Opublikowane w

Leasing zwrotny samochodów osobowych w PIT i w VAT

Leasing zwrotny stanowi jedną z form dysponowania środkami pieniężnymi ze sprzedaży składnika majątku z jednoczesną możliwością użytkowania danego składnika majątku w postaci leasingu. W Polsce najbardziej popularną odmianą leasingu jest leasing operacyjny. Niemniej spora ilość firm decyduje się na leasing zwrotny.

Leasing operacyjny pozwala wziąć w użytkowanie składnik majątku bez konieczności dysponowania większą ilością środków pieniężnych. Leasing zwrotny oprócz zalet leasingu operacyjnego pozwala dodatkowo zachować wartość leasingowanego składnika majątku.

Co umożliwia podatnikom zawarcie umowy leasingu zwrotnego samochodu osobowego?

Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą stoją niejednokrotnie przed dylematem czy mogą sobie od razu pozwolić na zawarcie umowy leasingu operacyjnego, finansowego czy może potrzebują środków pieniężnych na inne wydatki (inwestycje).

W przypadku leasingu operacyjnego podatnik może wziąć składnik majątku (samochód osobowy) w użytkowanie na czas wynoszący przynajmniej 40% okresu jego amortyzacji. Następnie wnosi określoną (umowną) kwotę wkładu początkowego a potem opłaca miesięczne raty. Na końcu zaś decyduje się bądź nie na wykupienie tegoż pojazdu.

Biorąc pod uwagę leasing finansowy podatnik otrzymuje na wstępie fakturę na pełną wartość pojazdu z czego zobowiązany jest zapłacić podatek VAT w całości. Na wartość netto pojazdu wystawiane są co miesięczne noty a leasingobiorca w odróżnieniu od leasingu operacyjnego ma możliwość dokonywać odpisów amortyzacyjnych. Okres trwania umowy leasingu finansowego do 12 miesięcy.

Natomiast, gdy podatnik zdecyduje się na leasing zwrotny to w praktyce występują na ogół dwie poprzedzające zawarcie umowy leasingu sytuacje gospodarcze:

  1. Podatnik nabywa samochodów osobowy,
  2. Podatnik już posiada samochód osobowy.

Następnie podatnik już dysponujący samochodem osobowym sprzedaje go dla firmy leasingowej i zarazem zawiera z nią umowę leasingu operacyjnego lub finansowego.

Skutek tej operacji to uzyskanie kapitału ze sprzedaży, możliwość jego swobodnym dysponowaniem jak i użytkowanie na podstawie zawartej umowy leasingu zbytego samochodu osobowego, opłacając miesięczne raty z tego tytułu.

Uwaga na limity kosztów w leasingu zwrotnym

W tym miejscu należałoby podkreślić, iż użytkowanie samochodu w ramach leasingu zwrotnego obejmują limity kosztowe, które zaczęły obowiązywać już w 2019r. Oznacza to, iż kosztem firmy z tytułu użytkowania samochodu osobowego w leasingu zwrotnym operacyjnym będzie:

  1. Wyłącznie kapitałowa część raty leasingowej, która proporcjonalnie przypada do wartości samochodu osobowego nie większej aniżeli 150.000zł (bez odsetek) a dla samochodów elektrycznych do 225.000zł,
  2. 50% nieodliczonego podatku VAT z faktur leasingu i z faktur potwierdzających wydatki użytkowania samochodu osobowego, jeżeli podatnik używa go w firmie w sposób mieszany,
  3. 75% z sumy wartości netto i 50% nieodliczonego podatku VAT od faktur dokumentujących eksploatację danego samochodu osobowego przy użytku mieszanym albo 100% z sumy wartości netto w koszty firmy przy użytku wyłącznie firmowym,
  4. OC samochodu osobowego w pełnej wysokości natomiast AC w kwocie przypadającej proporcjonalnie do wartości 150.000zł w stosunku do wartości samochodu określonego na polisie.

Niektóre firmy leasingowe wliczają do raty leasingowej w odniesieniu do nielicznych leasingowanych samochodów osobowych koszty serwisu tych pojazdów. Jeżeli więc w racie są wliczone te koszty, to podatnik może tą część ująć w wydatkach firmy, ale do 75% ich wartości.

Jeżeli mowa jest o leasingu zwrotnym finansowym, to koszt firmy z tytułu użytkowania samochodu osobowego będzie stanowić:

  1. Wyłącznie część odsetkowa raty leasingowej,
  2. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej danego samochodu osobowego do wartości 150.000zł (bez odsetek) a dla samochodów elektrycznych do 225.000zł,
  3. 75% z sumy wartości netto i 50% nieodliczonego podatku VAT od faktur dokumentujących eksploatację danego samochodu osobowego,
  4. 75% z sumy wartości netto i 50% nieodliczonego podatku VAT od faktur dokumentujących eksploatację danego samochodu osobowego przy użytku mieszanym albo 100% z sumy wartości netto w koszty firmy przy użytku wyłącznie firmowym,
  5. OC samochodu osobowego w pełnej wysokości natomiast AC w kwocie przypadającej proporcjonalnie do wartości 150.000zł w stosunku do wartości samochodu określonego na polisie.

Limity przy odliczeniu podatku VAT od użytkowania samochodu osobowego w leasingu zwrotnym

Odliczenie podatku VAT w przypadku leasingu zwrotnego podlega takim samym regułom jak w przypadku leasingu operacyjnego czy finansowego.

Jeżeli podatnik sprzedał samochodów osobowy firmie leasingowej a następnie rozpoczął jego leasing zwrotny finansowy albo operacyjny to będzie miał możliwość odliczenia 50% podatku VAT z:

  1. Faktur dokumentujących eksploatację danego samochodu osobowego w firmie,
  2. Faktur dotyczących rat i opłat leasingowych

– jeżeli dany samochód osobowy jest użytkowany w firmie w sposób mieszany a więc podatnik nie zgłosił go do urzędu skarbowego, jako samochód używany wyłącznie na cele firmowe.

Jeżeli natomiast podatnik zgłosi samochód osobowy używany w ramach leasingu zwrotnego czy to operacyjnego czy finansowego za pomocą formularza VAT-26 do urzędu skarbowego oraz zaprowadzi ewidencję kilometrów VAT i ustanowi zasady użytkowania wykluczające prywatne dysponowanie danym samochodem, wówczas będzie miał prawo do odliczenia 100% podatku VAT od ww. faktur dotyczących leasingowanego samochodu.

Zgłoszenia takiego podatnik winien dokonać jeszcze przed:

  • chęcią skorzystania z pełnego odliczenia VAT od faktur za eksploatację i leasing zwrotny samochodu osobowego,
  • rezygnacją pełnego odliczenia VAT od faktur za eksploatację i leasing zwrotny samochodu osobowego,
  • zmianą przeznaczenia samochodu osobowego.

