Opublikowane w

Skutki odliczenia składki zdrowotnej od 1 lipca 2022 roku

Opublikowano: 2022-09-30

W rozliczeniu za lipiec 2022 roku ustawodawca przywrócił możliwość odliczenia zapłaconej składki zdrowotnej. Jednak odliczenie to odbywa się na zupełnie odmiennych zasadach niż przed rokiem 2022.

Jakie to zasady i na czym polegają? Jaki jest skutek nowego typu odliczeń zapłaconej składki zdrowotnej? Na te i wiele innych pytań odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Odliczenie składki zdrowotnej w 2022 roku

Przed rokiem 2022 podatnicy stosujący wszystkie formy opodatkowania przewidziane dla osób fizycznych czyli skala podatkowa, podatek liniowy, ryczałt czy karta podatkowa – posiadali ustawowe uprawnienie odliczenia części zapłaconej składki zdrowotnej od podatku dochodowego.

W efekcie danego odliczenia podatnik mógł obniżyć swoje zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego dotyczącego prowadzonej działalności gospodarczej.

W okresie rozliczeniowym od 1 stycznia 2022r. do 30 czerwca 2022r. uprawnienie to zostało usunięte z ustaw podatkowych. Jednakże już od 1 lipca 2022 roku nastąpiło przywrócenie tego uprawnienia jednak przybrało ono zupełnie inną postać.

Odliczenie składki zdrowotnej w ryczałcie ewidencjonowanym

W rozliczeniu za okres lipiec 2022r. podatnicy, którzy stosują ryczałt jako formę opodatkowania prowadzonej działalności posiadają uprawnienie odliczenia 50% zapłaconej w tym okresie składki zdrowotnej.

Nie występuje w tym przypadku ograniczenie limitowe zapłaconej składki zdrowotnej jaką podatnicy mogą odliczyć. Jedyne warunki odliczenia składki zdrowotnej z działalności na ryczałcie w 2022 roku to:

  1. składki zdrowotne zapłacone w roku 2022,
  2. maksymalne odliczenie to 50% zapłaconych w 2022 roku składek zdrowotnych.

Odliczenia zapłaconej składki zdrowotnej po 1 lipca 2022 roku podatnik dokonuje od przychodu a nie od dochodu.

ISTOTNE:

Oficjalne stanowisko Prezesa NFZ w sprawie obliczenia podstawy zdrowotnej wskazuje, iż przychód dla wysokości składki zdrowotnej w ryczałcie nie można pomniejszać o 50% zapłaconej składki zdrowotnej. Można odliczyć jedynie zapłacone składki ZUS ubezpieczenia społecznego. Zatem:

  1. 50% zapłaconej składki zdrowotnej podatnik nie odlicza na cele ustalenia przychodu dla składki zdrowotnej,
  2. 50% zapłaconej składki zdrowotnej podatnik odlicza na cele ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

ISTOTNE:

Warto w tym miejscu dodać, iż poza bieżącym odliczeniem zapłaconych składek zdrowotnych podatnik po 1 lipca 2022 roku do 31 grudnia 2022 roku posiada następujące uprawnienie:

  1. odliczenie zapłaconych składek zdrowotnych po 1 lipca 2022r. na bieżąco,
  2. odliczenie zapłaconych składek zdrowotnych w 2022 roku przed 1 lipca 2022r. na bieżąco,
  3. odliczenie zaległych (dotyczących lat przed 2022 rokiem) zapłaconych składek zdrowotnych w 2022 roku przed 1 lipca 2022r. na bieżąco.

ISTOTNE:

Warto podkreślić, iż powyższa zasada odliczeń zaległych składek zdrowotnych zapłaconych w 2022 roku dotyczy także innych form opodatkowania tzn. skali podatkowej i karty podatkowej.

Odliczenie składki zdrowotnej u podatników na podatku liniowym

Ustawodawca umożliwił po 1 lipca 2022 roku odliczenie zapłaconej składki zdrowotnej ale nie od podatku a od dochodu czyli podobnie jak odliczenie zapłaconych składek ZUS ubezpieczenia społecznego.

ISTOTNE:

Kwota rocznego odliczenia zapłaconych w 2022 roku składek zdrowotnych to suma 8.700 zł.

Odliczeniu po 1 lipca 2022 roku tak jak przy ryczałcie podlegają także zaległe składki zdrowotne (przed rokiem 2022) zapłacone w 2022 roku.

ISTOTNE:

Oficjalne stanowisko Prezesa NFZ w sprawie obliczenia podstawy zdrowotnej wskazuje, iż dochód dla ustalenia wysokości składki zdrowotnej w podatku liniowym nie może być pomniejszony o zapłacone składki zdrowotne. Dotyczy to sytuacji, gdy podatnik odlicza od dochodu zapłacone składki zdrowotne.

Jednakże gdy podatnik ujmie zapłacone składki zdrowotne w koszty firmy, to ten pomniejszony dochód będzie stanowił podstawę składki zdrowotnej a zatem składka zdrowotna w tym wypadku będzie mniejsza. Zatem zapłacone składki zdrowotne podatnik może:

  1. odliczyć od dochodu ale to obniży mu podatek dochodowy do zapłaty ale nie obniży składki zdrowotnej do zapłaty,
  2. ująć w koszty firmy, wówczas to obniży mu podatek dochodowy do zapłaty oraz składkę zdrowotną do zapłaty.

Odliczenie składki zdrowotnej w skali podatkowej

Podatnicy stosujący skalę podatkową jako formę opodatkowania nie zostali objęci możliwością odliczenia zapłaconych składek zdrowotnych.

Tak więc u tych podatników nie nastąpiła od 1 lipca 2022 roku żadna zmiana w zakresie przywrócenia odliczenia zapłaconych składek zdrowotnych.

Odliczenie składki zdrowotnej u podatników na karcie podatkowej

W roku 2022 podstawą dla obliczenia składki zdrowotnej u podatników na karcie podatkowej jest kwota minimalnego wynagrodzenia obowiązująca w 2022 roku czyli 3.010 zł.

Miesięczna składka zdrowotna do zapłaty u kartowiczów w 2022 roku wynosi z kolei 270,90 zł a więc 9% z kwoty 3.010zł.

ISTOTNE:

Odmiennie niż w podatku liniowym i ryczałcie, odliczenie zapłaconych składek zdrowotnych podatnika dokona od podatku.

