Pozostałe problemy w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 2020r.

Stawka 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obwarowana jest spełnieniem przez podatnika dokonującego tej dostawy wielu warunków formalnych. Nowy 2020r. przyniesienie kolejne zmiany w zakresie dokumentowania przebiegu transakcji WDT a więc dodaniu nowego rodzaju dokumentacji udowadniającej wywóz towarów poza terytorium RP
i otrzymanie ich w państwie UE odbiorcy. Co natomiast z dotychczas akceptowanymi przez fiskusa dokumentami?

Warunki dokumentacyjne zastosowania stawki 0% dla WDT do końca 2019r.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowody dokumentacyjne stanowiące wypełnienie jednego z kilku warunków pozwalających zastosować stawkę 0% dla WDT stanowią dowody podstawowe oraz dowody uzupełniające. Istota tych dowodów ma się sprowadzać do potwierdzenia wywozu towarów (stanowiących przedmiot danej transakcji WDT) z Polski do państwa unijnego odbiorcy tych towarów oraz potwierdzenia przez niego rzeczywistego odbioru tych towarów.

Do podstawowych dowodów zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT należą dokumenty:

  1. Przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. Typu specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie faktycznego wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego odbiorcy, wówczas podatnik ma prawo posiłkować się dodatkowymi dowodami dokumentacyjnymi, do których prawodawca zalicza dokumenty typu:

  1. Wszelka korespondencja handlowa z nabywcą czy to w formie papierowej czy elektronicznej, w tym jego zamówienia,
  2. Ubezpieczenie, koszty frachtu,
  3. Dowody zapłaty za towar poza dostawami o nieodpłatnym charakterze lub gdy zobowiązanie jest realizowane w innej formie (podatnik jednak winien posiadać wtedy dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania),
  4. Dowody przyjęcia przez nabywcę w jego państwie członkowskim innym niż Polska towaru będącego przedmiotem danej transakcji WDT.

Podatnicy powinni jednak pamiętać, że nie jest to zamknięty katalog dowodów a w poszczególnych przypadkach dowodami mogą być również inne dokumenty lub np. materiały wideo.

Jeżeli towar stanowiący przedmiot transakcji WDT wywozi sprzedawca albo nabywca za pomocą własnego środka transportu to oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podatnik, który w ten sposób wywozi towar powinien jeszcze posiadać pisemne oświadczenie składające się z poniższych elementów:

  1. Imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
  2. Adres, pod który są przewożone towary, w przypadku, gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy,
  3. Określenie towarów i ich ilości,
  4. Potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
  5. Rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Warunki dokumentacyjne zastosowania stawki 0% dla WDT od stycznia 2020r.

Z uwagi na brak uchwalenia polskiego projektu ustawy dostosowującej polskie przepisy do przepisów Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. oraz Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 w zakresie zmian niektórych warunków dla transakcji zagranicznych polscy podatnicy będą zobowiązani od stycznia 2020r. stosować uwarunkowania dla uwzględnienia stawki 0% WDT wynikające z Dyrektywy zmieniającej Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. oraz Rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 ale tylko wtedy, kiedy zdecydują się na skorzystanie z wprowadzonego tymi przepisami uznania domniemania dostarczenia towarów. W takim wypadku będą zobowiązani do skompletowania niżej wymienionych dowodów dokumentacyjnych.

Natomiast nadal po 31 grudnia 2019r. polscy podatnicy realizujący transakcje WDT będą mogli posiłkować się dowodami dokumentacyjnymi przedstawionymi, powyżej, które wciąż obowiązują i będą obowiązywać dla zachowania możliwości uwzględnienia stawki 0% dla danej transakcji WDT. Dlatego też podatnicy, którzy nie wypełnią nowych warunków domniemania uznania wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego nabywcy, będą mogli na podstawie stosowanych aktualnie dowodów dokumentacyjnych udowodnić, iż towar faktycznie opuścił terytorium RP a odbiór tych towarów w swoim kraju potwierdził unijny odbiorca. Zatem nie utracą prawa do zastosowania stawki 0% VAT dla przeprowadzanej transakcji WDT.

Podatnik korzysta z domniemania dostarczenia towarów od 2020r.

W sytuacji, gdy od nowego roku polski sprzedawca w ramach realizowania transakcji WDT będzie chciał wypełnić warunki domniemania wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego odbiorcy dla zachowania stawki 0% VAT dla WDT wówczas w poniższych przypadkach (art. 45a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4.12.2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011):

  1. Sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu, co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z działu I, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych z działu I, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z działu II, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy,
  2. Sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
    • pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów, takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia, nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy, ilość i rodzaj towarów, datę i miejsce przybycia towarów, w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu, oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy, oraz
    • co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z działu I które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów z działu I, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z działu II, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Oprócz powyższego nabywca ma obowiązek przekazać sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w punkcie 2a do 10-tego dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Dowody dokumentacyjne z podziałem na grupy:

Grupa I :

  • dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów

Grupa II :

  • polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
  • dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
  • poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Opublikowano: 2020-01-13