Opublikowane w

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy na przykładzie

Opublikowano: 2022-08-04

W poprzednich publikacjach zostały przedstawione zasady rozliczenia kosztów podróży służbowej a więc identyfikacji wydatków które mogą stanowić koszty firmowe, przedstawienia stawek rozliczeniowych a także innych kwestii mających wpływ na końcowe rozliczenie.

W niniejszej publikacji zaprezentowano całościowe rozliczenie zagranicznej podróży służbowej i zwrócono uwagę na najważniejsze aspekty rozliczenia kosztowego owej podróży.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy – założenia

Polski przedsiębiorca sprzedający akcesoria posiada siedzibę działalności gospodarczej w Swarzędzu. Dnia 28.07.2022r. wyruszył w podróż służbową do Wrocławia, gdzie odbędzie kilka spotkań i podpisze potencjalne umowy z nowymi odbiorcami. Podróż będzie odbywał firmowym samochodem osobowym. Podróż ma trwać od dnia 28.07.2022r. do dnia 05.08.2022r.

Początek podróży miał miejsce w miejscowości Swarzędz (siedziba firmy) o godzinie 06:00. Dotarcie do hotelu we Wrocławiu czyli do punktu przeznaczenia miało miejsce o godzinie 08:00.

Powrót przedsiębiorcy do firmy rozpoczął się natomiast dnia 05.08.2022r. o godzinie 19:00. Przedsiębiorca dotarł do firmy o godzinie 21:30. Druk polecenia wyjazdu (rozliczenie delegacji wypełnił jeszcze tego samego dnia).

Wykaz przejazdów zawarto w poniższej specyfikacji.

Trasa krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy
WYJAZD PRZYJAZD
miejscowość: Swarzędz miejscowość: Wrocław
data: 28.08.2022 data: 28.08.2022
godzina: 06:00 godzina: 08:00
miejscowość: Wrocław miejscowość:
Swarzędz
data: 05.08.2022 data: 05.08.2022
godzina: 19:00 godzina: 21:30
Środek lokomocji Nr rejestracyjny firmowego samochodu osobowego, którego używał przedsiębiorca

W czasie owej podróży służbowej przedsiębiorca skompletował faktury, rachunki:

  1. za paliwo na kwotę 220 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 28.07.2022r.,
  2. za usługi gastronomiczne na kwotę 60 zł brutto z dnia 28.07.2022r.
  3. za hotel na kwotę 1.440 zł brutto z dnia 28.07.2022r.
  4. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 29.07.2022r.
  5. za paliwo na kwotę 300 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 30.07.2022r.
  6. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 30.07.2022r.
  7. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 31.07.2022r.
  8. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 01.08.2022r.
  9. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 02.08.2022r.
  10. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 03.08.2022r.
  11. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 04.08.2022r.
  12. za paliwo na kwotę 220 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 04.08.2022r.
  13. za usługi gastronomiczne na kwotę 70 zł brutto z dnia 05.08.2022r.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy– rozliczenie diety krajowej

ISTOTNE:

Od 28 lipca obowiązuje nowa kwota diety w odniesieniu do podróżujących służbowo na terenie RP wynosząca 38 zł.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy trwała łącznie 8 dni 15 godzin i 30 minut:

  1. od godziny 06:00 dnia 28.07.2022r. do godziny 21:30 dnia 05.08.2022r.

Czas krajowej podróży służbowej przypadający na rozliczenie czasu trwania podróży wynosi:

  • pełne 8 dni a więc  38 zł x 8 dni = 304 zł,
  • 15 godzin i 30 minut czyli powyżej 12 godzin a więc przyjmuje się pełną, dzienną stawkę diety  38 zł.

Łączna kwota diety za całą podróż służbową wynosi 342 zł.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy– rozliczenie rachunków i faktur

Obliczenie kosztów faktur przedstawiono w poniższej tabeli.

Wykaz faktur, rachunków do rozliczenia łącznych wydatków poniesionych w krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy
Lp. Czego dotyczy faktura, rachunek Kwota kosztu PLN
1. za paliwo na kwotę 220 zł (po podaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 28.07.2022r. 220 zł
2. za usługi gastronomiczne na kwotę 60 zł brutto z dnia 28.07.2022r. 60 zł
3. za hotel na kwotę 1.440 zł brutto z dnia 28.07.2022r. 1.440 zł
4. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 29.07.2022r. 50 zł
5. za paliwo na kwotę 300 zł brutto po podaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 30.07.2022 300 zł
6. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 30.07.2022r. 50 zł
7. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 31.07.2022r. 50 zł
8. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 01.08.2022r. 50 zł
9. za usługę gastronomiczną na kwotę 50 zł brutto z dnia 02.08.2022r. 50 zł
10. za usługę gastronomiczną na kwotę 50 zł brutto z dnia 03.08.2022r. 50 zł
11. za usługę gastronomiczną na kwotę 50zł brutto z dnia 04.08.2022r. 50 zł
12. za paliwo na kwotę 220 zł brutto (po oddaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 04.08.2022r. 220 zł
13. za usługi gastronomiczne na kwotę 70 zł brutto z dnia 05.08.2022r. 70 zł
PODSUMOWANIE KOSZTÓW FAKTUR I RACHUNKÓW 2.660,00 ZŁ

Łączne koszty krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy

Przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć w koszty firmowe wydatki wynikające:

  1. z należnej diety obliczonej za czas trwania całej podróży służbowej w kwocie 342 zł,
  2. z kosztów poniesionych udokumentowanych rachunkami i fakturami opiewającymi łącznie na sumę 2.660.00 zł.
Opublikowane w

Zmiana formy opodatkowania za 2022 rok w świetle nowelizacji Polskiego Ładu

Opublikowano: 2022-07-29

Od 1 lipca 2022r. do porządku prawnego weszła w życie istotna nowelizacja Polskiego Ładu (ustawa z dnia 9 czerwca 2022r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw Dz. U. 2022 poz. 1265 – dalej ustawa zmieniająca). Obok tak kluczowych zmian jak likwidacja ulgi dla klasy średniej, czy obniżenie podatku PIT na skali podatkowej z 17% na 12%, stworzono podatnikom dodatkową możliwość w postaci zmiany formy opodatkowania za rok 2022r. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy w 2022 roku opodatkowują swoje dochody/przychody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub podatkiem liniowym. Poniżej prezentujemy najważniejsze informacje w tym zakresie!

Pół roku ryczałt, pół roku skala podatkowa pod warunkiem złożenia oświadczenia do 22 sierpnia 2022r.

Na podstawie art. 17 ustawy zmieniającej podatnicy mają możliwość zawiadomienia na piśmie w terminie do 22 sierpnia 2022r. właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. Przedsiębiorcy mogą więc rozliczyć pierwszą połowę roku na zasadach przewidzianych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast drugą połowę roku na zasadach ogólnych (skala podatkowa).

W praktyce przedsiębiorca w jednym roku podatkowym może zastosować dwie formy opodatkowania i założyć za 2022 rok dwa zeznania podatkowe:

  • za okres od 1 stycznia 2022r. do 30 czerwca 2022r. podatnik złoży zeznanie PIT-28 na podstawie ewidencji przychodów prowadzonej za ten okres,
  • za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. podatnik złoży zeznanie PIT-36 na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzonej za ten okres.

Istotny jest fakt, że dokonany wybór, tj. rezygnacja z opodatkowania w formie ryczałtu i wybór skali podatkowej dotyczy również lat następnych. Kwestia ta jest niezwykle istotna w kontekście omawianych w kolejnych podrozdziałach możliwości w zakresie zmian formy opodatkowania w 2022r.

Zwracamy jednak uwagę na niespójną treść przywołanego art. 17 ustawy zmieniającej o następującej treści „Podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, który w terminie określonym w tym przepisie nie złożył oświadczenia na piśmie o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w 2022 r., może złożyć w terminie do dnia 22 sierpnia 2022 r. na piśmie oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania przychodów osiągniętych w okresie od dnia 1 lipca 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”. Czy w tej sytuacji skalę podatkową mogą zastosować wyłącznie przedsiębiorcy, którzy w 2021r. opodatkowywali swoje przychody ryczałtem i w 2022r. nie zrezygnowali z tej formy opodatkowania? Jak mają się zatem zachować przedsiębiorcy, którzy dopiero w 2022r. wybrali ryczałt? Warto więc śledzić wykładnię Ministerstwa Finansów w tym zakresie, a nawet wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Całkowita rezygnacja z ryczałtu za rok 2022 poprzez złożenie zeznania podatkowego

Kolejną opcją jest całkowita rezygnacja z ryczałtu za cały 2022 rok i rozliczenie dochodów za pomocą skali podatkowej. W tej sytuacji wystarczy złożyć w terminie roczne zeznanie podatkowe PIT-36 – nie trzeba zawiadamiać pisemnie organu podatkowego, jednak wybór tej formy opodatkowania nie dotyczy lat następnych! Jeżeli więc podatnik chciałby zastosować inną formę opodatkowania w 2023r. i latach następnych, zobligowany jest do pisemnego zawiadomienia organu podatkowego o wyborze formy opodatkowania w standardowych terminach (w praktyce do 20 lutego 2023r.).