ISTOTNE:

Wysokość odliczenia od podatku dotyczącego 2022 roku to 19% zapłaconych w 2022 roku składek zdrowotnych.

Opublikowane w

Wiążąca informacja stawkowa jako narzędzie ochronne w klasyfikacji towarów / usług i stosowaniu stawek VAT

Opublikowano: 2022-09-26

Wątpliwości interpretacyjne na gruncie podatku VAT niosą za sobą istotne ryzyko podatkowe dla przedsiębiorców. Ustawodawca wychodząc naprzeciw oczekiwaniom podatników, wprowadził do porządku prawnego w 2020 roku instrument ochronny zwany Wiążącą informacją stawkową (dalej: WIS). W niniejszym wpisie przedstawimy czym jest WIS, jaką rolę pełni oraz w jaki sposób wystosować wniosek o wydanie WIS.

Czym jest i jaką rolę pełni Wiążąca informacja stawkowa?

Wiążąca informacja stawkowa została unormowana w ustawie o VAT. Art. 42a tejże ustawy stanowi, że WIS jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem VAT dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Decyzja ta zawiera:

  1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS,
  2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:
  1. określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,
  2. stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie,
  3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

ISTOTNE:

WIS stanowi pomoc dla podatników, w sytuacji gdy pojawiają się wątpliwości na gruncie klasyfikacji towarów/usług, czy też związanym z tym stosowaniem właściwej stawki podatku VAT. Dodatkowo WIS pełni funkcję ochronną dla podatnika, który ją uzyskał analogicznie jak w przypadku indywidualnych interpretacji podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który jest również właściwym organem dla wydawania WIS.

W tym miejscu należy wyodrębnić istotną różnicę pomiędzy indywidualną interpretacją prawa podatkowego, a WIS:

  • występując z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu uzyskania objaśnień w stosowaniu przepisów prawa podatkowego, wnioskodawca zobligowany był do samodzielnego sklasyfikowania towarów/usług (ewentualnie wnioskodawca mógł wspomóc się opinią GUS). Na podstawie tejże klasyfikacji (która mogła okazać się błędna), organ wydawał interpretację indywidualną, której skuteczność i ochrona bardzo często była uzależniona od poprawnej klasyfikacji towaru/usługi,
  • występując z wnioskiem o WIS, organ ma obowiązek we własnym zakresie dokonać klasyfikacji towaru/usługi co w efekcie daje realną pewność w stosowaniu danej stawki VAT lub innych przepisów ustawy. Z uwagi na to, że istotą WIS jest dokonanie właściwej klasyfikacji statystycznej, organ może wezwać wnioskodawcę do przedstawienia w ciągu 7 dni próbki towaru. Wnioskodawca jest obowiązany do uiszczenia opłaty z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz, w przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o wydanie WIS wymaga przeprowadzenia badania lub analizy.

Przykładowe stany faktyczne dla których zostały wydane WIS

W celu praktycznego zrozumienia istoty WIS, warto w tym miejscu wskazać kilka przykładowych decyzji wydanych w stosunku do podatników. Zanonimizowane WIS udostępniane są na stronie internetowej Krajowej Informacji Skarbowej (https://www.kis.gov.pl/informacje-podatkowe-i-celne/wiazace-informacje-stawkowe-wyszukiwarka), gdzie korzystając z wyszukiwarki można na bieżąco zapoznawać się z wydanymi WIS.

Przykładowe WIS wraz z krótkim omówieniem stanu faktycznego:

  • WIS, sygn. 0111-KDSB1-2.440.158.2022.3.GL z dnia 22.09.2022r. – Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o klasyfikację świadczenia kompleksowego polegającego na montażu pompy ciepła poza bryłą budynku mieszkalnego. Wątpliwość dotyczyła stosowania stawki VAT wynoszącej 8%,
  • WIS, sygn. 0112-KDSL1-2.440.183.2022.2.JN z dnia 16.09.2022r. – Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o klasyfikację towaru będącego książką i możliwości zastosowania stawki 5%. Na potrzeby wydania WIS, organ zażądał przesłania książki jako próbki towaru,
  • WIS, sygn. 0115-KDST1-1.440.206.2021.1.KM z dnia 10.08.2021r. – Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o potwierdzenie klasyfikacji sprzedawanego świeżego korzenia imbiru w postaci kłącza i stosowania w tym zakresie stawki VAT wynoszącej 8%.

W jaki sposób uzyskać WIS? – wniosek i opłaty

Uzyskanie WIS wymaga w pierwszej kolejności wypełnienia wniosku o sygnaturze WIS-W. Kolejnym krokiem jest uiszczenie opłaty za wydanie WIS w kwocie 40 zł na właściwy rachunek bankowy Krajowej Informacji Skarbowej (jeżeli przedmiotem wniosku jest klika towarów/usług, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu, wówczas wysokość opłaty ustala się jako iloczyn kwoty 40 zł i ilości towarów/usług będących przedmiotem wniosku). Ostatnim etapem jest wysyłka wniosku w formie tradycyjnej, czyli pocztą (podpisany własnoręcznie wniosek należy wysłać na adres Krajowej Informacji Skarbowej) lub elektronicznie (za pośrednictwem ePUAP). Do wniosku należy dołączyć obligatoryjnie dowód uiszczenia opłaty i fakultatywnie dokumenty odnoszące się do towaru albo usługi, w szczególności fotografie, plany, schematy, katalogi, atesty, instrukcje, informacje od producenta lub inne dostępne dokumenty umożliwiające organowi wydającemu WIS dokonanie właściwej klasyfikacji towaru albo usługi.

Organ wydający WIS wezwie pisemnie wnioskodawcę do uzupełnienia ewentualnych braków formalnych i/lub przesłania próbek towarów, a nawet konieczności przeprowadzenia badań/analiz na koszt wnioskodawcy (termin 7-dniowy). Niedostosowanie się do treści wezwania, w szczególności nieprzesłanie próbki towarów, czy nieuiszczenie zaliczki na pokrycie kosztów badań/analiz, skutkować będzie wydaniem postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

WIS wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o wydanie WIS. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej, tj. terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu (uzupełnienie braków wniosku, czy przeprowadzenie badań/analiz).

