychodach i kosztach stanowiących podstawę do kalkulacji składki zdrowotnej nie uwzględnia się przychodów i kosztów z okresu zawieszenia działalności gospodarczej, a więc również dochodów ze sprzedaży środków trwałych.

Przekazanie składnika majątku na cele osobiste podatnika lub nieodpłatnego zbycie środka trwałego np. w formie darowizny również nie zrodzi obowiązku zapłaty składki zdrowotnej.

Autor – Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Sprzedaż środka trwałego na ryczałcie

Opublikowano: 2023-05-05

Wielu podatników prowadzących działalność gospodarczą zdecydowała o wyborze ryczałtu ewidencjonowanego jako formy opodatkowania przychodów z owej działalności.

Niekiedy dochodzi do sytuacji w której podatnicy dokonują zbycia środka trwałego wprowadzonego na stan danej działalności.

Powstaje wówczas pytanie jaką stawką ryczałtu będzie opodatkowana dana sprzedaż? Co z kolei z wysokością składki zdrowotnej?

Środek trwały w działalności gospodarczej

Niezależnie od formy opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej podatnik może nabywać do firmy składniki majątku które będą środkami trwałymi jak i te które nie będą spełniały cech środka trwałego.

Środek trwały to składnik majątku:

  1. kompletny i zdatny do użytku w momencie przyjęcia do używania,
  2. o wartości 10.000 zł i powyżej (u zwolnionych podatników to kwota brutto, u czynnych to kwota netto albo netto + 50% nieodliczonego VAT),
  3. stanowi własność lub współwłasność podatnika,
  4. przewidywany okres używania wynosi powyżej 12 miesięcy,
  5. został nabyty na cele prowadzonej działalności gospodarczej,
  6. został zakupiony ze środków podatnika.

ISTOTNE:

Przyjęcie do używania w firmie środka trwałego może nastąpić z dniem zakupu ale może nastąpić z innym dniem jeżeli środek trwały będzie wymagał naprawy, instalacji, montażu aby być kompletnym i zdatnym do użytku.

Sprzedaż środka trwałego a ryczałt

Ryczałt nie uwzględnia w rachunku podatku dochodowego kosztów uzyskania przychodów. Zatem cena sprzedaży netto środka trwałego podlega w całości opodatkowaniu ryczałtem ewidencjonowanym.

Sprzedaż środków trwałych w działalności gospodarczej opodatkowana jest dwoma stawkami:

  1. Sprzedaż ruchomych środków trwałych według stawki 3%.
  2. Sprzedaż nieruchomości niemieszkalnych stanowiących w firmie środki trwałe według stawki 10%.

Nieruchomości niemieszkalne będące przedmiotem sprzedaży na ryczałcie zostały szczegółowo przedstawione przez ustawodawcę. Wykaz zaprezentowano w poniższej tabeli.

Nieruchomości niemieszkalne, których sprzedaż na ryczałcie opodatkowana jest stawką 10%
Lp. Opis
1. Środki trwałe podlegające ujęciu w ewidencji środków trwałych.
2. Składniki majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – (wartość początkowa nie przekracza sumy 10.000 zł) z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł.
3. Składniki majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż 12 miesięcy nie zostały zaliczone do środków trwałych.
4. Składniki majątku stanowiące spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie – nie podlegające ujęciu w ewidencji środków trwałych.
5. Składniki majątku przedsiębiorstwa w spadku.

ISTOTNE:

Ryczałt od powyżej wymienionych nieruchomości wynosi 10% od uzyskanego przychodu bez względu na okres ich nabycia, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło 6 lat.

ISTOTNE:

Z uwagi na brak uwzględniania kosztów uzyskania przychodów podatnik nie ujmie przy sprzedaży środka trwałego na ryczałcie niezamortyzowanej wartości zbywanego środka trwałego.

Warto dodać, iż sprzedaż nieruchomości mieszkalnych nawet jeżeli są używane w działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem – muszą być opodatkowane według zasad ogólnych dla zbycia nieruchomości mieszkalnych. Tak więc według stawki 19% z uwzględnieniem dostępnych zwolnień w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż środka trwałego a składka zdrowotna

Sprzedaż środka trwałego oczywiście wpływa na wysokość składnik zdrowotnej bowiem przychód ze sprzedaży środka trwałego wlicza się do przychodu wpływającego podstawę obliczenia składki zdrowotnej.

Jednakże jeżeli podatnik sprzeda środek trwały i po doliczeniu tego przychodu okaże się, iż łączony przychód od początku roku do miesiąca sprzedaży środka trwałego nie przekroczy jednego z progów limitu, to ta sprzedaż nie wpłynie na podwyższenie składki zdrowotnej.

Dla przypomnienia przedstawiono w poniższej tabeli progi przychodowe na ryczałcie i miesięczną składkę zdrowotną w zależności od przekroczenia progu dla 2023 roku.

Limity przychodów ryczałtu a wysokości składki zdrowotnej w 2023 roku
Przychód narastająco od początku roku % podstawy zdrowotnej Podstawa zdrowotna Podstawa składki zdrowotnej Miesięczna składka zdrowotna
Do 60.000 zł 60 6.965,94 zł 4.179,56 zł 376,16 zł
Powyżej 60.000 zł do 300.000 zł 100 6.965,94 zł 626,93 zł
Powyżej 300.000 zł 180 12.538,69 zł 1.128,48 zł

Przykład 1

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą od 2015r. zdecydowała, iż będzie stosować w 2023 roku ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Od początku roku 2023 do końca lutego 2023r. osiągnęła przychód z działalności gospodarczej pomniejszony o zapłacone składki ZUS w wysokości 58.000 zł.

W marcu 2023r. sprzedała środek trwały o wartości sprzedaży 15.000 zł.

Przychód ten będzie zaliczany do przychodu z działalności gospodarczej i spowoduje przekroczenie limitu przychodu narastająco od początku 2023r. do końca marca 2023r. w kwocie 60.000 zł. Skutkiem tego będzie wzrost miesięcznej składki zdrowotnej z 376,16 zł do 626,93 zł od rozliczenia za marzec 2023r.

Przykład 2

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą od 2015r. zdecydowała, iż będzie stosować w 2023 roku ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Od początku roku 2023 do końca kwietnia 2023r. osiągnęła przychód z działalności gospodarczej pomniejszony o zapłacone składki ZUS w wysokości 36.000 zł.

W maju 2023r. sprzedała środek trwały o wartości sprzedaży 11.000 zł, a pozostałe przychody opiewały na sumę 9.000 zł.

Do rozliczenia za maj 2023r. podatnik nie przekroczył limitu przychodu narastająco od początku 2023r. do końca kwietnia 2023r. w kwocie 60.000 zł. Zatem sprzedaż środka trwałego nie wpłynęła w tym wypadku na wysokość składki zdrowotnej.