Końcowo należałoby wspomnieć o art. 86a ust. 5 ustawy o VAT, który wskazuje, iż ewidencję kilometrów VAT podatnik nie musi prowadzić, jeżeli pojazd samochody przeznaczony jest do:

  • dalszej odsprzedaży,
  • sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
  • oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

Co za tym idzie podatnik może odliczyć 100% podatku VAT w powyższych sytuacjach jednakże każdy przypadek powinien być analizowany indywidualnie. Organ podatkowy może, bowiem zakwestionować pełne odliczenie VAT od faktur leasingu i kosztów eksploatacyjnych właśnie w przypadku odsprzedaży samochodu osobowego w ramach leasingu zwrotnego z uwagi na to, iż przedmiotem działalności firmy nie jest sprzedaż lub wynajem samochodów osobowych.

Zatem w przypadku, gdy tego typu odsprzedaż występuje incydentalnie to organy skarbowe mogą zakwestionować pełne odliczenia podatku VAT, jeżeli podatnik dokona tego w swoich rejestrach VAT.

Opublikowano: 2020-03-27

Opublikowane w

Kiedy można dokonać odliczenia podatku VAT z duplikaty faktury

Wystawianie duplikatu faktury przez firmy sprzedawców stanowi częstą praktykę w sytuacjach zaginięcia lub zniszczenia faktury pierwotnej. Duplikat faktury funkcjonuje na takich samych zasadach, co faktura pierwotna.

Jest jednak wyjątek, który zależny jest od tego, w którym momencie nastąpi zniszczenie lub zaginięcie faktury pierwotnej. W jaki sposób wówczas i kiedy nabywca miałby prawo do odliczenia podatku VAT z duplikatu faktury? A może nie będzie mógł tego dokonać?

Duplikat faktury

Każdy podatnik, który chce udokumentować transakcję sprzedaży towarów i usług, wystawia fakturę sprzedaży. Faktura ta potwierdza zawartą transakcję, wyszczególnia dane stron, traktowana jest umowa sprzedaży, może także stanowić jednoczesne wezwanie do zapłaty.

Niekiedy z różnych przyczyn podatnik może nigdy nie otrzymać faktury sprzedaży albo niekiedy sam ją zagubić. W takich sytuacjach nabywcy proszą o wystawienie duplikatu firmy, który jest po prostu ponownie wystawioną fakturą z takimi samymi danymi. Jedyna różnica pomiędzy fakturą pierwotną a duplikatem to:

  1. Określenie na dokumencie – duplikat,
  2. Numer duplikatu faktury,
  3. Data wystawienia duplikatu faktury.

W jakich przypadkach sprzedawca powinien wystawić duplikat faktury

Nawiązując do art. 106l ustawy o VAT, jeżeli zdarzy się, że pierwotna faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie, wówczas sprzedawca lub osoba przez niego upoważniona wystawia duplikat tej faktury zawierającej dokładnie te same dane, co w fakturze pierwotnej.

Oprócz możliwości wystawienia duplikatu faktury do standardowej faktury sprzedaży, podatnik sprzedawca (w ostatnim przypadku organ egzekucyjny) ma możliwość wystawienia duplikatu:

  • faktury zaliczkowej,
  • noty korygującej,
  • faktury korygującej,
  • faktury dokumentującej dostawę, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika.

Duplikat faktury a uprawnienia podatnika

Czynny podatnik VAT ma możliwość odliczenia podatku VAT z duplikatu faktury na podobnych zasadach, co z faktury pierwotnej.

Tak, więc podatnik ma możliwość odliczenia podatku VAT na takich samych zasadach, co przy fakturze pierwotnej jednakże prawo do odliczenia może powstać w zależności od tego, co się stało z fakturą pierwotną.

Faktura sprzedaży nie dotarła do nabywcy

Pierwszy z dwóch sytuacji, od których zależny będzie moment powstania prawa do odliczenia podatku VAT to zaginięcie faktury lub jej zniszczenie zanim jeszcze dotarła do nabywcy. Tak, więc w tym przypadku nabywca w ogóle nie dysponował w żaden sposób fakturą pierwotną.

Jeżeli następnie sprzedawca wystawił duplikat faktury a nabywca, gdy go otrzymał, wówczas nabywca ma prawo do odliczenia podatku VAT z danego duplikatu w miesiącu jego otrzymania albo w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych.

W tym wypadku realizacji prawa do odliczenia podatku VAT działa na takich samych zasadach jak przy fakturze pierwotnej.

Przykład 1

Sprzedawca wystawił w styczniu 2020r. fakturę za usługi informatyczne. Faktura ta miała zostać przekazana do nabywcy jednak zaginęła. Kupujący kontrahent nigdy tej faktury nie otrzymał. Poprosił sprzedawcę o jej duplikat. Otrzymał go w marcu 2020r. z datą wystawienia 09.03.2020r.

W obecnej sytuacji podatnik nabywca nie mógł odliczyć podatku VAT od faktury pierwotnej, ponieważ ona zaginęła u sprzedawcy i w ogóle nie dotarła do kupującego. Natomiast będzie mógł odliczyć podatek VAT od otrzymanego duplikatu w rozliczeniu za marzec 2020r. albo za kwiecień lub maj 2020r.

Podobnie sytuacja by wyglądała gdyby sprzedawca wysłał fakturę sprzedaży a ona zaginęłaby w drodze do nabywcy a więc kupujący nie miałby możliwości otrzymania i dysponowania dokumentem.

Faktura sprzedaży zaginęła lub uległa uszkodzeniu u nabywcy

Drugi przypadek momentu odliczania podatku VAT od duplikatu faktury dotyczy okoliczności, w których sprzedawca wystawił i przesłał do nabywcy fakturę pierwotną. Nabywca otrzymał daną fakturę i u niego faktura ta zaginęła albo została przypadkowo zniszczona.

Tutaj niezwykle ważny jest fakt otrzymania przez nabywcę faktury pierwotnej, ponieważ wpływa on bezpośrednio na moment odliczenia podatku VAT z tej faktury w miesiącu jej otrzymania (nie wcześniej aniżeli moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy).

U nabywcy, który otrzymał fakturę od sprzedawcy moment do odliczenia podatku VAT z tej faktury wystąpił w miesiącu jej otrzymania. Dlatego też późniejsze niedysponowanie fakturą pierwotną i zawnioskowanie nabywcy o duplikat, nie spowoduje, że nabywca będzie mógł odliczyć podatek VAT od otrzymanego duplikaty.

Warto w tym miejscu wspomnieć, iż gdy u nabywcy ginie lub ulega zniszczeniu faktura pierwotna to może to odbyć się dwojako tzn.:

  1. Nabywca odliczył podatek VAT od otrzymanej faktury pierwotnej a następnie ona zaginęła lub uległa uszkodzeniu,
  2. Nabywca nie odliczył podatku VAT od otrzymanej faktury pierwotnej, która następnie zaginęła lub uległa uszkodzeniu.

Należy podkreślić, że również w drugiej sytuacji, czyli przy otrzymaniu faktury przez nabywcę, ale mimo tego nie odliczeniu z niej podatku VAT, nabywca nie będzie mógł odliczyć podatku VAT z otrzymanego duplikatu firmy. Dzieje się tak, dlatego, ponieważ kupujący dysponował fakturą zakupu a więc rozpoczął u niego bieg okresu czasu, w którym możliwe jest odliczenie podatku VAT (miesiąc otrzymania, ale nie później niż drugi okres rozliczeniowy).