WIS oraz decyzje Szefa Krajowej Administracji Skarbowej i Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o zmianie WIS są ważne przez okres 5 lat od dnia ich wydania. WIS może zostać uchylona lub zmieniona w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, czy niezgodności z przepisami prawa. WIS wygasa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem decyzji.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Zwolnienie z VAT usług szkoleniowych – w jakich przypadkach ma zastosowanie

Opublikowano: 2022-09-16

Opodatkowanie VAT usług szkoleniowych to temat dość rozbudowany i wielowątkowy. Zastosowanie zwolnienia z podatku VAT wymaga znajomości przepisów ustawy i rozporządzenia, a w pewnych przypadkach gromadzenia dodatkowej dokumentacji. Kiedy usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia z podatku VAT? – szczegóły poniżej.

Zwolnienie usług szkoleniowych wynikające z ustawy o VAT

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT ze zwolnienia z podatku mogą korzystać następujące rodzaje usług szkoleniowych:

  1. usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania lub uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia. Zwolnione z VAT są również towary/usługi ściśle związane z w/w usługami,
  2. usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli,
  3. usługi nauczania języków obcych oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związana,
  4. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 1:
  • prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  • świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  • finansowane w całości ze środków publicznych – oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

ISTOTNE:

Powyższe usługi szkoleniowe możemy więc podzielić na usługi świadczone przez oficjalne podmioty, posiadające odpowiedni status wynikający z odrębnych ustaw (placówki oświatowe lub nauczyciele) oraz usługi szkoleniowe świadczone przez pozostałe podmioty na podstawie pkt 4a) i 4c).

Zwolnienie z VAT usług szkoleniowych z pkt 4a) znajdzie zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek przeprowadzania takich szkoleń. Należą do nich w szczególności szkolenia BHP pracowników wynikające z ustawy Kodeks pracy.

Zwolnienie z VAT usług szkoleniowych z pkt 4c) jest nieco bardziej złożone, bowiem konieczne jest jednoczesne spełnienie kilku warunków, ponieważ:

  • istotny jest cel szkoleń: usługi kształcenia zawodowego/usługi przekwalifikowania zawodowego,
  • istotna jest wysokość środków pochodzących z dofinansowania: 100% lub 70% (ostatni warunek wynika z rozporządzenia – szczegółowo omówimy go w kolejnym podrozdziale),
  • istotne jest również pochodzenie środków na dofinansowanie szkoleń w rozumieniu odrębnych ustaw: finansowanie szkoleń ze środków publicznych,
  • istotna jest dokumentacja potwierdzająca spełnienie powyższych warunków co wynika m.in. z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 30 maja 2014r. sygn. PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004 „Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien zatem posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.” (w jaki sposób gromadzić taką dokumentację przedstawimy w dalszej części niniejszego wpisu).

Zwolnienie z VAT usług szkoleniowych wynika również z odrębnego rozporządzenia

Odrębnym od ustawy aktem prawnym, z którego wynika dodatkowe zwolnienie z podatku VAT usług szkoleniowych jest Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Z §3 ust. 1. pkt 14 wynika, iż zwolnione z VAT są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Podkreślić w tym miejscu należy, że stosowanie powyższego zwolnienia również wymaga gromadzenia odpowiedniej dokumentacji co jest niezwykle istotne, bowiem ciężar udowodnienia tego faktu spoczywa co do zasady na podatniku. Poniżej przedstawiamy w jaki sposób zgromadzić taką dokumentację.

Dokumentacja potwierdzająca zasadność stosowania zwolnienia z VAT dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych ze środków publicznych – przykładowe oświadczenie.

Dokumentacja potwierdzająca zasadność stosowania zwolnienia z podatku VAT jest niezbędna, gdy podmiot pozyskujący środki publiczne i organizujący szkolenia, kontraktuje zewnętrzne podmioty odpowiedzialne za ich przeprowadzenie. Taki podmiot posiadający status tzw. podwykonawcy może nie mieć wglądu do pełnej dokumentacji będącej w posiadaniu organizatora, stąd też podwykonawca powinien każdorazowo pozyskać oświadczenie. Z niniejszego oświadczenia powinien wynikać cel szkoleń, pochodzenie środków i podstawa zwolnienia z podatku VAT. Poniżej przedstawiamy przykładową treść takiego oświadczenia.

Oświadczam, że środki wydatkowane na szkolenie: „Prawo celne UE”, w którym będą uczestniczyły Panie Anna Kowalska i Aneta Nowak, pochodzą ze środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. Niniejsze oświadczenie ma na celu możliwość zastosowania stawki zwolnionej z VAT.

Powyższa usługa nabyta od firmy Kancelaria Podatkowa Dawid Nowak mająca charakter usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, jest finansowana ze środków publicznych:

a). w całości- zgodnie z art.43 ust.1 pkt 29 lit.c Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r.z późniejszymi zmianami , lub

b). w co najmniej 70%- zgodnie z treścią paragrafu 3 ust.1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20.12.2013 (Dz.U. z 2013r.poz.1722) w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień

(zaznaczyć właściwy punkt)

Opodatkowanie VAT usług szkoleniowych na przykładzie firmy świadczącej usługi z zakresu BHP

Wielowątkowość opodatkowania VAT usług szkoleniowych dotyczy przykładowo podmiotów świadczących usługi z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. W celu podsumowania rozważań niniejszego wpisu na poniższym przykładzie zaprezentujemy różnorodność w opodatkowaniu VAT, które mogą dotknąć tego typu firmy. Świadczenie usług zarówno opodatkowanych jak i zwolnionych z VAT wymaga zazwyczaj dodatkowo stosowania tzw. współczynnika VAT.

Przykład 1

Pani Anna prowadzi szeroko rozumianą działalność z zakresu BHP. Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego w VAT do 200 000 zł rocznie. W miesiącu sierpniu wystawiła następujących pięć faktur:

  1. Faktura nr 01, dokumentująca szkolenia BHP, których obowiązek przeprowadzania wynika z Kodeksu pracy – usługa zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit a ustawy,
  2. Faktura nr 02, dokumentująca doradztwo i sporządzenie dokumentacji powypadkowej – faktura ze stawką podstawową 23%,
  3. Faktura nr 03, dokumentująca przeprowadzenie szkolenia kształcenia zawodowego z zakresu pozyskiwania uprawnień BHPowca niesfinansowanego ze środków publicznych – faktura ze stawką 23%,
  4. Faktura nr 04, dokumentująca przeprowadzenie jako podwykonawca szkolenia „BHP w firmie transportowej” finansowane w całości ze środków publicznych – usługa zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c ustawy pod warunkiem posiadania dodatkowej dokumentacji,
  5. Faktura nr 05, dokumentująca przeprowadzenie jako podwykonawca szkolenia „Choroby zawodowe i ich przyczyny” finansowane w 70% ze środków publicznych – usługa zwolniona z VAT na podstawie §3 ust. 1. pkt 14 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień pod warunkiem posiadania dodatkowej dokumentacji.