Podatnicy, którzy zrezygnują z ryczałtu za cały 2022r. napotkają dwa zasadnicze problemy w postaci:

  • konieczności zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wstecznie za cały 2022 rok,
  • konieczności rozliczenia remanentów. Jeżeli podatnik sporządził remanent towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków na dzień 31 grudnia 2021 r., przyjmuje się, że jest to remanent sporządzony na dzień 1 stycznia 2022 r. Jeżeli podatnik nie sporządził remanentu na dzień 1 stycznia 2022 r., przyjmuje się, że wartość remanentu początkowego wynosi 0 zł.

Ryczałtowcy nie zastosują skali podatkowej za cały 2022 rok jeżeli złożą oświadczenie o rezygnacji z ryczałtu za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. Złożenie oświadczenia do 22 sierpnia 2022r. uniemożliwi więc skorzystanie z opcji omawianej w niniejszym podrozdziale.

Całkowita rezygnacja z podatku liniowego za rok 2022 poprzez złożenie zeznania podatkowego

Ostatnią opcją jest całkowita rezygnacja z podatku liniowego w 2022 roku i rozliczenie dochodów za pomocą skali podatkowej. W tej sytuacji również wystarczy złożyć roczne zeznanie podatkowe PIT-36 – nie trzeba zawiadamiać pisemnie organu podatkowego. Wybór tej formy opodatkowania nie dotyczy lat następnych podobnie jak w przypadku rezygnacji z ryczałtu za cały 2022r.!

Podatnicy, którzy po zakończeniu roku zdecydują się na opodatkowanie dochodów skalą podatkową zamiast podatkiem liniowym unikną opisanych powyżej problemów z obowiązkiem wstecznego zaprowadzenia księgi, czy rozliczenia remanentów, bowiem zarówno rozliczając się w oparciu o skalę podatkową, jak i podatek liniowy, konieczne jest prowadzenie PKPiR oraz sporządzenie remanentów.

Zmieniając formę opodatkowania trzeba przekalkulować składki zdrowotne

Decydując się na zmianę formy opodatkowania, przedsiębiorcy muszą wziąć pod uwagę nie tylko wysokość zobowiązania w podatku PIT, lecz również wysokość składki zdrowotnej, która po wejściu w życie Polskiego Ładu kalkulowana jest w oparciu o osiągnięte przychody/dochody.

Przedsiębiorca, który zdecyduje się na rezygnację z ryczałtu lub podatku liniowego za cały 2022 rok nie będzie jednak zobligowany do składania korekt miesięcznych raportów DRA/RCA. Rozliczenia składek zdrowotnych dokona dopiero w tzw. rozliczeniu rocznym na podstawie art. 36 ustawy zmieniającej w oparciu o ostatecznie wybraną formę opodatkowania za 2022r.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Ulga na start oraz ZUS preferencyjny w trakcie roku

Opublikowano: 2022-07-22

Przedsiębiorcy otwierając pierwszą działalność mają możliwość skorzystania z ulgi na start. Nie mniej nie muszą tego robić. Mogą zarejestrować się od razu do ZUS preferencyjnego. Jedna i druga grupa przedsiębiorców warto aby miała świadomość z czym wiąże się rejestracja do owych ulg w trakcie roku.

Kolejna wątpliwość jaka pojawia się u przedsiębiorców to czy można wydłużyć okres trwania ulgi na start i ZUS preferencyjnego?

Ulga na start w ZUS

Ulga na start przeznaczona jest dla przedsiębiorców i trwa pełne 6 miesięcy. Ulga ta polega na opłacaniu przez ten okres czasu tylko składki zdrowotnej. Należy zaznaczyć, że w tym czasie przedsiębiorca nie podlega innym ubezpieczeniom (chorobowym, emerytalno-rentowym czy wypadkowym).

Z ulgi na start może skorzystać osoba fizyczna, która:

  1. nie wykonuje w ramach prowadzonej działalności czynności na rzeczy byłego pracodawcy (zatrudnienie na umowę o pracę) u którego pracowała w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym,
  2. rejestrują działalność po raz pierwszy,
  3. rejestrują ponownie działalność gospodarczą jednak po upływie minimum 60 miesięcy licząc od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia,
  4. zarejestruje działalność jednoosobową albo jako wspólnik spółki cywilnej.

ISTOTNE:

Zawieszenie działalności nie przerywa biegu trwania pełnych 6 miesięcy ulgi ZUS na start.

Ulga na start w ZUS w trakcie roku

Jeżeli przedsiębiorca we wniosku do CEIDG zaznaczył, iż faktycznie rozpoczyna działalność od 1 dnia miesiąca kalendarzowego, wówczas zgłoszenie do ulgi na start (do ubezpieczenia wyłącznie zdrowotnego) przekaże od takiej samej daty. W takim wypadku podatnik oblicza pełne 6 miesięcy trwania ulgi.

Podatnik może jednak wykorzystać ulgę w sposób bardziej efektywny. Wystarczy, że rozpocznie działalność od 2 dnia miesiąca kalendarzowego. W tej sytuacji z ulgi na start skorzysta przez 7 miesięcy bowiem musi nastąpić wypełnienie warunku – 6 pełnym miesięcy.

Przykład 1

Podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej od 2 czerwca 2022r. Z ulgi na start będzie mógł skorzystać w okresie czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2022r.

Przykład 2

Podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej od 1 czerwca 2022r. Z ulgi na start będzie mógł skorzystać w okresie czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad 2022r.

ISTOTNE:

Warto aby rozpoczynając działalność przedsiębiorca nie przekroczył terminu 7 dni na zgłoszenie się do ubezpieczenia zdrowotnego w ZUS (ulgi na start). W prawdzie nieznaczne przekroczenie terminu nie powinno pozbawić prawa do ulgi jednak ZUS może wezwać podatnik do złożenia stosownych wyjaśnień.

ISTOTNE:

Podatnik może skrócić okres 6 miesięcy ulgi na start. Może skorzystać 5 miesięcy lub mniej. Może w połowie miesiąca (trwania okresu ulgi) przerejestrować się do ZUS preferencyjnego.

Co po uldze na start?

Przedsiębiorca, który wykorzystał ulgę na start ma termin 7 dni na zgłoszenie (przerejestrowanie) się do drugiej możliwej ulgi a mianowicie do ZUS preferencyjnego trwającego pełne 24 miesiące.

ISTOTNE:

Po uldze na start podatnik może skorzystać z ZUS preferencyjnego przejść od razu na pełny ZUS. Nie ma możliwości skorzystania z ulgi Mały ZUS Plus bezpośrednio po uldze na start.

ISTOTNE:

Zawieszenie działalności nie przerywa biegu 24 miesięcy ulgi ZUS preferencyjnego.

ISTOTNE:

Okresu 24 pełnych miesięcy ZUS preferencyjnego nie można skrócić. Może jednak zdarzyć się, iż podatnik przestanie spełniać warunki dla objęcia ZUS preferencyjnym jeszcze w trakcie okresu trwania tej ulgi.

ZUS preferencyjny w 2022r. to:

  • niższe składki ZUS społeczne – 285,71 zł miesięcznie z dobrowolną składką chorobową,
  • brak funduszu pracy przez okres trwania ulgi, chyba, że podatnik przekroczy minimalną podstawę 3.010 zł (np. jeżeli dodatkowo posiada przychody z umowy o pracę lub umowy zlecenie),
  • składka zdrowotna liczona od wysokości miesięcznego dochodu dla formy opodatkowania skalą podatkową lub podatkiem liniowym albo od wysokości przychodu u podatników stosujących ryczałt.

ISTOTNE:

Mężczyźni w wieku od 60 lat oraz kobiety w wieku od 55 lat w ogóle nie mają obowiązku opłacać funduszu pracy. Nawet jak przekroczą podstawę składek ZUS 3.010 zł (przy dodatkowej umowie zlecenie lub umowie o pracę).