Przykład 2

Sprzedawca wystawił w grudniu 2019r. fakturę za usługi wynajmu agregatu prądotwórczego. Fakturę tą otrzymał nabywca. Jednak po kilku dniach zaginęła.. Nabywca poprosił sprzedawcę o wystawienie duplikatu. Otrzymał go w marcu 2020r. z datą wystawienia 02.03.2020r. Nabywca stosuje miesięczny okres rozliczeniowy w VAT.

W obecnej sytuacji podatnik nabywca nie będzie mógł odliczyć podatku VAT od otrzymanego w marcu 2020r. duplikatu z uwagi na to, iż otrzymał fakturę pierwotną w grudniu 2019r. To powoduje, iż moment do odliczenia podatku VAT wystąpił już w rozliczeniu za grudzień 2019r. albo w styczniu, lutym 2020r.

Jeżeli nabywca chciałby odliczyć podatek VAT z faktury pierwotnej, wówczas musiałby ująć ją jeszcze w rozliczeniu za luty 2020r. albo dokonać korekty jednego z tych trzech miesięcy.

Często nabywcy, u których zaginie faktura pierwotna wnioskują do sprzedawcy o wystawienia duplikatu tej faktury. Pomimo, iż nie mogą odliczyć podatku VAT z tego duplikatu to dobrze jest nim dysponować z uwagi na przesłankę zgromadzenia materiału dowodowego.

Przykład 3

Sprzedawca wystawił w grudniu 2019r. fakturę pierwotną sprzedaży za materiały biurowe. W wyniku zwrotu części materiałów w styczniu 2020r. wystawił fakturę korygującą. Żadna z tych faktur nie dotarła jednak do nabywcy, dlatego też sprzedawca wystawił duplikat faktury korygującej w lutym 2020r. natomiast duplikat faktury pierwotnej w marcu 2020r.

W analizowanym przypadku nabywca z uwagi na to, iż nie otrzymał żadnej z tych dwóch faktury (ani faktury pierwotnej, ani korekty tej faktury) to wpierw należy ustalić moment odliczenia podatku VAT. W tej sytuacji powstanie on najwcześniej w marcu 2020r. Także w tym miesiącu nabywca powinien ująć duplikat faktury korygującej z uwagi na to, iż skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT.

Opublikowano: 2020-03-19

Opublikowane w

Odpowiedzialność solidarna podatników za zaległości sprzedawcy w VAT

W 2020r. nabywca może odpowiedzieć solidarnie ze sprzedawcą za jego zaległości w podatku VAT, dotyczące transakcji sprzedaży towarów. Skutkiem tego może być, iż nabywca będzie zobligowany do zapłaty podatku VAT z danej faktury, jeżeli sprzedawca nie rozliczy go u siebie ani też nie zapłaci.

Jakie skutki wiążą się z odpowiedzialnością nabywcy względem sprzedawcy, jak się do tego przygotować i czy można jej uniknąć. O tym i o wielu innych zagadnieniach odpowiedziano w poniższej publikacji.

Odpowiedzialność solidarna dostawcy i nabywcy

W ustawach podatkowych i nie tylko kwestia odpowiedzialności za zobowiązania dotyczy w większości dłużników. Jednak prawodawca w ostatnim czasie idzie krok dalej i wprowadza rozszerzenie odpowiedzialności za zaległości podatkowe sprzedawcy także w stosunku do nabywcy. Nie oznacza to jednak, iż odpowiedzialność solidarna pojawia się po raz pierwszy.

Przykłady ponoszenia odpowiedzialności solidarnej

Warto wspomnieć w tym miejscu o tym, iż w aktualnym stanie prawnym funkcjonuje wiele przepisów regulujących ponoszenie odpowiedzialności solidarnej przez niektóre strony występujące w danych okolicznościach.

Jednym z najprostszych przykładów będzie tutaj odpowiedzialność solidarna małżonków za zobowiązania podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych podlegających wspólnym rozliczeniu.

Innym przykładem może być poniesienie odpowiedzialności solidarnej wspólników spółki cywilnej w podatku od czynności cywilnoprawnych (gdzie zobowiązanie podatkowe ciąży na wszystkich wspólnikach tej spółki).

Jeszcze inna sytuacja to ponoszenie odpowiedzialności solidarnej członków zarządu za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy spółki akcyjnej (ewentualnie innych podmiotów posiadających osobowość prawną).

Nowe okoliczności zastosowania odpowiedzialności solidarnej

W ostatnim czasie prawodawca ustanowił kolejne okoliczności sytuacyjne, w których zarówno sprzedawca jak i nabywcą mogą odpowiadać solidarnie za zaległości w podatku VAT.

Pierwsza z tych okoliczności to zapłata na rachunek spoza białej listy z jednoczesnym:

  1. Wysłaniem nieskutecznego zawiadomienia ZAW-NR,
  2. Nie wysłaniem w ogóle zawiadomienia ZAW-NR

Druga z omawianych okoliczności dotyczy mechanizmu split payment a mianowicie o nieuregulowanie zapłaty z zastosowaniem tego mechanizmu za zakupy towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT.

Zapłata za fakturę na konto sprzedawcy nieznajdujące się na białej liście

We wrześniu 2019r. Szef Krajowej Administracji Skarbowej stworzył i przekazał podatnikom powiększony o niektóre dane wykaz podatników VAT zarówno czynnych jak i zwolnionych.

W wykazie tym można znaleźć m.in. adres firmy, dane identyfikacyjne podatnika, datę rejestracji, jako podatnika VAT, daty ponownej rejestracji, przywrócenia czy wykreślenia z rejestru VAT.

Dodatkowo przy każdym podatniku VAT zostało dopisane jego firmowe konto lub firmowe konta, które on sam zgłosił do ewidencji działalności gospodarczej (CEIDG) lub KRS.

Prawodawca wymaga natomiast, aby wszystkie transakcje zakupu i sprzedaży towarów i usług o wartości przynajmniej 15.000 zł brutto, udokumentowane fakturą, gdzie stronami transakcji będą przedsiębiorcy były zapłacone na rachunek płatniczy sprzedawcy, występujący na białej liście.

Jeżeli podatnik nabywca nie zapłaci za daną fakturę na rachunek płatniczy sprzedawcy, wówczas będzie odpowiadał solidarnie za zaległości w podatku VAT sprzedawcy z tytułu danej transakcji, (jeżeli sprzedawca nie rozliczyłby podatku VAT należnego z danej, wystawionej przez siebie faktury sprzedaży).

Przykład 1

Sprzedawca będący czynny podatnik VAT wystawił dwie faktury sprzedaży za wykonanie usług stolarskich (wraz z materiałem). Pierwsza opiewa na sumę 15.400zł brutto a wartość drugiej to 16.500zł brutto. Nabywca będący czynnym podatnikiem VAT zapłacił za:

  1. Pierwszą otrzymaną fakturę gotówkowo,
  2. Drugą fakturę na konto firmowe sprzedawcy, które nie znajduje się na białej liście.