Końcowo warto podkreślić, że w przypadku świadczenia usług zwolnionych z VAT, na wystawianych fakturach należy zamieszczać podstawę zwolnienia tj. odpowiedni przepis z ustawy lub rozporządzenia. Ponadto rozliczenie podatku VAT wymaga również przeanalizowania przepisów ustawy w zakresie stosowania wspomnianego powyżej współczynnika VAT.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Najem na ryczałcie i problem opodatkowania opłat eksploatacyjnych

Opublikowano: 2022-09-09

Najem prywatny to zdecydowanie najbardziej popularna forma opodatkowania wynajmu w Polsce. Teza ta nabiera na znaczeniu, tym bardziej, że Polski Ład od 2023 roku „wyrzuca” wszystkich wynajmujących na ryczałt, zabraniając tym samym rozliczania dochodów z najmu na zasadach ogólnych. Wiąże się to przede wszystkim z zakazem rozpoznawania jakichkolwiek kosztów uzyskania przychodów, w tym również w formie odpisów amortyzacyjnych. Mówiąc krócej, najem prywatny od 2023 roku będzie można rozliczyć tylko i wyłącznie w oparciu o podatek zryczałtowany, czyli podatek przychodowy. W niniejszym wpisie przyglądamy się problemowi opodatkowania opłat eksploatacyjnych, które najemca zwraca wynajmującemu. Jest to jedno z najważniejszych zagadnień w świetle opodatkowywania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Opłaty eksploatacyjne mogą w pewnych przypadkach stanowić przychód podatkowy wynajmującego

Problematyka opodatkowania opłat eksploatacyjnych, takich jak czynsz uiszczany na rachunek wspólnoty, rachunków za wodę, energię elektryczną, czy gaz, koncentruje się wokół tego, czy wynajmujący powinien opodatkować zwrócone przez najemcę opłaty eksploatacyjne, które uiścił z własnych środków w imieniu najemcy.

Wynajmujący chcąc zabezpieczyć swoje interesy i m.in. uniknąć zadłużenia mieszkania, bardzo często umawia się z najemcą w ten sposób, że wynajmujący ponosi wszelkie opłaty eksploatacyjne, a najemca dokonuje ich refundacji wynajmującemu na podstawie przedłożonych rachunków.

Teoretycznie sytuacja, w której najemca zwraca na rachunek wynajmującego opłaty eksploatacyjne, które z własnych środków uiścił wynajmujący nie powinna generować podstawy opodatkowania ryczałtem – trudno mówić w tej sytuacji o jakimkolwiek przysporzeniu majątkowym. W praktyce zdarza się jednak, że fiskus nakazuje opodatkować ryczałtem takie właśnie refundacje. Przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dnia 5 sierpnia 2021r., sygn. 0115-KDIT1.4011.389.2021.2.MST, organ interpretacyjny uznał w szczególności, że „W związku z powyższym, refundacja przez Najemcę kosztów, które Wnioskodawczyni opłaca własnymi środkami, ze względu na to, że – zgodnie z umową – to na Niej spoczywa ich rzeczywisty ciężar, nie podlega wyłączeniu z przychodów osiąganych z najmu. A zatem, zarówno wskazana w umowie kwota czynszu najmu, jak i otrzymywany od Najemcy zwrot równowartości poniesionych przez Wnioskodawczynię kosztów eksploatacyjnych stanowi podstawę do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”.

Jak w takim razie uniknąć dodatkowych obciążeń podatkowych od przychodów, które de facto nie stanowią realnego przysporzenia majątkowego z najmu? – o tym poniżej!

Odpowiednio skonstruowana umowa pozwoli uniknąć dodatkowych obciążeń podatkowych

Warto podkreślić, że istnieją zgoła odmienne interpretacje indywidualne w podobnych sprawach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej wydanej dnia 9 kwietnia 2021r., przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.69.2021.2.MT, organ w całości zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który pełnił rolę pośrednika w płatnościach opłat eksploatacyjnych, które w jego opinii nie stanowiły podstawy opodatkowania podatkiem zryczałtowanym. Oto fragment przywołanej wyżej interpretacji „Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że koszty opłat eksploatacyjnych, do ponoszenia których w umowie najmu zobowiązany jest najemca, nie będą stanowić w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przychodu z najmu lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni jedynie pośredniczy w zakresie uiszczania ww. opłat eksploatacyjnych. Tym samym, przychód dla Wnioskodawczyni, od którego winna obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od najemcy tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.”

ISTOTNE:

Kluczową kwestią dla obowiązku opodatkowania opłat eksploatacyjnych zwracanych wynajmującemu jest konstrukcja umowy najmu.

Jeżeli z umowy najmu jasno wynika, że do ponoszenia opłat eksploatacyjnych zobowiązany jest najemca, wówczas wynajmujący będący pośrednikiem nie będzie zobligowany do opodatkowania środków otrzymanych z tego tytułu. Odmienna konstrukcja umowy najmu, z której wynikać będzie, że to wynajmujący (właściciel nieruchomości) zobligowany jest do ponoszenia ciężaru opłat eksploatacyjnych może doprowadzić do powstania obowiązku podatkowego od refundowanych przez najemcę wydatków.

Ile można stracić przez niewłaściwie skonstruowaną umowę – przykładowe wyliczenia

Właściciele lokali, którzy niewłaściwie sformułują zapisy umowy mogą zostać zobligowani do rozpoznania dodatkowego przychodu o równowartości zwróconych przez najemcę opłat eksploatacyjnych.