Z ZUS preferencyjnego może skorzystać przedsiębiorca, który:

  1. nie wykonuje w ramach prowadzonej działalności czynności na rzeczy byłego pracodawcy (zatrudnienie na umowę o pracę) u którego pracował w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym,
  2. nie prowadzi innej działalności (np. w formie wspólnika spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej, komandytowej lub jednoosobowej spółki z o.o.),
  3. nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej w ostatnich 60 miesiącach kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia nowej działalności.

Co niezwykle ważne przedsiębiorca, który rozpoczyna prowadzenie działalności (przy spełnieniu ww. warunków) może zamiast ulgi na start wybrać od razu ZUS preferencyjny.

Działa tutaj ta sama zasada możliwości wydłużenia okresu trwania ulgi o jeden miesiąc. Wystarczy, że przedsiębiorca rozpocznie działalność od 2 dnia miesiąca a nie od 1 dnia miesiąca.

ISTOTNE:

W przypadku przekroczenia terminu 7 dni (licząc od pierwszego dnia miesiąca następnego po ostatnim miesiącu obowiązywania ulgi na start) podatnik nie straci prawa do ulgi w postaci ZUS preferencyjnego.

Utraci jednak prawo do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. W takiej sytuacji aby skorzystać z dobrowolnego chorobowego musi wyrejestrować się np. od 20 lipca 2022r. i zarejestrować się ponownie o 20 lipca 2022r. z dobrowolnym chorobowym (czyli na bieżąco). Owe przerejestrowanie nie pozbawia podatnika ulgi do ZUS preferencyjnego.

Opublikowane w

Optymalizacja odpisów amortyzacyjnych w Polskim Ładzie. Wsteczne obniżanie odpisów amortyzacyjnych

Opublikowano: 2022-07-15

Polski Ład sprawił, że na niespotykaną dotąd skalę, przedsiębiorcy analizowali własne obciążenia podatkowe pod kątem różnych form opodatkowania. Wielu z nich zdecydowało się na zmiany – pewne firmy zaoszczędziły, niestety inne poniosły na tym straty. W niniejszym wpisie przypominamy, że optymalizacja odpisów amortyzacyjnych, szczególnie w czasach Polskiego Ładu i perturbacji gospodarczych może przyczynić się do wymiernych oszczędności podatkowych. Przybliżymy również ostatnie orzeczenie NSA, które zezwala na wsteczne obniżanie odpisów amortyzacyjnych. Szczegóły poniżej!

Kiedy zmiana stawki amortyzacyjnej jest możliwa? W jakim celu dokonuje się zmiany stawki amortyzacyjnej?

Na wstępie koniecznie należy zaakcentować, że zmiana stawki amortyzacyjnej możliwa jest jedynie w przypadku amortyzacji liniowej. Zastosowanie amortyzacji z użyciem indywidualnych stawek np. popularna amortyzacja auta używanego stawką 40%, wyklucza jakiekolwiek modyfikacje stawki amortyzacyjnej. Analogiczne ograniczenie występuje w przypadku amortyzacji degresywnej. Zmiana stawki możliwa jest z początkiem każdego roku podatkowego lub na początku amortyzacji tj. od miesiąca, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji.

Zasadniczym celem zmiany stawek amortyzacji jest optymalizacja dochodu, bądź „zaoszczędzenie kosztów” w sytuacji, gdy podatnik opodatkowany jest ryczałtem. Ideę zmiany stawek amortyzacyjnych przedstawiono na poniższym przykładzie.

Przykład 1

Pan Dawid w 2021 roku opodatkowany był podatkiem liniowym 19%. W związku ze zmianami wprowadzonymi przez Polski Ład, Pan Dawid zdecydował się przejść na opodatkowanie ryczałtem.

Pan Dawid w 2021 roku amortyzował liniowo halę magazynową stawką 2,5% rocznie (wartość początkowa 2 400 000 zł. Miesięczny odpis 5 000 zł) oraz przecinarkę plazmową stawką 14% rocznie (wartość początkowa 128 571,43 zł. Miesięczny odpis 1 500 zł).

Opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych nie uwzględnia kosztów uzyskania przychodów, dlatego Pan Dawid zdecydował się na obniżenie stawek amortyzacyjnych do 0,01%. Miesięczny odpis amortyzacyjny w przypadku hali magazynowej wynosi 20 zł, natomiast przecinarki plazmowej 1,07 zł.

Jeżeli Pan Dawid zdecyduje się w 2023 roku wrócić na zasady ogólne, wówczas decyzja o obniżeniu stawek amortyzacyjnych pozwoli zaoszczędzić 77 747,16 zł na kosztach uzyskania przychodów (12 x 5 000 zł + 12 x 1 500 zł – 12 x 20 zł – 12 x 1,07 zł).

Pan Dawid od 2023 roku może zwiększyć stawki amortyzacyjne do odpowiednio 2,5% i 14%.

Maksymalne stawki amortyzacyjne reguluje tzw. wykaz stawek, natomiast minimalne stawki amortyzacyjne nie zostały w żaden sposób zdefiniowane – teoretycznie mogą wynosić nawet 0%, choć w doktrynie jest to dyskusyjna kwestia. Stawkę 0,01% z powyższego przykładu zaaprobował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 6 września 2019r., sygn. 0113-kdipt2-3.4011.390.2019.1.gg.

Zmiana stawek amortyzacyjnych możliwa również wstecznie – wyrok NSA. Korzyść dla podatników, którzy z ryczałtu przeszli na zasady ogólne oraz podatników, którzy ponieśli stratę.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 lutego 2022r., sygn. II FSK 1413/19, orzekł, że podatnicy mogą wstecznie obniżać stawki amortyzacyjne. Możliwość ta dotyczy składników majątku, które podlegają amortyzacji liniowej z uwzględnieniem okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych. Inaczej rzecz ujmując, nie jest możliwa zmiana stawki amortyzacyjnej za okresy, które uległy już przedawnieniu. Orzeczenie, to daje podatnikom dużą swobodę dla optymalizacji odpisów amortyzacyjnych. Zagadnienie to zostało przedstawione na poniższych przykładach.

Przykład 2

Pan Andrzej w latach 2019-2021 opłacał podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych W związku ze zmianami wprowadzonymi przez Polski Ład, Pan Andrzej zdecydował się przejść na skalę podatkową.

Pan Andrzej w latach 2019-2021 amortyzował wózek widłowy o wartości początkowej 36 000 zł stawką 14% (miesięczny odpis 420 zł. Rocznie 5 040 zł).

Pan Andrzej zdecydował się na obniżenie stawki amortyzacyjnej za powyższe lata do wysokości 1% (miesięczny odpis 30 zł. Rocznie 360zł).

Powyższy zabieg pozwolił zaoszczędzić 14 040 zł (5040 zł x 3 – 360 zł x 3) na kosztach uzyskania przychodów, które obniżą zobowiązania podatkowe Pana Andrzeja za lata, w których będzie opodatkowany na zasadach ogólnych).

Przykład 3

Pan Jakub w 2017 roku poniósł stratę podatkowa w kwocie 130 000 zł. Z uwagi na trudną sytuację gospodarczą w 2022 roku również poniesie stratę i straci możliwość odliczenia 130 000 zł (stratę można odliczyć w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych).

W kosztach uzyskania przychodów za 2017 zł Pan Jakub zaewidencjonował 120 000 zł tytułem amortyzowanego liniowo budynku produkcyjnego i zdecydował się na obniżenie stawki amortyzacyjnej w tym roku do 0,01% (amortyzacja za cały roku po przeliczeniu wynosiła 300 zł).

Pan Jakub obniżając wstecznie stawkę amortyzacyjną zyskał możliwość przesunięcia kosztów w kwocie 119 700 zł na kolejne lata (120 000 zł – 300 zł). W związku z powyższym Pan Jakub straci jedynie możliwość rozliczenia straty w kwocie 10 300 zł.

Pan Jakub za 2017 rok skorygował zeznanie, w którym wykazał stratę w kwocie 10 300 zł oraz dokonał przeliczenia amortyzacji budynku produkcyjnego.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Użycie mieszkania na cele firmowe

Opublikowano: 2022-07-08

Bardzo wielu podatników będzie prowadzić lub już prowadzi działalność gospodarczą w mieszkaniu. Przeznaczy na ten cel całe mieszkanie lub jedynie jego część.