Zatem nabywca w obu przypadkach będzie odpowiadał solidarnie za zaległość w podatku VAT, ale dotyczący obu faktur, jeżeli sprzedawca nie rozliczy tegoż podatku VAT.

Przedsiębiorca nabywca odpowie solidarnie za zaległości w VAT sprzedawcy kiedy:

  • Stronami transakcji są przedsiębiorcy – czynni podatnicy VAT
  • Wartość faktury sprzedaży wynosi 15.000zł brutto lub powyżej
  • Transakcja dotyczy towarów lub usług
  • Nabywca zapłacił za daną fakturę na konto sprzedawcy niewystępujące na białej liście .

Nabywca ma możliwość uniknięcia odpowiedzialności solidarnej za zaległości w VAT sprzedawcy, jeżeli w ciągu 3 dni od dnia zlecenie przelewu przekaże do naczelnika urzędu skarbowego (właściwego dla sprzedawcy) zawiadomienie o tym fakcie (wzór ZAW-NR).

Odpowiedzialność solidarna nabywcy ze sprzedawcą a mechanizm split payment

Od 2020r. mechanizm podzielonej płatności stał się obowiązkowy. W ślad za nim zaczęła także obowiązywać odpowiedzialność solidarna w zakresie zakupu towarów zawartych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. W omawianym załączniku znajdują się towary i usługi, które w zeszłym roku były objęte mechanizmem odwrotnego obciążenia, towary wrażliwe oraz nowowprowadzone towar i usługi.

Po pierwsze, odpowiedzialność solidarna z tytułu zakupu towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT dotyczy tylko tych towarów a nie dotyczy w ogóle usług zawartych w tym załączniku.

Po drugie, odpowiedzialność solidarna z tytułu zakupu towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT wymaga, aby sprzedawca był czynnym podatnikiem VAT a nabywca podatnikiem VAT.

Po trzecie, nie występuje tutaj kwestia kwoty 15.000zł brutto a więc jeżeli nawet wartość faktury sprzedaży towaru lub towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT będzie wynosić np. 2.000zł to nabywca będzie potencjalnie wciąż odpowiadał solidarnie za zaległości w VAT sprzedawcy z tytułu danego zakupu. Powyższe oznacza, że gdy kupujący zakupi nawet tylko jeden towar z załącznika nr 15 do ustawy o VAT a pozostała kwota faktury będzie dotyczyć towarów spoza załącznika, to i tak będzie podlegał odpowiedzialności solidarnej za zaległości w VAT sprzedawcy.

Zatem gdy nabywca zakupi, choć jeden towar z załącznika nr 15, udokumentowany fakturą, a sprzedawca nie rozliczy (zapłaci) podatek VAT należny wynikający z danej faktury, to nabywca odpowie solidarnie za ten nierozliczony, zaległy podatek VAT w części przypadającej proporcjonalnie na daną transakcję danego towaru.

Jednak powyższe uwarunkowania prawodawcy to nie wszystko, bowiem podkreśla on, że jeszcze jest jedna kwestia w odpowiedzialności solidarnej niezwykle istotna.

Czas transakcji a wiedza nabywcy na temat zapłaty podatku VAT przez sprzedawcę

Ustawodawca zaznacza, iż jeżeli w czasie realizacji sprzedaży towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT nabywca wiedział lub miał obawy o to, iż sprzedawca nie ureguluje podatku VAT z danej transakcji, wówczas odpowie z nim solidarnie za ten niezapłacony VAT.

Tak, więc odpowiedzialność solidarna może objąć nabywców, którzy dobrze wiedzieli albo posiadali duże wątpliwości nt. braku zapłaty podatku VAT przez sprzedawcę z faktury dokumentującej daną transakcję (towary z załącznika nr 15) z uwagi na to, że:

  1. Dana transakcja odbędzie się na niższych niż cenach niż rynkowe,
  2. Warunki zawartej umowy odbiegały od standardowych zasad transakcji sprzedaży na warunkach rynkowych.

Przykład 2

Czynny podatnik VAT kupił do swojej działalności 6 laptopów o łącznej wartości 13.500zł brutto. Faktura, jaką otrzymał nie zawierała adnotacji informującej o obowiązku zapłaty z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Kupujący postanowił jednak zapłacić w ten sposób daną fakturę z uwagi na przypuszczenia braku późniejszego rozliczenia podatku VAT z tej transakcji przez sprzedawcę.

W takich okolicznościach nabywca nie poniesie odpowiedzialności solidarnej ze sprzedawcą. Mimo, iż zakupił towar z załącznika nr 15 do ustawy o VAT postanowił uregulować zobowiązanie z danej faktury za pomocą mechanizmu split payment. Ta czynność powoduje, że nabywca nie odpowie solidarnie ze sprzedawcą za jego zaległości w VAT.

Końcowo warto podkreślić, iż prawodawca wyszczególnił jeszcze kilka przypadków, w których nabywca nie poniesie odpowiedzialności solidarnej za zaległości w VAT sprzedawcy:

  1. Przedmiotem zakupu jest benzyna, olej napędowy, gaz i odbywa się on na stacjach benzynowych,
  2. Gdy zaległości w VAT sprzedawcy nie miały źródła w uczestnictwie sprzedawcy w nierzetelnym rozliczaniu VAT celem odniesienia korzyści majątkowych,
  3. Podatnik za dany zakup zapłacił poprzez mechanizm podzielonej płatności.

Opublikowano: 2020-03-09

Opublikowane w

Nowa opłata w 2020 roku czyli danina solidarnościowa

Danina solidarnościowa to nowy rodzaj opłaty wspomagającej budżet funduszu solidarnościowego, który pomaga w wszechstronny sposób osobom niepełnosprawnym jak również emerytom i rencistom.

Nowa danina po raz pierwszy będzie opłacana w 2020r. ale tylko przez osoby fizyczne, które osiągną konkretny próg dochodowy.

Powstaje zatem szereg pytań, kogo będzie dotyczy nowa opłata i jakie rodzaje dochodu będą wliczane do podstawy obliczenia tej opłaty. Na te i inne pytania odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Czym w ogóle jest danina solidarnościowa

Danina solidarnościowa stanowi nową zupełnie opłatę, którą będą zobowiązani uiszczać osoby fizyczne a wpłaty te zgodnie z ustawą o funduszu solidarnościowym będą stanowić wsparcie:

  • osób niepełnosprawnych o charakterze społecznym, zawodowym, zdrowotnym oraz finansowym,
  • emerytów i rencistów o charakterze finansowym.

Kogo dotyczy

Jak zaznaczył prawodawca w art. 30h ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązanym do obliczenia i zapłaty nowej daniny solidarnościowej będą osoby fizyczne.