Przyjmując średnie opłaty na rzecz wspólnoty mieszkaniowej na poziomie 700 zł miesięcznie i dodatkowo energię elektryczną na poziomie 100 zł miesięcznie, otrzymujemy kwotę 9600 zł (800 zł x 12 miesięcy). Zakładając, że roczne przychody z najmu nie przekraczają 100 000 zł, wynajmujący będzie zobligowany do zapłaty dodatkowego podatku w kwocie 816 zł (8,5% x 9600 zł). Roczne przychody z najmu powyżej 100 000 zł opodatkowane są z kolei stawką wynoszącą 12,5%. Zakładając, że właściciel uzyskałby przychody z najmu powyżej 100 000 zł, opodatkowanie opłat eksploatacyjnych wygenerowałoby 1200 zł dodatkowego podatku (12,5% x 9600 zł).

Aby zabezpieczyć własne interesy, warto rozważyć dodatkowo wystosowanie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej we własnej sprawie. Rekomendacja ta dotyczy szczególnie właścicieli wielu lokali, którzy ponoszą w tym zakresie znacznie wyższe ryzyko związane z tzw. efektem skali.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Użytkowanie samochodu osobowego w firmie

Opublikowano: 2022-09-02

Samochód osobowy w świetle ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (z późn. zm.) to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, który jest konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą.

W jakiej wysokości przedsiębiorca może ujmować koszty eksploatacji samochodu osobowego, które będą stanowić wydatek firmowy? Które koszty nie będzie można zarejestrować w działalności? Na te i inne pytania odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Pojazd samochodowy nie będący samochodem osobowym

Należy pamiętać, iż nie każdy pojazd samochodowy do 3,5 ton będzie samochodem osobowym. Samochodem osobowym nie będzie z pewnością pojazd samochodowy:

  1. z jednym rzędem siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
  2. który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
  3. specjalny – tak wynika z dowodu rejestracyjnego, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń – agregat elektryczny/spawalniczy, do prac wiertniczych, koparka, koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy.

Koszty eksploatacji samochodu osobowego wprowadzonego do działalności gospodarczej

Samochód osobowy nabyty na cele działalności gospodarczej, wprowadzony do ewidencji środków trwałych (lub nie) nawet gdy jego wartość nie przekroczy 10.000 zł – będzie podlegał poniższym zasadom ujmowania kosztu:

  1. 75% x (kwota netto z faktury + 50% VAT z faktury niepodlegającego odliczeniu) jeżeli przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT i użytkuje samochód w firmie i prywatnie,
  2. 75% x kwota brutto z faktury jeżeli przedsiębiorca jest podatnikiem zwolnionym z VAT i użytkuje samochód w firmie i prywatnie,
  3. 100% kwoty netto z faktury – jeżeli przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, złożył do urzędu skarbowego zawiadomienie VAT-26 i wykorzystuje samochód osobowy tylko w działalności.

ISTOTNE:

Niezależnie od formy nabycia samochodu osobowego na cele działalności gospodarczej, podatnik rozpozna koszt według reguł powyżej zaprezentowanych. Formami nabycia mogą być: otrzymanie darowizny, wprowadzenie oświadczeniem do firmy, umowa zakupu-sprzedaży, zakup na fakturę, otrzymanie składnika aportem itd.

ISTOTNE:

Według powyższych reguł przedsiębiorca ujmuje koszty eksploatacji samochodu osobowego także wtedy kiedy będzie go użytkował w firmie na podstawie:

  1. umowy użyczenia,
  2. umowy najmu,
  3. umowy leasingu,
  4. pozostałych umów w podobnym charakterze.

Koszty eksploatacji samochodu osobowego nie wprowadzonego do działalności gospodarczej

Występują przypadki, w których przedsiębiorca z pewnych względów nie wprowadza prywatnego samochodu osobowego do firmy. Nie użytkuje też go w firmie na podstawie ww. umów.

W takim wypadku możliwość ujęcia wydatku eksploatacyjnego w księgach podatnika wygląda następująco:

  1. 20% x (kwota netto z faktury + 50% VAT z faktury niepodlegającego odliczeniu) jeżeli przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT i użytkuje samochód w firmie i prywatnie,
  2. 20% x kwota brutto z faktury jeżeli przedsiębiorca jest podatnikiem zwolnionym z VAT i użytkuje samochód w firmie i prywatnie.

Amortyzacja samochodu osobowego

Amortyzacja wartości samochodu osobowego w firmie to możliwość ujmowania comiesięcznych odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt firmowy. Wysokość tych odpisów ustalana jest w oparciu o właściwą stopę amortyzacji. Przykładowo:

  • liniowa amortyzacja samochodu osobowego wynosi 20%,
  • Indywidualna liniowa stawka amortyzacji samochodu osobowego wynosi 40%,
  • jednorazowa amortyzacja nie dotyczy samochodów osobowych,
  • samochody osobowe o wartości 10.000 zł i poniżej mogą być ujęte jednorazowo w koszty firmy.

ISTOTNE:

Mając na uwadze kwotę limitu 10.000zł przedsiębiorca powinien pamiętać też o 50% podatku VAT niepodlegającym odliczeniu, który powiększa wartość netto samochodu osobowego. To samo dotyczy opłat poniesionych do dnia wprowadzenia go do firmy.

Odpisy amortyzacyjne dotyczące samochodu osobowego nie stanowią koszty firmy jeżeli dotyczą części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

  1. 225.000 zł – w przypadku samochodu osobowego elektrycznego oraz samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem,
  2. 150.000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

ISTOTNE:

Prywatny samochód przedsiębiorcy nie wprowadzony do firmy ani nie użytkowany na podstawie jednej z ww. umów nie podlega amortyzacji.

Wyjątek od reguły to umowa leasingu finansowego, na podstawie której odpisów amortyzacyjnych dokonuje użytkownik (leasingobiorca) a nie podmiot finansujący (leasingodawca).

Rata leasingowa i rata za najem samochodu osobowego

Zarówno rata leasingowa jak i rata za najem samochodu osobowego będą stanowiły koszt firmowy. Jednakże część kwoty raty może nie stanowić wydatku firmowego jeżeli dotyczy wartości samochodu osobowego przewyższającej kwotę:

  1. 225.000 zł – w przypadku samochodu osobowego elektrycznego oraz samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem,
  2. 150.000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Uwaga na koszty ubezpieczeń majątkowych

Nieco odmiennym regułom ujmowania kosztów w firmie podlegają wydatki na ubezpieczenie samochodu osobowego.