Jakie koszty użytkowania mieszkania na cele firmowe może ująć przedsiębiorca w wydatkach firmowych? Na te i wiele innych wątpliwości przedsiębiorców odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Użycie całego czy części powierzchni mieszkania?

Podatnik, który będzie chciał prowadzić działalność gospodarczą w mieszkaniu może do tego celu użyć całość lub część jego powierzchni użytkowej.

Jeżeli przedsiębiorca przeznaczy całość mieszkania na prowadzenie działalności, wówczas będzie miał możliwość ujęcia pełnej wartości kosztów za media w wydatkach firmowych oraz odliczyć 100% podatku VAT z otrzymanych faktur.

W przypadku gdy przeznaczy jedynie część mieszkania, przykładowo 1 pokój (konkretny metraż) – to rozliczenie nastąpi w sposób jaki zaprezentowano w poniższym przykładzie.

Przykład 1

Podatnik posiada własnościowe mieszkanie o powierzchni 80 m2. Chce przeznaczyć na działalność pokój o powierzchni 18 m2. W jakiej wysokości będzie mógł ująć koszty za media w wydatkach firmowych?

(18 m2/ 80 m2) = 22,50%.

Podatnik będzie miał prawo ująć w kosztach firmowych wydatki związane z mediami oraz czynszem za mieszkanie w wysokości 22,50% od rachunków, faktur (rozliczeń) związanych z mediami i czynszem za mieszkanie.

ISTOTNE:

Powyższy obliczony wskaźnik podatnik stosuje:

  1. odrębnie do kwoty netto z faktury,
  2. odrębnie do kwoty podatku VAT z faktury.

Media czyli prąd, gaz, woda a także czynsz w koszach firmowych

Jeżeli przedsiębiorca przeznaczył część mieszkania na prowadzenie działalności – oblicza powyższy wskaźnik.

Faktury, rachunki za prąd, gaz, wodę może ująć w koszty ale w tym wypadku w kwocie obliczonej za pomocą współczynnika.

Przykład 2

Dane z poprzedniego przykładu. Podatnik otrzymał:

  • fakturę za gaz w kwocie 200 zł netto, 46 zł VAT,
  • fakturę za prąd w kwocie 300 zł netto, 69 zł VAT,
  • rozlicznie za czynsz w kwocie 600 zł.

Podatnik obliczy możliwe wydatki firmowe w sposób przedstawiony w poniższej tabeli.

Obliczenie faktycznych kosztów użytkowania mieszkania na cele działalności
Koszty użytkowania mieszkania Ujęcie w koszty firmy Odliczenie VAT
Faktura za gaz w kwocie 200 zł netto, 46 zł VAT 200 zł x 22,50% = 45 zł 46 zł x 22,50% = 10,35 zł
fakturę za prąd w kwocie 300 zł netto, 69 zł VAT 300 zł x 22,50% = 67,50 zł 69 zł x 22,50% = 15,53 zł
Rozlicznie za czynsz w kwocie 600 zł 600 zł x 22,50% = 135 zł X

ISTOTNE:

Przedsiębiorca zawsze musi umieć udowodnić, wydatki na użytkowanie mieszkania ujęte w kosztach firmowych rzeczywiście są przeznaczone na cele działalności.

ISTOTNE:

Ustawodawca nie uzależnia ujęcia w kosztach firmowych wydatków użytkowania mieszkania tylko przy wyodrębnieniu części kosztów (poprzez współczynnik).

Jeżeli nawet podatnik nie ustali podatku od nieruchomości dla części mieszkania prowadzonej działalności to ustawodawca nie zakazał w tej sytuacji ujęcia kosztów użytkowania mieszkania w wydatkach firmowych.

Koszty rozmów telefonicznych oraz internetu

Zdecydowana większość przedsiębiorców używa telefonu i internetu w firmie. O ile gdy abonament telefoniczny i internetowy wykupiony jest na firmę a telefon i internet służy na cele działalności, wówczas przedsiębiorca ma prawo ująć w koszty firmy ten wydatek oraz odliczyć od faktur podatek VAT.

Jeżeli telefon i internet jest wykupiony prywatne, wówczas abonament nie może stanowić kosztu firmy a koszty rozmów telefonicznych będą stanowić wydatki firmowe tylko gdy służyły celom działalności gospodarczej. Koszt prywatnych rozmów należy wyłączyć z kosztów firmowych.

Wydatki na rozmowy prywatne i firmowe z telefonu firmowego przedsiębiorca filtruje w taki sam sposób.

Podatek od nieruchomości

Przedsiębiorca, który zgłosi całość lub część powierzchni mieszkania na cele prowadzonej działalności będzie miał prawo ująć w koszty naliczony podatek od nieruchomości od części przypadającej na działalność w pełnej kwocie (nie należy w tym wypadku używać współczynnika).

Meble i inne wyposażenie

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą w mieszkaniu ma prawo ująć w koszty firmowe wydatki na doposażenie pomieszczenia przeznaczonego na działalność.

Poza meblami mogą to być różnego rodzaju sprzęt, który jest niezbędny lub pomocny prowadzeniu działalności.

Pozostałe wydatki

Przedsiębiorca na potrzeby prowadzonej działalności ma prawo ująć w koszty firmowe także i inne wydatki ale tylko gdy są przeznaczone na jej cele.

Mogą to być wydatki na środki chemiczne, pielęgnacyjne w kwocie przeznaczonej na pomieszczenie w którym przedsiębiorca prowadzi działalność.

Koszty kredytu hipotecznego

Wielu podatników prowadzących działalność gospodarczą w mieszkaniu spłaca mieszkaniowy kredyt hipoteczny dotyczący owego mieszkania.

Odsetki od tego kredytu mogą być ujęte w koszty firmy ale tylko w części przypadającej na powierzchnię mieszkania przeznaczoną na cele działalności.

Amortyzacja mieszkania, koszty remontów albo ulepszenia mieszkania

Podatnik, który posiada prawo własności lub współwłasności i spełnia kilka warunków – może ująć w kosztach firmowych miesięczne odpisy amortyzacyjne obliczone od ustalonej wartości mieszkania.

Zagadnienie to będzie tematem odrębnej publikacji.

Zapraszamy do lektury.

Opublikowane w

Przekazanie samochodu osobowego na cele prywatne a obowiązki na gruncie VAT i PIT

Opublikowano: 2022-07-01

Przedsiębiorcy, którzy wykorzystują samochody osobowe w działalności gospodarczej bardzo często zastanawiają się w jaki sposób wyzbyć się ich z firmowych składników majątku, ponosząc jednocześnie stosunkowo niskie obciążenia podatkowe. Jednym ze sposobów wycofania samochodu z działalności gospodarczej jest przekazanie go na cele prywatne. W niniejszym wpisie akcentujemy najważniejsze obowiązki w tym zakresie na gruncie podatku PIT i VAT. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że poruszona problematyka odnosi się nie tylko do samochodów osobowych, lecz również do innych składników majątku przedsiębiorstwa.

Skutki przekazania samochodu osobowego na cele prywatne na gruncie ustawy o PIT.

Wycofanie samochodu z działalności gospodarczej i przekazanie go na cele osobiste przedsiębiorcy, samo w sobie nie generuje obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o PIT.

Decydujący jest fakt, czy odpłatane zbycie wycofanego pojazdu zostanie dokonane przed upływem 6 lat, licząc od pierwszego dnia następującego po miesiącu, w którym samochód został wycofany z działalności gospodarczej, a dniem jego odpłatnego zbycia.

Jeżeli odpłatne zbycie wycofanego z działalności samochodu osobowego nastąpi przed upływem 6 lat, wówczas taka sprzedaż winna być rozliczona jako przychód z działalności gospodarczej ze wszystkimi tego konsekwencjami, do których zalicza się:

  • obowiązek zaewidencjonowania takiej sprzedaży w KPiR/ewidencji przychodów (w przypadku przedsiębiorcy, który rozlicza się na zasadach ogólnych, do kosztów uzyskania przychodu zaliczyć można wartość niezamortyzowaną),
  • obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy (o ile wystąpi),
  • obowiązek wykazania odpłatnego zbycia w zeznaniu rocznym jako przychód z działalności gospodarczej (PIT-28, PIT-36, PIT-36L). Obowiązek ten dotyczy również podatników, którzy zlikwidowali działalność gospodarczą. Warto przypomnieć, iż podatnicy mają prawo odliczyć straty z lat ubiegłych. Taki zabieg w postaci rozliczenia straty, umożliwi całkowite lub częściowe zniwelowanie zobowiązania podatkowego.