Nie ma przy tym rozgraniczenia na podatników prowadzących działalność gospodarczą i nie prowadzących. Tak więc do zapłaty nowej daniny będą zobligowane wszystkie osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania lub siedzibę firmy na terytorium RP, których roczna suma dochodu podlegająca opodatkowaniu nową daniną przekroczy kwotę 1.000.000zł.

Zasady działania nowej daniny solidarnościowej

Danina solidarnościowa stanowi opłatę roczną a więc nie funkcjonuje tak jak podatek dochodowy z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Na poczet daniny solidarnościowej podatnicy nie opłacają w ciągu roku żadnych zaliczek. Zatem opłata jest dokonywana raz w roku w terminie składania rocznego zeznania podatkowego za ubiegły rok.

Pierwszy raz danina będzie obliczana wobec dochodów osiągniętych przez osoby fizyczne w 2019r.

Osoby te, u których wystąpi danina solidarnościowa złożą deklarację DSF-1 do urzędu skarbowego do którego dotąd składali zeznania roczne i zapłacą opłatę daniny w terminie do 30 kwietnia 2020r.

Opodatkowaniu podlegają niektóre dochody osiągane przez osoby fizyczne ponad sumę 1.000.000zł

Podstawą obliczenia daniny solidarnościowej jest nadwyżka sumy dochodów podlegających opodatkowaniu ponad kwotę 1.000.000zł.

Bardzo ważnym słowem w powyższym zdaniu jest określenie suma dochodów a więc osoba fizyczna ustali podstawę do obliczenia daniny solidarnościowej jako sumę dochodów:

  • opodatkowanych według skali podatkowej (w tym także dochody osiągane poza terytorium RP z tytułu prowadzenia tam działalności bądź ze źródeł przychodów znajdujących poza granicami Polski) – dotyczy zeznań PIT-37, PIT-36, PIT-40A,
  • uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej według podatku liniowego – dotyczy zeznania PIT-36L,
  • z zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętych przez podatnika o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium RP – dotyczy zeznania PIT-CFC,
  • z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych, udziałów, akcji w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów, akcji bądź wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część RP – dotyczy zeznania PIT-38.

Dochody nie wchodzące do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej

Prawodawca wyłączył z podstawy opodatkowania daniną solidarnościową niektóre dochody osiągane przez osoby fizyczne:

  • opodatkowanych kartą podatkową,
  • ryczałtem ewidencjonowanym,
  • z odpłatnego zbycia nieruchomości, udziału w tej nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów jeżeli dana sprzedaż nie jest realizowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
  • z odsetek od pożyczek, dyskonta od papierów wartościowych, z dywidend od których pobiera się podatek w stałej wysokości 19%,
  • dochody zwolnione z podatku dochodowego PIT lub w stosunku do których zaniechano poboru.

Obliczenie podstawy opodatkowania daniną solidarnościową

Osoby fizyczne, które zsumowały wszystkie swoje przychody objęte obowiązkiem opodatkowania daniną solidarnościową w drugim kroku odejmują od nich koszty uzyskania przychodów a więc wszystkie koszty, które przynależą do powyższych źródeł przychodów.

Tak obliczony dochód osoba fizyczna może pomniejszyć jeszcze o:

  • zapłacone w roku podatkowym, krajowe składki ZUS ubezpieczenia społecznego (ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe),
  • potrącone w roku podatkowym przez płatnika z jego środków podatnika krajowe składki ZUS ubezpieczenia społecznego przypadające wyłącznie na dochód opodatkowany,
  • zapłacone w roku podatkowym zagraniczne składki ZUS ubezpieczenia społecznego w tym także osób współpracujących z podatnikiem,
  • kwoty zawartej w dochodzie zagranicznej jednostki kontrolowanej w postaci dywidendy otrzymanej od tej jednostki oraz dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.

Wysokość daniny solidarnościowej

Po pomniejszeniu dochodu o powyższe możliwe sumy (najczęściej składki ZUS) powstanie już podstawa do obliczenia daniny solidarnościowej, która to przemnożona przez 4% da kwotę daniny do zapłaty.

Przykład 1

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym osiągnęła w 2019r. dochody z:

  1. Działalności gospodarczej w kwocie 1.370.000zł,
  2. Ze stosunku pracy w kwocie 285.000zł.

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 49.800zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

1.370.000zł + 285.000zł – 49.800zł = 1.605.200zł

1.605.200zł x 4% = 64.208zł

Podatnik w terminie najdalej do 30 kwietnia 2020r. złoży deklarację DSF-1 oraz zapłaci na swój mikrorachunek kwotę daniny 64.208zł

Przykład 2

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną skalą podatkową osiągnęła z tego tytułu w 2019r. dochód w wysokości 840.000zł. Oprócz tego uzyskała także dochody:

  1. Ze sprzedaży udziałów w kwocie 62.500zł,
  2. Ze sprzedaży papierów akcji w kwocie 171.000zł,
  3. Z wypłaconych umów cywilnoprawnych zawartych poza działalnością w kwocie 40.000zł,
  4. Z wypłaconych umów o dzieło z przeniesieniem praw autorskich w kwocie 72.000zł,

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 16.500zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

840.000zł + 62.500zł +171.000 + 40.000 + 72.000 – 16.500zł = 1.169.000zł

1.169.000zł x 4% = 46.760zł

Podatnik w terminie najdalej do 30 kwietnia 2020r. złoży deklarację DSF-1 oraz zapłaci na swój mikrorachunek kwotę daniny 46.760zł

Przykład 3

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną skalą podatkową osiągnęła z tego tytułu w 2019r. dochód w wysokości 750.000zł. Oprócz tego uzyskała także dochody:

  1. Ze stosunku pracy w kwocie 82.500zł,
  2. Ze sprzedaży prywatnej nieruchomości w kwocie 271.000zł,
  3. Z wypłaconych umów cywilnoprawnych zawartych poza działalnością w kwocie 80.000zł,
  4. Z prywatnego najmu w kwocie 82.500zł

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 10.500zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

750.000zł + 82.500zł + 80.000zł = 912.500zł

Z uwagi na to, że suma dochodów objęte zasięgiem daniny solidarnościowej nie przekroczyła limitu 1.000.000zł to danina do zapłaty za 2019r. w tym wypadku nie wystąpi. Dochody ze sprzedaży nieruchomości poza działalnością gospodarczą oraz opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym są wyłączone z dochodów podlegających opodatkowaniu daniną solidarnościową.

Opublikowano: 2020-02-10

Opublikowane w

Kto i w jakich okolicznościach będzie uprawniony do skorzystania z ulgi mały zus plus

Osoby fizyczne rozpoczynające prowadzenie działalności gospodarczej mają do dyspozycji na początek 3 narzędzia obniżające wysokość obciążeń płaconych miesięcznie składkach ZUS.