Jeżeli samochód osobowy jest wprowadzony do działalności lub użytkowany na podstawie powyżej zaprezentowanych umów, wówczas przedsiębiorca ma prawo ująć w kosztach firmy:

  1. 100% kwoty ubezpieczenia OC NNW wynikającego z zawartej polisy,
  2. 100% kwoty ubezpieczenia AC, GAP wynikającego z zawartej polisy jeżeli wartość pojazdu nie przekracza wartości 225.000 zł w przypadku samochodu osobowego elektrycznego oraz samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem albo 150.000 zł w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

ISTOTNE:

Jeżeli wartość samochodu osobowego przekroczy 150.000 zł, wówczas obliczona kwota wynikająca z polisy przypadająca proporcjonalnie na wartość powyżej 150.000 zł nie będzie stanowiła kosztów firmowych.

ISTOTNE:

Wartość pojazdu jaką należy wziąć pod uwagę dla celów porównania do limitu 150.000 zł albo 225.000 zł to wartość pojazdu przyjęta dla celów ubezpieczenia.

Innym przykładem jest prywatny samochód osobowy przedsiębiorcy, który nie jest w ogóle wprowadzony do działalności a użytkowany jest w firmie. W takim wypadku przedsiębiorca ma prawo ująć w kosztach firmy:

  1. 20% kwoty ubezpieczenia OC, NNW, AC oraz GAP wynikającego z zawartej polisy.
Opublikowane w

Różnice kursowe w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych

Opublikowano: 2022-08-25

Przedsiębiorcy, którzy zdecydowali się na opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zobligowani są do obliczania różnic kursowych. W niniejszym artykule kompleksowo przeanalizujemy tę kwestię posługując się praktycznymi przykładami.

Rodzaje różnic kursowych w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych

Obowiązek obliczania różnic kursowych u podatników stosujących ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynika z art. 6 ust. 1c ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przepis ten stanowi, że Do przychodów, o których mowa w ust. 1, z tytułu różnic kursowych stosuje się odpowiednio art. 24c ustawy o podatku dochodowym, z tym że ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 24c ustawy o podatku dochodowym, zmniejszają przychody uzyskane w roku podatkowym, w którym powstały te różnice.

Analizując szczegółowo, przytoczony powyżej fragment ustawy można wyciągnąć następujące wnioski:

  • różnice kursowe u podatników stosujących ryczałt powstają wyłącznie w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (faktury kosztowe w walutach obcych nie generują różnic kursowych u ryczałtowca),
  • przy obliczaniu różnic kursowych należy kierować się regulacjami zawartymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

Pomimo faktu, iż obowiązek obliczania różnic kursowych dotyczy wyłącznie osiąganych przychodów, to ryczałtowcy zobligowani są dodatkowo do obliczania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych. Obie te kategorie różnic kursowych omawiamy w dalszej części niniejszego wpisu.

Dodatnie i ujemne różnice kursowe związane z osiąganymi przychodami

Pierwszą kategorią omawianych różnic kursowych są różnice kursowe związane z osiąganymi przychodami (odnoszą się bezpośrednio do wystawionych dokumentów sprzedaży). Zgodnie z art. 24c ustawy o PIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Mówiąc krócej: różnice kursowe powstaną wtedy, gdy faktura w walucie obcej przeliczona zostanie po kursie X, natomiast zapłata w walucie obcej przeliczona zostanie po kursie Y.

Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa powyżej, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Problematyka obliczania różnic kursowych związanych z osiąganymi przychodami u ryczałtowca przedstawiono na poniższym przykładzie.

Przykład 1

Pan Jarosław stosujący ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wystawił w miesiącu lipcu dwie faktury w walucie euro. Pierwsza nr 1/07/2022 na kwotę 1200 EUR z dnia 01.07.2022r. (opłacona w dniu 05.07.2022r.), druga nr 2/07/2022 na kwotę 200 EUR z dnia 12.07.2022r. (opłacona w dniu 19.07.2022r.). Przyjmujemy, że data wystawienia faktury jest tożsama z datą wykonania usługi (pierwsza faktura dot. usługi informatycznej opodatkowanej stawką 12%, druga faktura dot. usługi badania rynku opodatkowanej stawką 15%).

Obliczenie różnic kursowych do faktury nr 1/07/2022: przeliczenie wartości faktury po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia 1200 EUR x 4,6806 = 5616,72 zł. Przeliczenie zapłaty po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty 1200 EUR x 4,7002 = 5640,24 zł

Wartość przychodu z faktury jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania (Pan Jarosław otrzymał w rzeczywistości więcej niż wynikało to z przeliczenia faktury sprzedaży). Powstają więc dodatnie różnice kursowe w kwocie 23,52 zł, które zwiększą wartość przychodów do opodatkowania ryczałtem stawką 12%.

Obliczenie różnic kursowych do faktury nr 2/07/2022: przeliczenie wartości faktury po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia 200 EUR x 4,7976 = 959,52 zł. Przeliczenie zapłaty po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty 200 EUR x 4,7770 = 955,40 zł

Wartość przychodu z faktury jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania (Pan Jarosław otrzymał w rzeczywistości mniej niż wynikało to z przeliczenia faktury sprzedaży). Powstają więc ujemne różnice kursowe w kwocie 4,12 zł, które zmniejszą wartość przychodów do opodatkowania ryczałtem stawką 15%.

Dodatnie i ujemne różnice kursowe od własnych środków pieniężnych na rachunku bankowym

Drugą kategorią omawianych różnic kursowych są różnice kursowe związane z własnymi środkami pieniężnymi. Zgodnie z art. 24c ustawy o PIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Mówiąc krócej: różnice kursowe powstaną wtedy, gdy wpływ środków w walucie obcej na rachunek bankowy przeliczony zostanie po kursie X, natomiast wypływ środków z rachunku bankowego w walucie obcej przeliczony zostanie po kursie Y. Problematykę obliczania różnic kursowych od własnych środków pieniężnych zaprezentowano na poniższym przykładzie.

Przykład 2

Pan Andrzej stosujący ryczałt od przychodów ewidencjonowanych otrzymał zapłatę za fakturę na rachunek walutowy w kwocie 2000 EUR dnia 10.07.2022r. oraz 500 EUR dnia 20.07.2022r (stan środków na rachunku bankowym wynosił pierwotnie 0,00 EUR). Dnia 25.07.2022r. Pan Andrzej zlecił przelew 2500 EUR na swój rachunek w PLN. Kurs faktycznie zastosowany przez bank na okoliczność przewalutowania wyniósł 4,8002.