Powyższe obowiązki na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych występują wyłącznie w przypadku odpłatnego zbycia składnika majątku przed upływem 6 lat. Jeżeli przedsiębiorca wyzbędzie się auta nieodpłatnie (nawet przed upływem owych 6 lat), wówczas uniknie opisanych powyżej konsekwencji na gruncie PIT. Najpopularniejszym przykładem nieodpłatnego zbycia jest darowizna.

Warto również pamiętać, że odpłatne zbywanie firmowych składników majątku nie jest także obojętne na gruncie składki zdrowotnej wyliczanej od dochodu (regulacje obowiązujące od 1 stycznia 2022r. wprowadzone przez Polski Ład). Przekazanie samochodu na cele prywatne lub w formie darowizny pozwoli na zoptymalizowanie zobowiązań publiczno-prawnych także na tym gruncie.

Skutki przekazania samochodu osobowego na cele prywatne na gruncie ustawy o VAT.

Darowizna lub przekazanie samochodu osobowego na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wywoła skutki wyłącznie w przypadku, gdy podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu lub jego części składowych (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

Jeżeli więc przedsiębiorca:

  • zakupi pojazd na klasyczną fakturę z 23% VAT, wprowadzi ten pojazd na stan firmowych składników majątku i ma prawo w całości lub w części do odliczenia VAT od jego zakupu, wówczas darowizna lub przekazanie auta na cele osobiste wywoła identyczne skutki na gruncie ustawy o VAT jak zwykła sprzedaż. Przedsiębiorca zobligowany będzie do zapłaty podatku VAT od wartości rynkowej samochodu,
  • zakupi pojazd na zwykłą umowę sprzedaży, fakturę VAT-marża, czy fakturę wystawioną przez podatnika zwolnionego z VAT, wówczas darowizna lub przekazanie auta na cele osobiste będzie obojętne na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Warto w tym miejscu podkreślić, że wykup samochodu z leasingu, wprowadzenie go na stan firmowych składników majątku i odliczenie VAT (nawet w niewielkiej kwocie – np. wykup 1%), wiąże się z obowiązkiem jego zapłaty przy sprzedaży, darowiźnie, czy przekazaniu na cele osobiste. Danina winna być liczona od wartości rynkowej pojazdu. Potwierdził to m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2022r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.788.2021.2.MB, konkludując niniejsze zagadnienie w następujący sposób „Podsumowując, przekazanie w formie darowizny samochodu osobowego na rzecz ojca jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 2 ustawy. Czynność ta nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W konsekwencji jest Pan zobowiązany uiścić podatek od towarów i usług od przekazania w formie darowizny samochodu osobowego na rzecz ojca.”

Inaczej wygląda kwestia wykupu auta z leasingu i bezpośrednie przekazanie go na cele osobiste z całkowitym pominięciem działalności gospodarczej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2021r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.262.1.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się na brak obowiązku zapłaty VAT od sprzedaży wykupionego z leasingu samochodu, który został przekazany bezpośrednio na cele prywatne.

Darowizna/przekazanie samochodu na cele prywatne – techniczne aspekty zaewidencjonowania operacji w PKPiR i JPK_VAT

Przekazanie samochodu na cele prywatne, bądź darowizna na rzecz bliskiego członka rodziny wiąże się z koniecznością zaewidencjonowania takiej operacji w urządzeniach księgowych podatnika:

  • nieodpłatne przekazanie auta na cele prywatne nie wiąże się z obowiązkiem ewidencjonowania takiej operacji na gruncie PKPiR. Dopiero odpłatna sprzedaż przed upływem 6 lat, zrodzi konieczność wykazania zbycia w kolumnie numer 8 „pozostałe przychody”. Dodatkowo samochód należy wykreślić z ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Darowizna pojazdu wymaga jedynie drugiej czynności, związanej z naniesieniem zdarzenia w tabeli środków trwałych,
  • przedsiębiorca zobligowany do zapłaty podatku VAT, obowiązany jest dodatkowo (zarówno przy przekazaniu na cele prywatne, jaki i przy darowiźnie) do właściwego wypełnienia JPK_V7. Konieczne jest sporządzenie dowodu wewnętrznego (oznaczenie w JPK „WEW”). Dodatkowo należy zastosować GTU_07 – Dostawa pojazdów oraz części do tych pojazdów. W przypadku darowizny na rzecz bliskiego członka rodziny będącego podmiotem powiązanym w rozumieniu ustawy o VAT, konieczne może być zastosowanie oznaczenia TP – transakcja z podmiotem powiązanym. W części deklaracyjnej należy wypełnić poz. 19 i 20, czyli pola przeznaczone do raportowania sprzedaży krajowej ze stawką 23%.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Zbiegi tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego w Polskim Ładzie na przykładach

Opublikowano: 2022-06-17

Obowiązujące do końca 2021 roku zasady obliczania składki zdrowotnej zostały zastąpione zupełnie nowym mechanizmem wprowadzonym przez tzw. Polski Ład. Szczególnie istotnie zmieniły się reguły naliczania składki zdrowotnej w przypadku zbiegu tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego osób prowadzących działalność gospodarczą, czyli w sytuacji kiedy dany płatnik jest np. wspólnikiem spółki osobowej i dodatkowo prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W niniejszym wpisie objaśniamy nowe zasady rozliczania składki zdrowotnej w przypadku co najmniej dwóch tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego.

Od 2022 roku istotny jest nie tylko tytuł do ubezpieczenia zdrowotnego, lecz również forma opodatkowania podatkiem dochodowym

Dotychczasowe (obowiązujące do 31 grudnia 2021r.) zasady rozliczania składki zdrowotnej w przypadku zbiegu tytułów do ubezpieczenia zdrowotnego, ogniskowały się wokół ustalenia ilości rodzajów działalności, z których płatnik obowiązany był do opłacenia składki. Przykładowo przedsiębiorca posiadający jednoosobową działalność gospodarczą, będący jednocześnie wspólnikiem spółki jawnej X i wspólnikiem spółki cywilnej Y, opłacał potrójną składkę zdrowotną (w 2021 roku 381,81 zł x 3).

Z uwagi na zmiany zaimplementowane przez Polski Ład, których istotą jest obliczanie składki w oparciu o przychód/dochód, płatnicy muszą dodatkowo weryfikować nie tylko ilość posiadanych działalności gospodarczych, lecz również sposób ich opodatkowania. Oprócz jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z art. 82 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, rodzajami działalności gospodarczej są również :

  • działalność gospodarcza prowadzona w formie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (składka zdrowotna uzależniona od ilości spółek, w których płatnik posiada udziały),
  • działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej (składka zdrowotna uzależniona od ilości spółek, w których płatnik posiada udziały),
  • działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej (składka zdrowotna uzależniona od formy opodatkowania i uzyskiwanych przychodów/dochodów),
  • działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki jawnej (składka zdrowotna uzależniona od formy opodatkowania i uzyskiwanych przychodów/dochodów),
  • działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki partnerskiej (składka zdrowotna uzależniona od formy opodatkowania i uzyskiwanych przychodów/dochodów).

Składka zdrowotna dla pierwszych dwóch podmiotów, tj. w przypadku posiadania udziałów w jednoosobowych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i/lub spółkach komandytowych, to iloczyn tych podmiotów i kwoty stanowiącej 9% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Składka zdrowotna za 2022 rok wynosi więc 9% z kwoty 6221,04 zł, czyli 559,89 zł. Płatnik posiadający udziały w jednoosobowej sp. z o.o. i dwóch spółkach komandytowych zapłaci więc miesięcznie w 2022 roku składkę w wysokości 1679,67 zł (3 x 559,89 zł).

Z kolei dla trzech ostatnich podmiotów i jednoosobowej działalności gospodarczej przy obliczaniu składki zdrowotnej decydująca jest jednoczesna liczba posiadanych podmiotów (lub udziałów w nich) i forma ich opodatkowania. Zagadnienie to zostanie omówione w dalszej części wpisu w oparciu o praktyczne przykłady.

Przykłady obliczania składki zdrowotnej w oparciu o biznesy rozliczane takimi samymi i różnymi formami opodatkowania

Niniejszy podrozdział w oparciu o praktyczne przykłady pozwoli zrozumieć obowiązujące obecnie przepisy związane z naliczaniem składki zdrowotnej. Pierwszy przykład dotyczy biznesów, które opodatkowane są identyczną formą opodatkowania, tj. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Przykład 1

Pan Paweł prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dodatkowo Pan Paweł jest wspólnikiem spółki jawnej osób fizycznych, której wszyscy wspólnicy złożyli oświadczenie o opodatkowaniu przychodów ze spółki w formie ryczałtu.