Pierwsza z nich to ulga na start, przedsiębiorca opłaca wówczas przez 6 miesięcy wyłącznie składkę zdrowotną. Druga to znany dobrze ZUS preferencyjny gdzie, co miesiąc przedsiębiorca opłaca składki ZUS w wysokości nie mniejszej aniżeli 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ostatnia to ulga mały ZUS, która od 1 lutego 2020r. została zaktualizowana i nazwana, jako ulga mały ZUS plus. W jaki sposób działa ta ulga? Na to i wiele innych pytań odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Ulga mały ZUS plus

Począwszy od 1 lutego 2020r. będzie obowiązywał następca dotychczasowej ulgi mały ZUS, który przybierze nazwę mały ZUS plus. Ulga ta będzie przeznaczona dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, ale nie będzie dotyczyć wspólników spółek osobowych, którym pozostanie opłacanie składek w pełnej wysokości.

Ulga mały ZUS plus będzie dostępna dla osoby fizycznej, która rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej i rozpocznie korzystanie z 6 pełnych miesięcy ulgi na start opłacając wówczas tylko składkę zdrowotną, następnie skorzysta z pełnych 24 miesięcy podlegania pod obniżone, preferencyjne składki ZUS a po tym okresie będzie właśnie mógł wykorzystać zaktualizowaną ulgę mały ZUS plus.

Podstawowe warunki skorzystania z ulgi mały ZUS plus

Z ulgi mały ZUS plus skorzystają osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, wpisane do rejestru CEIDG (ewentualnie na podstawie przepisów szczególnych), których ubiegłoroczny przychód z prowadzenia danej działalności nie przekroczył sumy 120.000zł.

Kwota ta dotyczy, więc rocznego przychodu za poprzedni rok kalendarzowy prowadzenia działalności.

Jeżeli podatnik prowadził działalność niepełny rok, wówczas kwotę 120.000zł ustali w proporcji do dni prowadzenia działalności.

Przykład 1

Osoba fizyczna rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 1 sierpnia 2019r. Działalność ta została zamknięta jednak w ostatnim dniu grudnia 2019r. Jednak od marca 2020r. otwarto ponownie firmę. Kwotę graniczną przychodu należy ustalić wówczas w następujący sposób:

(120 000 : 365 dnia) x 153 dni = 50 301,37

Przy czym liczba 153 dni oznacza okres od 1 sierpnia 2019r. do 31 grudnia 2019r.

Okres skorzystania z ulgi mały ZUS plus

Ważnym czynnikiem korzystania z ulgi mały ZUS plus jest to, iż maksymalny okres czasu, w którym osoba fizyczna prowadząca działalność może wykorzystać daną ulgę to 5 lat. Natomiast maksymalny okres trwania samej ulgi to 3 lata.

Przedsiębiorca może wykorzystywać ulgę mały ZUS plus nieprzerwanie przez 3 lata, ale może też skorzystać przez pierwszy rok, następny rok bez ulgi, trzeci i czwarty rok z ulgą. Zatem możliwych konfiguracji związanych z ulgą będzie kilka. Nie może jednak potrwać to dłużej aniżeli 5 lat.

Ponadto przedsiębiorca, który korzysta w danym roku z ulgi mały ZUS plus, jeżeli w trakcie roku dokona wyrejestrowania z niej, to możliwość dalszego korzystania z niej przypadnie mu dopiero od początku kolejnego roku kalendarzowego.

Przykład 2

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Następnie przerejestrowała się do ulgi mały ZUS plus od dnia 1 lutego 2020r.

Przykład 3

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Następnie przerejestrowała się do ulgi mały ZUS plus od dnia 1 lutego 2020r. Jednak z dniem 1 października 2020r. zrezygnowała z korzystania w danym roku z tej ulgi.

Jeżeli będzie chciała ponownie z niej skorzystać to może to uczynić od 1 stycznia 2021r.

Przykład 4

Osoba fizyczna prowadzi od 10 lat działalność gospodarczą. Dawno wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Aktualnie w 2020r. nie spełniania warunków do poprzedniej wersji ulgi mały ZUS jednak do nowej jej wersji już ma prawo.

Czy może, zatem zarejestrować się do nowej ulgi w trakcie roku?

Tak. Osoba fizyczna, która spełni wymogi nowej wersji ulgi mały ZUS będzie mogła zarejestrować się do niej w ciągu 7 dni licząc od dnia zaistnienia zmiany, czyli w tym przypadku od 1 lutego 2020r. (dzień, od którego obowiązuje ulga mały ZUS plus).

Osoby fizyczne i płatnicy, którzy nie będą mogli zarejestrować się do ulgi mały ZUS plus

Prawodawca przewidział kilka przypadków, w których osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarcza będzie pozbawiona możliwości zarejestrowania się do ulgi mały ZUS plus. Zatem z ulgi tej nie skorzystają osoby, które:

  1. Prowadziły działalność gospodarczą w poprzednim roku krócej niż 60 dni,
  2. Wypełniają warunki dla podleganiu pod preferencyjne składki ZUS (24 miesiące),
  3. W ubiegłym roku korzystały z formy opodatkowania kartą podatkową z jednoczesnym zwolnieniem z podatku VAT,
  4. Wykorzystały już poprzednia wersję ulgi mały ZUS przez okres 3 lat w okresie 5 ostatnich lat,
  5. Prowadzą działalność gospodarczą jako wspólnicy spółek osobowych (opłacających składki ZUS jedynie w pełnej wysokości),
  6. Świadczyły lub świadczą usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tożsame z czynnościami jakie wykonywały dla swojego byłego, aktualnego pracodawcy.

Słowo o tym czym jest graniczna kwota ubiegłorocznego przychodu 120.000zł

Ustawodawca ustalił, iż z ulgi mały ZUS plus będą mogły skorzystać jedynie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą (CEIDG), których:

  1. Roczny przychód za poprzedni rok z tytułu prowadzonej działalności przez cały ten rok wyniesie nie więcej niż 120.000zł,
  2. Przychód za poprzedni rok z tytułu prowadzenia działalności przez część ubiegłego roku wyniesie kwotę ustaloną w proporcji do liczby dni prowadzonej działalności.

Kwota przychodu nie większa niż 120.000zł (uprawniająca do skorzystania z ulgi mały ZUS plus) oznacza maksymalny, roczny przychód z działalności gospodarczej wyrażony w kwocie netto czyli bez podatku VAT.

Co bardzo ważne, przychód ubiegłoroczny maksymalnie 120.000zł nie powinien zawierać składek ZUS ubezpieczenia społecznego przedsiębiorcy oraz osoby współpracującej z nim, jeżeli przedsiębiorca wybrał wariant ujmowania tych składek bezpośrednio w koszty firmy (bez odliczenia ich od dochodu).

Jak funkcjonuje ulga mały ZUS plus

Ulga mały ZUS plus działa w taki sposób, iż wysokość składek ZUS (konkretnie podstawa ZUS do obliczenia tych składek) zależna jest od wysokości ubiegłorocznego dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że limit wysokości przychodu 120.000zł jest jedynie miernikiem ustawowego warunku.

Natomiast wysokość składek ZUS z uwzględnieniem ulgi oblicza się korzystając z osiągniętego w poprzednim roku dochodu z działalności gospodarczej.