Wartość środków w EUR po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień wpływu środków: 2000 EUR x 4,7958 + 500 EUR x 4,7731 = 9591,60 zł + 2386,55 zł = 11978,15 zł.

Wartość środków w EUR po kursie faktycznie zastosowanym z dnia przewalutowania: 2500 EUR x 4,8002 = 12000,50 zł.

Wartość otrzymanych środków w walucie jest niższa od wartości tych środków w dniu wypływu (Pan Andrzej w przeliczeniu na złotówki wypłacił z konta więcej niż otrzymał w przeliczeniu na złotówki) – powstają dodatnie różnice kursowe w kwocie 22,35 zł.

UWAGA: stosujemy metodę FIFO, czyli różnice kursowe z wypływu środków obliczamy w oparciu o najstarsze wpływy na konto.

W celu pełniejszego zrozumienia przedmiotowej materii warto sięgnąć do interpretacji organów podatkowych w przedmiocie różnic kursowych u ryczałtowców, w szczególności do interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2013r. sygn. ITPB1/415-904b/13/WM wydanej przez Izbę Skarbową w Bydgoszczy.

Autor: Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Ulga Mały ZUS plus w trakcie roku

Opublikowano: 2022-08-19

Ulga Mały ZUS Plus to niższe miesięczne składki ZUS dla przedsiębiorców. Często zdarza się, że prawo do tej ulgi przedsiębiorca nabywa w trakcie roku kalendarzowego.

O czym wówczas powinien pamiętać?

Czym jest ulga Mały ZUS Plus

Ulga Mały ZUS Plus umożliwia płatnikom składek – osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą opłacanie składek ZUS w mniejszej wysokości. Wszystko jednak zależy od tego jak duży przychód i dochód osiągnął przedsiębiorca w zeszłym roku.

Niższe składki ZUS dotyczą tylko składki emerytalnej, rentowej, chorobowej, wypadkowej.

Ulga Mały ZUS Plus nie dotyczy składki zdrowotnej. Ponadto przedsiębiorca w czasie obowiązywania ulgi nie będzie zobowiązany do opłacania Funduszu Pracy.

Warunki uzyskania ulgi Mały ZUS Plus

Przedsiębiorca może skorzystać z ulgi Mały ZUS Plus wtedy kiedy spełni wszystkie poniższe warunki:

  1. podatnik – beneficjent ulgi jest osobą fizyczną wpisaną jako przedsiębiorca do rejestru CEIDG czyli osoba fizyczna prowadząca działalność, wspólnik spółki cywilnej (należy zaznaczyć, iż wspólnik spółki jawnej, komandytowej, partnerskiej, z o.o., akcyjnej nie ma możliwości skorzystania z owej ulgi,
  2. prowadzenie działalności gospodarczej w poprzednim roku kalendarzowym przez minimum 60 dni lub dłużej (podleganie pod ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne z tytułu prowadzenia działalności przez minimum 60 dni w ubiegłym roku kalendarzowym),
  3. uzyskanie w ubiegłym roku przychodu nieprzekraczającego 120.000zł w skali roku (jeżeli przedsiębiorca uzyska przychód za krótszy okres niż rok wówczas powyższy limit musi ustalić w proporcji do faktycznej liczby dni prowadzenia działalności w ubiegłym roku kalendarzowym),
  4. niekorzystanie z karty podatkowej oraz ze zwolnienia z podatku VAT przez cały ubiegły rok kalendarzowy,
  5. brak prawa do 24-miesięcznego ZUS preferencyjnego (w okresie, w którym przedsiębiorca posiada prawo do 24-miesięcy ZUS preferencyjnego nie może skorzystać z ulgi Mały ZUS Plus, może z niej skorzystać najwcześniej po tym okresie).

Firma postała w 2022r. nie skorzysta z ulgi Mały ZUS plus.

Kwota obniżonych składek ZUS w ramach ulgi obowiązuje od dnia podlegania pod ulgę do końca danego roku kalendarzowego.

W kolejnym roku przedsiębiorca musi zbadać czy ponownie spełnia warunki skorzystania z ulgi w odniesieniu do poprzedniego roku kalendarzowego.

Przedsiębiorca powinien pamiętać, iż na rejestrację do ulgi Mały ZUS Plus jest tylko 7 dni.

ISTOTNE:

Najniższa miesięczna kwota składek ZUS w ramach ulgi Mały ZUS Plus jest taka sama jak miesięczne kwota składek ZUS preferencyjnego.

ISTOTNE:

Termin zapłaty składek ZUS w ramach ulgi Mały ZUS Plus to 20 dzień następnego miesiąca po miesiącu rozliczeniowym (czyli według zasad ogólnych).

ISTOTNE:

Po uldze na start podatnik może skorzystać z ZUS preferencyjnego albo przejść od razu na pełny ZUS. Nie ma możliwości skorzystania z ulgi Mały ZUS Plus bezpośrednio po uldze na start.

ISTOTNE:

Przedsiębiorca może skrócić okres trwania ulgi.

ISTOTNE:

Zawieszenie działalności nie przerywa biegu trwania ulgi ZUS Mały ZUS Plus.

Określenie kwoty przychodu w zależności od formy opodatkowania

Jednym z warunków ulgi Mały ZUS plus jest nieprzekroczenie rocznego przychodu za ubiegły rok w kwocie 120.000zł. Kwotę przychodu ubiegłorocznego na potrzeby porównania do limitu ustala się w zależności od stosownej przez podatnika formy opodatkowania działalności.

W przypadku karty podatkowej i podatku liniowego przychód netto z działalności przyrównuje się do ww. limitu.

Przy ryczałcie podatnik bierze podobnie jak wcześniej pod uwagę przychody netto z prowadzonej działalności.

Jeżeli podatnik stosuje kartę podatkową, wówczas bierze pod uwagę przychody netto określone za pomocą ewidencji VAT.

Przykład 1

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą od 16 listopada 2021r. Czy podatnik może skorzystać z ulgi Mały ZUS plus?

Podatnik nie może skorzystać z ulgi Mały ZUS plus, z uwagi na prowadzenie działalności krócej aniżeli 60 dni. Ponadto jeżeli podatnik ma prawo do 24-miesięcznego okresu ZUS preferencyjnego, wówczas przez ten cały okres nie będzie miał prawa do ulgi Mały ZUS Plus.