W świetle przepisów wprowadzonych przez Polski Ład, przychody Pana Pawła z obu podmiotów należy skumulować i w oparciu o nie ustalić wysokość składki zdrowotnej. Istnieje również możliwość opłacania składki zdrowotnej w trakcie roku na podstawie prognozy wynikającej z ubiegłorocznych przychodów. Po zakończeniu roku Pan Paweł dokona rocznego rozliczenia składki zdrowotnej.

W kolejnym przykładzie przedstawiono zasady obliczania składki zdrowotnej w przypadku, gdy wszystkie podmioty płatnika opodatkowane są na zasadach ogólnych tj. wg skali podatkowej lub podatkiem liniowym. W takim przypadku również wylicza się jedną podstawę do składki zdrowotnej.

Przykład 2

Pan Andrzej jest wspólnikiem dwóch spółek cywilnych X s.c i Y s.c, z których dochody opodatkowuje podatkiem liniowym.

Dochody ze spółki X s.c. za styczeń 15 000 zł, za luty 20 000 zł, za marzec 10 000 zł. Dochody ze spółki Y s.c. za styczeń 4 000 zł, za luty 2 000 zł, za marzec – 3 000 zł (strata).

Składka zdrowotna za luty wyliczona w oparciu o dochody ze stycznia 4,9% x (15 000 zł + 4 000 zł) = 931 zł (4,9% x 19 000 zł).

Składka zdrowotna za marzec wyliczona w oparciu o dochody obu spółek narastająco minus dochody za poprzedni miesiąc 4,9% x (41 000 zł – 19 000 zł) = 1 078 zł, czyli 4,9% x 22 000 zł (dochody obu spółek narastająco za styczeń i luty, tj. 15 000 + 20 000 + 4 000 + 2 000 minus dochód za poprzedni miesiąc stanowiący podstawę składki zdrowotnej, czyli 19 000 zł).

Składka zdrowotna za kwiecień wyliczona w oparciu o dochody obu spółek narastająco na koniec marca minus dochody stanowiące podstawę składki zdrowotnej za poprzednie miesiące 4,9% x (48 000 zł – 19 000 zł – 22 000 zł) = 343 zł.

ISTOTNE:

W przypadku gdy podmioty opodatkowane w oparciu o taką samą formę opodatkowania na zasadach ogólnych np. podatek liniowy, będą łącznie generować stratę lub dochód stanowiący podstawę składki zdrowotnej, z którego składka nie przekroczy 9% minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2022 roku 3010 zł), płatnik z obu tych podmiotów uiści miesięcznie tylko jedną składkę w kwocie 270,90 zł (9% z 3010 zł).

Ostatni już przykład obrazuje sytuację, w której podatnik osiąga zyski z co najmniej dwóch przedsiębiorstw, z których jedno opodatkowane jest ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, natomiast drugie na zasadach ogólnych.

Przykład 3

Pan Tomasz posiada jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym oraz jest wspólnikiem spółki jawnej osób fizycznych, gdzie wszyscy wspólnicy złożyli oświadczenie o opodatkowaniu przychodów z tej spółki ryczałtem.

Przy założeniu, że Pan Tomasz osiągnie dochód z jednoosobowej działalności gospodarczej za cały rok 2022 w kwocie 450 000 zł, natomiast przychody przypadające na Pana Tomasza ze spółki jawnej za ten rok wyniosą 340 000 zł, Pan Tomasz uiści składkę zdrowotną za 2022 rok w następującej wysokości:

  • z jednoosobowej działalności gospodarczej 4,9% x 450 000 zł = 22 050 zł
  • ze spółki jawnej 12 093,72 zł (12 m-cy x 1 007,81 zł).

Podsumowując niniejsze rozważania obliczając składkę zdrowotną przedsiębiorcy w 2022 roku należy wziąć pod uwagę ilość podmiotów, których podatnik jest właścicielem (ew. posiada w nich udziały) oraz sposób ich opodatkowania.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Zbiorcze zapisy sprzedaży w ewidencji przychodów i KPiR na podstawie ewidencji VAT

Opublikowano: 2022-06-10

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą dokumentację podatkową w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów lub ewidencję przychodów (ryczałt), mają możliwość ewidencjonowania sprzedaży za pomocą zbiorczego zapisu. Na czym polega tego typu uproszczenie i jakie warunki należy spełnić aby je zastosować? – szczegóły poniżej.

Na czym polega zbiorcze ewidencjonowanie sprzedaży w KPiR/ewidencji przychodów

Zbiorcze ewidencjonowanie przychodów w KPiR lub ewidencji przychodów polega na stworzeniu zestawienia, zawierającego podsumowanie dzienne lub miesięczne całkowitej sprzedaży dokonanej przez podatnika.

Miesięczne zestawienie zbiorcze może być stosowane wyłącznie przez podatników prowadzących ewidencję na podstawie przepisów ustawy o VAT. Zestawienie sporządza się na podstawie danych wynikających z tej ewidencji.

Korzyści płynące ze stosowania zbiorczego zestawienia to przede wszystkim oszczędność czasu związanego z porządkowaniem i weryfikowaniem dokumentacji księgowej. KPiR lub ewidencja przychodów zawierająca tylko jeden zapis (lub ok. 20 zapisów w przypadku zestawień dziennych), określająca wartość sprzedanych towarów/usług u podatnika ułatwia szereg procesów, do których w praktyce zalicza się:

  • brak konieczności nadawania kolejnego numeru porządkowego wg KPiR lub ewidencji przychodów dla poszczególnych dokumentów sprzedaży (odrębne wprowadzanie wszystkich faktur do KPiR/ewidencji przychodów spowodowałoby konieczność nadawania numeru wg księgi/ewidencji dla każdej faktury/dowodu sprzedaży z osobna),
  • brak konieczności układania dokumentów sprzedaży wg numeracji KPiR/ewidencji przychodów,
  • brak konieczności podwójnego weryfikowania tych samych dokumentów (dokument sprawdzamy tylko raz na potrzeby sporządzenia ewidencji VAT. Dokument sprzedaży nie pojawia się już odrębnie w ewidencji stosowanej na potrzeby obliczenia podatku PIT, tj. w KPiR lub ewidencji przychodów),

Korzyści płynące ze zbiorczego ewidencjonowania sprzedaży są niewspółmiernie istotne w stosunku do czasu niezbędnego na wykonanie dodatkowych wyżej wymienionych czynności. Poniżej prezentujemy podstawy prawne stosowania zbiorczych zapisów sprzedaży oraz przybliżymy sposób w jaki należy sporządzić zbiorcze zestawienie sprzedaży.

Wymogi formalne zbiorczych zestawień sprzedaży w świetle przepisów dotyczących prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów

Podatnicy rozliczający się na zasadach ogólnych (skala podatkowa lub podatek liniowy), zobligowani są do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Techniczne aspekty w tym zakresie zostały uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Przywołane powyżej rozporządzenie w zakresie dziennych zestawień sprzedaży (§ 18 ust. 3 i 4 rozporządzenia) stanowi, że:

  • jeżeli w danym dniu podatnik wystawia wiele faktur, zapisów w księdze można dokonać jedną sumą wynikającą z dziennego zestawienia tych faktur,
  • zestawienie sprzedaży zawiera co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, numery od-do faktur objętych zestawieniem, sumę zbiorczą tych faktur oraz podpis podatnika lub osoby, która sporządziła zestawienie.

Z kolei w zakresie miesięcznego zestawienia sprzedaży regulacje są następujące (§ 20 ust. 1 i 2 rozporządzenia):

  • jeżeli podatnik prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 1 lub 3 ustawy o VAT, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży towarów i usług mogą być dokonywane na koniec miesiąca łączną kwotą wynikającą z miesięcznego zestawienia sporządzonego na podstawie danych wynikających z tej ewidencji,
  • zestawienie, o którym mowa powyżej, zawiera co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, sumę przychodów ze sprzedaży pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług oraz o wartość towarów i usług niestanowiącą przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym i powiększoną o przychody nieobjęte obowiązkiem ewidencjonowania dla celów podatku od towarów i usług.