Podstawę ZUS do obliczenia wysokości składek ZUS na potrzeby skorzystania z ulgi mały ZUS plus należy ustalić mnożąc:

  1. Obliczony miesięczny dochód z działalności gospodarczy przez
  2. Ustawowy współczynnik 0,5.

Z kolei miesięczny dochód z działalności gospodarczy ubezpieczony obliczy mnożąc:

  1. Wynik z podzielenia ubiegłorocznego dochodu przez liczbę dni prowadzenia działalności w poprzednim roku,
  2. Przez liczbę 30.

Przykład 5

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą przez cały poprzedni rok uzyskała dochód w wysokości 51.500zł.

W pierwszej kolejności należy ustalić miesięczny dochód a zatem:

(51.500zł / 365 ) x 30 = 4.232,88zł

W drugiej kolejności należy ustalić podstawę, od której będzie obliczać się niższe składki ZUS:

4.232,88zł x 0,5 = 2.116,44zł

Zatem widać wyraźnie, że składki ZUS będą obliczane od podstawy 2.116,44zł zamiast 3.136,20zł co z pewnością spowoduje uzyskanie większych oszczędności u osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

W przypadku działalności gospodarczej, dla której formą opodatkowania jest karta podatkowa albo ryczałt ewidencyjny, kwotę ubiegłorocznego dochodu ustala się w przypadku:

  1. Karty podatkowej, jako wysokość sprzedaży za poprzedni rok podlegającej opodatkowaniu VAT, ale bez kwoty podatku VAT pomnożonej przez ustawowy współczynnik 0,5,
  2. Ryczałtu ewidencjonowanego, jako wysokość przychodu za poprzedni rok pomnożonej przez ustawowy współczynnik 0,5.

Opublikowano: 2020-01-28

Opublikowane w

W jaki sposób dodać numer konta do białej listy podatników VAT

Biała lista podatników VAT (wykaz podatników VAT) zawiera m.in. numery firmowych rachunków bankowych podatników prowadzących działalność gospodarczą na które kontrahenci mają obowiązek regulować zapłatę za transakcję o wartości równej lub większej 15.000zł brutto.

Jeżeli podatnik począwszy od 1 stycznia 2020r. pomyli się i zapłaci na konto spoza wykazu, wówczas nie będzie mógł ująć dokumentu kosztowego danej transakcji w księgach swojej firmy oraz będzie odpowiadał solidarnie za zobowiązanie w podatku VAT wynikające z danej transakcji. Warto zatem poznać sposoby dodania / aktualizacji firmowych kont bankowych aby na czas być przygotowanym na noworoczne zmiany w przepisach.

Biała lista podatników VAT

Biała lista podatników VAT stanowi wykaz zarejestrowanych podatników VAT czynnych i zwolnionych z VAT. Nie znajdują się tam natomiast podatnicy zwolnieni z VAT ze względu na nieprzekroczenie obrotów za zeszły rok w kwocie 200.000zł.

Ponadto zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy o VAT Szaf KAS (Krajowej Administracji Skarbowej) prowadzi białą listę podatników VAT zawierającą podmioty, które:

  1. Naczelnik urzędu skarbowego nie zarejestrował albo dokonał ich wykreślenia z białej listy,
  2. Są zarejestrowane, jako czynni lub zwolnieni podatnicy VAT,
  3. Ubiegały się o przywrócenie rejestracji, jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni ze skutkiem pozytywnym.

Uwaga na dodawanie odpowiednich rachunków do białej listy

Wszystkie firmy zobowiązane do zaktualizowania swoich rachunków bankowych (celem dodania do białej listy podatników VAT) dodają jedynie konta firmowe, czyli zarejestrowane na prowadzoną działalność gospodarczą.

Do białej listy podatników VAT nie można dodać rachunków osobistych, specjalnych rachunków VAT. Podatnicy nie powinni dodawać także tzw. rachunków technicznych.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, którzy wpisani są do rejestru CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja Działalności Gospodarczej) mogą oni dodać konto według następujących sposobów:

  1. Podatnik może wejść na stronę https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg/ceidg.public.ui/Search.aspx i bez logowania wybrać z lewej strony opcję zmień dane we wpisie, następnie podać numer NIP a w dalszej części ukaże się wniosek aktualizacyjny CEIDG na którym na dole w punkcie 26 należy dodać numer rachunku firmowego (oprócz tego we wniosku aktualizacyjnym należy wypełnić pola, które zaznaczone są na czerwony kolor jako obowiązkowe). Następnie podatnik ma 7 dni od zatwierdzenia powyższego wniosku na udanie się do urzędu gminy i jego potwierdzenie (poprzez podanie numeru otrzymanego mailem wniosku w gminie),
  2. Podatnik może wejść na stronę https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg/ceidg.public.ui/Search.aspx, zalogować się i wybrać z lewej strony opcję zmień dane we wpisie, następnie podać numer NIP a w dalszej części ukaże się wniosek aktualizacyjny CEIDG na którym na dole w punkcie 26 należy dodać numer rachunku firmowego (oprócz tego we wniosku aktualizacyjnym należy wypełnić pola, które zaznaczone są na czerwony kolor jako obowiązkowe). Następnie podatnik może podpisać wniosek profilem zaufanym lub podpisem elektronicznym co będzie skutkować brakiem obowiązku udania się do gminy,
  3. Podatnik może udać się do urzędu gminy (najlepiej z umową rachunku firmowego) aby na miejscu urzędnik dokonał dodania konta bankowego do CEIDG.

Podmioty niewpisane do KRS

Podmioty niewpisane do rejestru KRS takie jak np. spółka cywilna, wspólnota mieszkaniowa, stowarzyszenia niezarejestrowane do KRS, niektóre organizacje społeczne, szkoły i niektóre inne jednostki budżetowe składają do urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby formularz NIP-2, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 4) gdzie w punkcie C.1 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą dodają wszystkie rachunki założone na firmę (podmiot). Formularz NIP-2 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ (można przez ten dokonać także elektronicznej wysyłki) i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę lub osoby uprawnione, które posiadają pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji w formie elektronicznej),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/, opatrzenie go podpisem lub podpisami przez osoby uprawnione, przesłanie drogą pocztową lub poprzez osobiste stawiennictwo w urzędzie skarbowym.

Podmioty wpisane do KRS

Podmioty wpisane do rejestru KRS takie jak np. spółka partnerska, jawna, komandytowa, komandytowo-akcyjna, europejska, z o.o., akcyjna, spółdzielnie, przedsiębiorstwa i instytucje państwowe, przedsiębiorstwa i odziały zagraniczne, inne składają do urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby formularz NIP-8, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 4) gdzie w punkcie C.1 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą dodają wszystkie rachunki założone na firmę (podmiot). Formularz NIP-8 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ (można przez ten dokonać także elektronicznej wysyłki) i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę lub osoby uprawnione, które posiadają pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji w formie elektronicznej),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/, opatrzenie go podpisem lub podpisami przez osoby uprawnione, przesłanie drogą pocztową lub poprzez osobiste stawiennictwo w urzędzie skarbowym.