Wymogi formalne zbiorczych zestawień sprzedaży w świetle przepisów dotyczących prowadzenia ewidencji przychodów

Podatnicy rozliczający się w oparciu o ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, zobligowani są do prowadzenia ewidencji przychodów. Obowiązek ten wynika z ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów. Kwestie techniczne związane z prowadzeniem ewidencji przychodów zostały uregulowane w rozporządzeniu wydanym w oparciu o przywołaną powyżej ustawę tj. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2021r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podobnie jak w przypadku PKPiR, rozporządzenie umożliwia stosowanie dziennych i miesięcznych zestawień. W przypadku dziennych zestawień regulacje kształtują się następująco (§ 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia):

  • zapisy dotyczące przychodów mogą być dokonywane na podstawie dziennego zestawienia faktur,
  • zestawienie o którym mowa powyżej, zawiera co najmniej: datę, numer zestawienia, numery faktur objętych zestawieniem, daty faktur objętych zestawieniem, łączną wysokość przychodów wynikającą z faktur objętych zestawieniem z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z kolei podatnicy, którzy prowadzą ewidencję na potrzeby podatku VAT mogą całkowicie zrezygnować z prowadzenia ewidencji przychodów pod warunkiem sporządzenia zbiorczego miesięcznego zestawienia sprzedaży. Konieczne jest spełnienie następujących warunków (§ 9 rozporządzenia):

  • dane wykazane w ewidencji VAT muszą pozwalać na wyodrębnienie ze sprzedaży, przychodów dla celów ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
  • po zakończeniu każdego miesiąca, podatnik sporządzi zestawienie, w którym wykaże przychody na podstawie danych zawartych w ewidencji VAT, według poszczególnych stawek ryczałtu, z uwzględnieniem różnic między sprzedażą, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym,
  • zestawienie o którym mowa powyżej należy sporządzić nie późnej niż do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Nowy JPK w podatku dochodowym – na co przedsiębiorca powinien zwrócić szczególną uwagę

Opublikowano: 2022-06-10

Już niebawem obok dobrze znanego pliku JPK_V7 zostanie wprowadzony nowy plik JPK zawierający dane za pomocą których podatnik ustala podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT).

Wysyłka tego pliku będzie następować do Krajowej Administracji Skarbowej (KAS). Obok pliku JPK w PIT będzie wymagana wysyłka jeszcze jednego pliku. A co z kosztami? Na co zwrócić szczególną uwagę aby po wysyłce JPK nie obawiać się weryfikacji ze strony fiskusa?

JPK w podatku dochodowym

Plik JPK w podatku dochodowym ma być odzwierciedleniem stosowanej przez podatnika ewidencji w działalności gospodarczej. Plik JPK w PIT będzie zawierał:

  1. wszystkie dane z ewidencji przychodów jeżeli formą opodatkowania działalności jest ryczałt,
  2. wszystkie dane z podatkowej księgi przychodów i rozchodów jeżeli podatnik stosuje skalę podatkową bądź podatek liniowy jako formę opodatkowania prowadzonej działalności.

ISTOTNE:

W momencie kiedy wejdzie plik JPK w PIT ustawodawca będzie wymagał prowadzenia wszelkich ewidencji przychodów, PKPiR wyłącznie za pomocą programu księgowego. Zlikwidowana zostanie możliwość prowadzenia powyższych ewidencji np. za pośrednictwem arkuszy obliczeniowych.

Elektroniczna postać tabeli amortyzacyjnej

JPK w PIT to nie jedyny plik jaki przedsiębiorca będzie zobligowany wysłać do KAS. Drugim plikiem, na który będzie oczekiwał fiskus to plik zawierający elektroniczną (ustrukturyzowaną tak jak plik JPK_V7) postać tabeli amortyzacyjnej.

W jakim terminie będzie następować wysyłka plików JPK

Terminy wysyłki plików JPK zobrazowano w poniższej tabeli.

Terminy wysyłki JPK w PIT
Rodzaj terminu Okres rozliczeniowy Termin przekazania do KAS
Miesięczny Stan ewidencji na ostatni dzień miesiąca do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowego
Kwartalny Stan ewidencji na ostatni dzień kwartału do 20 dnia miesiąca następującego po kwartale rozliczeniowym
Roczny Stan ewidencji na ostatni dzień roku Do dnia złożenia właściwego zeznania rocznego

Podatnik powinien pamiętać o kosztach

Podatnicy stosujący formę opodatkowania skalę podatkową albo podatek liniowy powinni pamiętać o kwestiach kosztowych. Podstawowa zasada ujmowania kosztów w PKPiR mówi iż wydatek firmowy musi być udokumentowany oraz nie może być zawarty w katalogu kosztów nie będących firmowymi wydatkami (art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a ponadto:

  • musi być przeznaczony celem uzyskania przychodów z prowadzonej działalności ale także na rzecz ich zabezpieczenia w teraźniejszości i przyszłości,
  • musi być zrealizowany na poczet prowadzonej przez podatnika działalności a nie na cele osobiste.

Poza dokumentowaniem wydatków na podstawie otrzymanych faktur (umów) podatnik musi pamiętać o innych kosztach, których udokumentowanie wymaga więcej czujności i uwagi. Oto niektóre z nich.

Koszty amortyzacji środków trwałych

Odpisy amortyzacyjne są jednym z kluczowym kosztów znacznej części przedsiębiorstw. Z uwagi na przesyłanie pliku z tabelą amortyzacyjną podatnik powinien uprzednio zweryfikować m.in.: czy:

  • przyjął prawidłową stawkę amortyzacyjną dla posiadanych środków trwałych,
  • ujął w tabeli składniki majątku kwalifikujące się jako środki trwałe,
  • prawidłowo zastosował jednorazową amortyzację nowych lub używanych środków trwałych,
  • we właściwym okresie czasu rozpoczął, prowadził i zakończył amortyzację środka trwałego,
  • prawidłowo ujął ulepszenie środka trwałego, inwestycję w obcy środek trwały,
  • pozostałe kwestie.

Wynagrodzenia i składki ZUS

Przedsiębiorca powinien dbać o wszelkie podpisy pracowników na dokumentach pracowniczych potwierdzających przepracowane godziny czy wypłacone wynagrodzenie. Jest to o tyle ważne, że kosztem uzyskania przychodu są faktycznie wypłacone wynagrodzenia.

Faktyczne wypłacone wynagrodzenie można stwierdzić na podstawie potwierdzenia bakowego zapłaty wynagrodzenia albo podpisanej karty wynagrodzeń lub rachunku do umowy cywilnoprawnej jeżeli pracownik otrzymuje je w formie gotówkowej.

Nie wypłacone wynagrodzenie nie stanowi kosztu firmy a co za tym idzie nie powinno być ujęte w PKPiR.

Tak samo sprawa wygląda ze składkami ZUS – tylko zapłacone stanowią koszt firmy. Dotyczy to składek ZUS, które finansuje pracodawca za pracownika.

Odsetki od pożyczek i kredytów

Wielu podatników zapomina, iż odsetki od pożyczki czy kredytu przeznaczonego na cele firmowe stanowi koszt firmowy tylko wtedy gdy zostaną faktycznie zapłacone. Przedsiębiorca nie może więc ująć w kosztach odsetek niezapłaconych.

Opłaty różnego rodzaju

Warto podkreślić, iż niektóre opłaty (jeżeli nie są udokumentowane fakturą, rachunkiem) mogą stanowić koszt firmy tylko wtedy jeżeli są zapłacone. Do tego grona można zaliczyć opłaty bankowe, pocztowe, administracyjne, skarbowe, notarialne, inne.

Różnice kursowe

Przedsiębiorca ujmuje w koszty różnice kursowe jeżeli wartość z otrzymanej faktury wyrażona w walucie obcej jest niższa od wartości dokonanej przez niego zapłaty także wyrażonej w walucie obcej.

Brak zapłaty za fakturę uniemożliwia naliczenie i ujęcie w kosztach PKPiR różnicy kursowej z tytułu danego zakupu.

Ta sama zależność dotyczy brak wypłat wobec pracowników wynagrodzeń w walucie obcej za pracę za granicą, brak zapłaty odsetek od pożyczek otrzymanych za granicą, brak zapłaty za zagraniczną podróż służbową w tym pokrycie rachunków otrzymanych podczas podróży służbowej i inne sytuacje.

Podróże służbowe

Przedsiębiorcy odbywający podróże służbowe mogą ująć w PKPiR poniesione wydatki w trakcie jej trwania jak i obliczone diety. Nie mniej kosztem one będą tylko wtedy gdy podatnik odbył podróż służbową oraz należycie ją udokumentował m.in.:

  1. fakturami za paliwo, wyżywienie, nocleg,
  2. opłatami za przejazd autostradą, za parkingi,
  3. biletami na wstęp na różnego rodzaju wydarzenia, targi itp. (związane z prowadzoną działalnością),
  4. pozostałe dokumenty.

Dni i godziny przejazdów winny być zbieżne z dniami i godzinami wymienionymi w dokumencie delegacji.

Tylko prawidłowe rozliczenie delegacji gwarantuje iż w PKPiR przedsiębiorca zawarł właściwą wysokość koszów podróży służbowej.

Opublikowane w

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy

Opublikowano: 2022-06-03

Coraz częściej w zagraniczną podróż służbową udają się sami przedsiębiorcy. Zasady jakie panują przy jej rozliczaniu są odmienne od reguł właściwych dla krajowych podróży służbowych.

Jakie więc zasady obowiązują w kwestii rozliczania zagranicznych podróży służbowej przedsiębiorcy? Co jest istotne aby podatnik mógł ująć w kosztach poniesione wydatki z owej podróży?

Zagraniczna podróż służbowa – co należy określić

Podobnie jak przed krajową podróżą przedsiębiorca musi ustalić kilka istotnych danych takich jak:

  • miejsce docelowe podróży służbowej, którym może być kilka krajów za granicą,
  • kraj lub kraje zagraniczne przez które będzie odbywać się podróż służbowa,
  • trasa podróży służbowej,
  • cel odbycia podróży służbowej związany wyłącznie z prowadzoną działalnością,
  • data rozpoczęcia i zakończenia podróży,
  • środek lokomocji, środki lokomocji.

ISTOTNE:

Co niezwykle ważne, podróż służbowa przedsiębiorcy nie musi zaczynać się i kończyć w siedzibie firmy.

ISTOTNE:

Czas trwania zagranicznej podróży służbowej ustala się w sposób odmienny od krajowej podróży służbowej.

Nie mniej do czasu trwania zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorca doliczy czas trwania dojazdu na odcinku od miejsca rozpoczęcia podróży do granicy Polski oraz przy powrocie od granicy polskiej do miejsca zakończenia podróży.

Czas ten powinien być ustalony według zasad rozliczania krajowej podróży służbowej.

Ustalenie czasu trwania zagranicznej podróży służbowej w zależności od środka lokomocji
Lądowy Lotniczy Morski
Od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili jej przekroczenia w drodze powrotnej do kraju Od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju Od chwili wyjścia statku (promu) z ostatniego portu polskiego do chwili wejścia statku (promu) w drodze powrotnej do pierwszego portu polskiego

Dieta przysługująca przedsiębiorcy w czasie zagranicznej podróży służbowej

Przedsiębiorcy za czas odbycia zagranicznej podróży służbowej przysługuje dieta służąca pokryciu kosztów wyżywienia. Koszty wyżywienia w czasie podróży służbowej niezależnie jak udokumentowane nie będą stanowić kosztów firmowych. Odpowiednikiem ustawowych tych kosztów jest właśnie dieta.

Należy pamiętać, iż kwota zagranicznej diety nie będzie stała ale będzie uzależniona od:

  1. kwoty diety obowiązującej w docelowym państwie (państwach) podróży zagranicznej,
  2. czasu trwania zagranicznej podróży służbowej.

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy może odbywać się do jednego, dwóch lub więcej zagranicznych państw a więc przedsiębiorca może ustalić więcej niż jedno państwo docelowe.

Kwoty diet za dobę w niektórych krajach
Nazwa państwa Waluta Kwota diety za dobę
Australia AUD 88
Belgia EUR 48
Bułgaria EUR 40
Chiny EUR 55
Czechy EUR 41
Francja EUR 50
Luksemburg EUR 48
Niemcy EUR 49
Norwegia NOK 451
USA USD 59
Szwajcaria CHF 88
Szwecja SEK 459
Wielka Brytania GBP 35

ISTOTNE:

Przedsiębiorca nie zaliczy do kosztów firmowych wydatków związanych z wyżywieniem w czasie trwania podróży służbowej. Koszty wyżywienia zostały zaklasyfikowane przez ustawodawcę właśnie jako kwota diety.

Dobowa kwota diety ujęta w kosztach firmowych nie może przekroczyć dobowej stawki kraju, lub krajów docelowych zagranicznej podróży służbowej.

ISTOTNE:

Przedsiębiorca przeliczy wartość naliczonej diety według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia dowodu rozliczenia podróży służbowej czyli druku delegacji (rozliczenia delegacji zagranicznej).

Wysokość diety uzależniona jest również od czasu trwania zagranicznej podróży służbowej. Zaprezentowano to w poniższej tabeli.

Dieta a czas trwania zagranicznej podróży służbowej
Pełna doba podróży służbowej
Dieta przysługuje w pełnej wysokości w kwocie obowiązującej dla państwa lub państw będących celem zagranicznej podróży służbowej
Niepełna doba podróży służbowej
Czas trwania podróży do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety
Czas trwania podróży ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 50% diety
Czas trwania podróży ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości

Przedsiębiorca korzysta z publicznych środków transportu w czasie zagranicznej podróży służbowej

Przedsiębiorca w czasie podróży służbowej może korzystać z publicznych środków transportu (samolot, pociąg, autokar, bus, tramwaj, inne). Aby wydatki mogły zostać ujęte w kosztach firmy wymagają prawidłowego udokumentowania rachunkiem lub fakturą.

ISTOTNE:

Ryczałt za dojazdy w podróży służbowej nie przysługuje przedsiębiorcy. Przysługuje jedynie pracownikowi. Przedsiębiorca nie jest objęty limitami ryczałtu za dojazd, którymi objęty jest pracownik.

Zagraniczna podróż służbowa firmowym samochodem

Przedsiębiorca może udać się w podróż służbową samochodem stanowiącym środek trwały w prowadzonej działalności.

W takim wypadku do kosztów firmowych podróży służbowej przedsiębiorca zaliczy koszty paliwa, napraw i czyszczenia pojazdu, nabycia części do pojazdu i innych związanych z jego użytkowaniem.

Kosztem firmowym będą także bilety za parkingi, postoje, przejazdy autostradą, winiety i inne.

ISTOTNE:

Podróż służbowa firmowym samochodem to możliwość ujęcia 75% wydatków z dokumentów dotyczących eksploatacji auta.

100% wydatków w koszty firmy tylko gdy przedsiębiorca prowadzi ewidencję przebiegu kilometrów i użytkuje samochód wyłącznie na cele firmowe.

Zagraniczna podróż służbowa prywatnym samochodem przedsiębiorcy

Przedsiębiorca może zdecydować się na wyjazd w zagraniczną podróż służbową swoim prywatnym samochodem. Do kosztów firmowych zagranicznej podróży służbowej zaliczy wówczas zarówno wydatki dotyczące paliwa, napraw i czyszczenia pojazdu, nabycia części do pojazdu i innych związanych z jego użytkowaniem.

Kosztem firmowym będą także bilety za parkingi, postoje, przejazdy autostradą, winiety i inne.

ISTOTNE:

Podróż służbowa prywatnym samochodem to możliwość ujęcia jedynie 20% wydatków z dokumentów związanych z eksploatacją auta.

Koszty noclegu występujące w czasie podróży służbowej przedsiębiorcy

Wydatki na nocleg jakie przedsiębiorca poniesie w trakcie odbywania podróży służbowej może zaliczyć w koszty firmy. Najważniejsze aby przedsiębiorca uzyskał dokument typu fakturę lub rachunek potwierdzający nabycie usług noclegowych.

ISTOTNE:

Ryczałt za nocleg nie przysługuje przedsiębiorcy. Przysługuje jedynie pracownikowi. Przedsiębiorca nie jest także objęty limitami ryczałtu za nocleg, którymi objęty jest pracownik.

Pozostałe wydatki przedsiębiorcy

Warto podkreślić, iż przedsiębiorca może do kosztów firmowych podróży służbowej ująć także i inne wydatki związane z daną podróżą.

Przykładem mogą być tu m.in.:

  • opłaty za różnego rodzaju wstęp na imprezy branżowe,
  • opłaty za wstęp na szkolenia,
  • opłaty za wstęp na targi,
  • inne opłaty.

Kluczowe w tym wypadku jest to, iż tego typu opłaty pojawiające się w trakcie trwania podróży służbowej muszą być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

ISTOTNE:

Wszelkie poniesione, udokumentowane zagranicznymi rachunkami, fakturami, biletami wydatki przedsiębiorca przeliczy według średniego kursu NBP ogłoszonego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień wystawienia dokumentu kosztowego.