Pozostali podatnicy

Pozostali podatnicy, do których zalicza się:

  • osoby prowadzące działalność gospodarczą niewpisane do rejestru CEIDG,
  • osoby prowadzące działalność nierejestrowaną w myśl art. 5 ust. 1 ustawy prawo przedsiębiorców,
  • osoby zarejestrowane, jako podatnicy VAT (mogą to być rolnicy VAT-owcy),
  • płatnicy podatków,
  • płatnicy składek ZUS,
  • podatnicy nieposiadający numeru PESEL.

– w celu zaktualizowania swoich danych o rachunek lub rachunki bankowe (firmowe) do białej listy podatników VAT wypełniają formularz NIP-7, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 5) gdzie w punkcie D.2 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością dodają wszystkie rachunki założone na prowadzoną działalność. Formularz NIP-7 podobnie jak formularze NIP-2 i NIP-8 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę uprawnioną, która posiada pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji drogą elektroniczną),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ i opatrzenie go podpisem osoby uprawnionej.

Opublikowano: 2019-12-23

Opublikowane w

BDO w pigułce, czyli najważniejsze informacje o bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami

Ostatnio bardzo dużo mówi się o tzw. BDO, czyli bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami. W natłoku wszystkich informacji na ten temat nie trudno się pogubić dlatego wciąż wielu przedsiębiorców ma wątpliwości co do tego, czy powinno dokonać wpisu do rejestru czy też nie. W poniższym opracowaniu postaramy się odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania w tym temacie.

Czym jest BDO?

To system teleinformatyczny, w którym gromadzone są dane o podmiotach wprowadzających do obrotu produkty i opakowania oraz gospodarujących odpadami. Rejestr, który stanowi integralną część bazy został uruchomiony już 1 stycznia 2018 r., natomiast od 1 stycznia 2020 roku system ten zostanie rozbudowany o kolejne dwa moduły: ewidencja i sprawozdawczość. Oznacza to, że podmioty, które zobowiązane są do prowadzenie ewidencji odpadów i składania sprawozdań z zakresu wytwarzanych odpadów i gospodarowania odpadami będą mogły zrobić to wyłącznie w formie elektronicznej.

W jakim celu został uruchomiony system BDO?

Głównym założeniem uruchomienia systemu było usprawnienie gospodarki odpadami w Polsce poprzez kompleksowe gromadzenie i zarządzanie informacjami w tej dziedzinie. System BDO ma pomóc w walce z tzw. szarą strefą gospodarki odpadami. Dzięki bazie odpowiednie organy kontroli będą mogły weryfikować zgodność faktycznie prowadzonej przez podmiot działalności w zakresie gospodarki odpadami ze stanem zadeklarowanym w rejestrze.

Kto musi się wpisać do BDO?

W ustawie o odpadach wymieniony jest szereg rodzajów działalności zobowiązanych do rejestru w BDO. Podmioty te wpisywane są do rejestru z urzędu lub po złożeniu odpowiedniego wniosku. Zgodnie z ww. ustawą do zarejestrowania się w systemie zobligowani są m.in. przedsiębiorcy wprowadzający opakowania, produkty w opakowaniach, pojazdy, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie lub akumulatory. Obowiązek ten dotyczy również podmiotów prowadzących stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, sprzedawców odpadów i pośredników w obrocie odpadami. Ponadto wpisu do rejestru powinni dokonać wytwórcy odpadów, którzy prowadzą ewidencję odpadów, transportujący odpady oraz przedsiębiorcy, którzy w ramach prowadzonego handlu oferują torby z tworzywa sztucznego objęte opłatą recyklingową.

Kto nie musi się wpisać do BDO?

Zgodnie z ustawą o odpadach z obowiązku rejestracji w BDO zwolnione są m.in. osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na potrzeby własne, transportujący wytworzony przez siebie odpady oraz pomioty, które prowadzą nieprofesjonalną działalność w zakresie zbierania odpadów opakowaniowych i odpadów w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych (np. zbieranie nakrętek w szkołach). Dodatkowo z obowiązku uzyskania wpisu do BDO zwolnione są osoby, które nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji, czyli m.in. wytwórcy odpadów komunalnych oraz odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji (jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów). Zwolnienia z tego obowiązku dotyczą również rodzajów i ilości odpadów określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów

W jaki sposób można złożyć wniosek rejestrowy?

Podmioty, które są zobligowane do uzyskania wpisu w rejestrze (o ile nie są wpisywani do rejestru z urzędu) powinny złożyć wniosek rejestrowy do Marszałka Województwa odpowiedniego ze względu na siedzibę firmy lub miejsce zamieszkania. Wniosek taki można złożyć:

-osobiście,

-listownie,

-elektronicznie (jeżeli przedsiębiorca jest opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym),

-przez platformę ePUAP.

Przedsiębiorcy dokonujący wpisu do BDO zobligowani są do poniesienia opłaty rejestrowej rocznej w wysokości 100 zł (w przypadku mikroprzedsiębiorców zatrudniających mniej niż 10 pracowników, których obrót netto nie przekroczył 2 mln euro rocznie) lub w wysokości 300 zł (w przypadku pozostałych przedsiębiorców). Marszałek Województwa dokonując wpisu do rejestru nadaje podmiotowi indywidualny numer rejestrowy BDO. Numer ten należy umieszczać na dokumentach związanych z działalnością w zakresie produktów i odpadów np. fakturach, paragonach fiskalnych, sprawozdaniach, kartach przekazania odpadów.

Jakie są kary za brak wpisu do BDO?

Niestety za prowadzenie działalności bez wymaganego wpisu do BDO grożą wysokie kary wynoszące nawet do miliona złotych. Takie same kary grożą za nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w związku z prowadzoną działalnością. Dlatego warto zastanowić się czy prowadzona przez Nas działalność nie jest obowiązana uzyskaniem takiego wpisu. Pomoc w tej dziedzinie oferowana jest przez wiele podmiotów. Na stronie BDO została uruchomiona specjalna infolinia w tym celu. Zachęcamy również do skorzystania z pomocy specjalistów firmy Greenlynx.

System BDO być może nie jest idealny. Po przetestowaniu wersji próbnej wielu przedsiębiorców skarży się na pewne niedociągnięcia, u niektórych stopień skomplikowania budzi wiele wątpliwości. Należy jednak pamiętać, że głównym zamierzeniem powstania BDO jest ułatwienie i usprawnienie funkcjonowania gospodarki odpadami dlatego z pewnością system ten w przyszłości będzie jeszcze doskonalony. Już teraz Ministerstwo Klimatu w projekcie (z dnia 14 grudnia 2019 r.) Rozporządzenia w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów zaproponowało rozszerzenie listy oraz podniesienie limitów wytwarzanych odpadów, które zwolnione są z prowadzania ewidencji. Zwolnienia zaproponowane w projekcie dla wielu przedsiębiorców mogłyby oznaczać brak konieczności wpisu do rejestru BDO.

Artykuł powstał przy współpracy z firmą GreenLynx, świadczącą usługi doradztwa w zakresie ochrony środowiska oraz wpisu do rejestru BDO.

Opublikowano: 2019-12-23