Przykład 2

Podatnik prowadził działalność gospodarczą jako wspólnik spółki z o.o. od 1 stycznia 2019r. do 31 stycznia 2021r. Od 1 czerwca otworzył jednoosobową działalność gospodarczą. Czy w takiej sytuacji może skorzystać z ulgi Mały ZUS plus?

Z uwagi na to, iż w poprzednim roku kalendarzowym podatnik podlegał także pod inny tytułu do ubezpieczeń społecznych lub zdrowotnego w ramach prowadzonej działalności to nie będzie mógł skorzystać z ulgi Mały ZUS plus.

Przykład 3

Podatnik otworzył działalność 2 czerwca 2020r. działalność gospodarczą. Wykorzystał 6-cio miesięczną ulgę na start oraz korzysta jeszcze aktualnie z 24 miesięcy okresu ZUS preferencyjnego. Z jednej ulgi na start przeszedł od razu na ulgę 24 miesięcy ZUS preferencyjnego. Od kiedy podatnik będzie mógł skorzystać z ulgi Mały ZUS Plus?

W analizowanym przypadku, podatnik będzie mógł skorzystać z ulgi Mały ZUS Plus najwcześniej od 1 stycznia 2023r.

Przykład 4

Podatnik prowadził działalność gospodarczą od 2 stycznia 2019r. a od 1 sierpnia 2021r. do 31 marca 2022 dokonał jej zawieszenia. Czy po odwieszeniu działalności będzie mógł skorzystać z ulgi Mały ZUS plus?

Jeżeli podatnik spełni wszystkie powyższe warunki, wówczas od 1 kwietnia 2022r. będzie mógł skorzystać z ulgi Mały ZUS Plus.

Opublikowane w

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy na przykładzie

Opublikowano: 2022-08-12

W poprzednich publikacjach zostały przedstawione zasady rozliczenia kosztów podróży służbowej a więc identyfikacji wydatków które mogą stanowić koszty firmowe, przedstawienia stawek rozliczeniowych a także innych kwestii mających wpływ na końcowe rozliczenie.

W niniejszej publikacji zaprezentowano całościowe rozliczenie zagranicznej podróży służbowej i zwrócono uwagę na najważniejsze aspekty rozliczenia kosztowego owej podróży.

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy do Francji – założenia

Polski przedsiębiorca montujący stoiska targowe wyruszył w podróż służbową do Francji do miasta Paryż. Celem podróży jest reklama polskiej firmy na terenie Paryża w postaci licznych spotkań z tamtejszymi firmami. Podróż odbywał służbowym samochodem osobowym. Podróż ma trwać od dnia 29.05.2022r. do dnia 08.06.2022r.

Początek podróży miał miejsce w miejscowości Komorniki (siedziba firmy) o godzinie 11:30. Przekroczenie granicy miało miejsce w miejscowości Świecko o godzinie 14:30 zaś na miejsce w Paryżu dotarł o godzinie 23:30.

Wyjazd z Paryża – powrót do firmy rozpoczął się 07.06.2022r. o godzinie 19:00. Przekroczenie granicy w Świecku nastąpiło o godzinie 07:00 dnia 08.06.2022r. Przedsiębiorca dotarł do firmy o godzinie 10:00. Druk polecenia wyjazdu wraz z rozliczeniem sporządził dnia 08.06.2022r.

Wykaz przejazdów zawarto w poniższej specyfikacji.

Trasa zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy
Wyjazd Przyjazd
miejscowość: Komorniki miejscowość: Świecko
data: 29.05.2022 data 29.05.2022
godzina: 11:30 godzina: 14:30
miejscowość: Świecko miejscowość: Paryż
data: 29.05.2022 data: 29.05.2022
godzina: 14:30 godzina: 23:30
miejscowość: Paryż miejscowość: Świecko
data: 07.06.2022 data: 08.06.2022
godzina: 19:00 godzina: 7:00
miejscowość: Świecko miejscowość: Komorniki
data: 08.06.2022 data: 08.06.2022
godzina: 08:00 godzina: 10:00
Środek lokomocji Nr rejestracyjny firmowego samochodu osobowego, którego używał przedsiębiorca

W czasie owej podróży służbowej przedsiębiorca skompletował faktury, rachunki:

  1. za paliwo w Polsce na kwotę 245 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT),
  2. za paliwo w Niemczech na kwotę 190 EUR z dnia 29.05.2022r.
  3. za usługi gastronomiczne w Niemczech na kwotę 20 EUR z dnia 29.05.2022r.
  4. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 29.05.2022r.
  5. za hotel we Francji na kwotę 960 EUR z dnia 29.05.2022r.
  6. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 50 EUR z dnia 30.05.2022r.
  7. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 01.06.2022r.
  8. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 01.06.2022r.
  9. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 02.06.2022r.
  10. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 03.06.2022r.
  11. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 04.06.2022r.
  12. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 05.06.2022r.
  13. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 06.06.2022r.
  14. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 07.06.2022r.
  15. za paliwo we Francji na kwotę 80 EUR z dnia 07.06.2022r.
  16. za paliwo w Niemczech na kwotę 110 EUR z dnia 08.06.2022r.
  17. za paliwo w Polsce na kwotę 140 zł z dnia 08.06.2022r. (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT),
  18. za usługi gastronomiczne w Polsce na kwotę 40 zł z dnia 08.06.2022r.

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy do Francji – rozliczenie diety krajowej

Część krajowa podróży służbowej przedsiębiorcy trwała łącznie 6 godzin:

  1. od godziny 11:30 dnia 29.05.2022r. do godziny 14:30 tego samego dnia – 3 godziny,
  2. od godziny 07:00 dnia 08.06.2022r. do godziny 10:00 tego samego dnia – 3 godziny.

Czas podróży służbowej w części krajowej wynosi poniżej 8 godzin a więc dieta za ten odcinek podróży wynosi 0 zł.

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy do Francji – rozliczenie diety zagranicznej

Część zagraniczna podróży służbowej przedsiębiorcy trwała łącznie 6 godzin:

  1. od godziny 14:30 dnia 29.05.2022r. do godziny 07:00 dnia 08.06.2022r.– 9 dni 16 godzin i 30 minut.

Wysokość diety we Francji wynosi 50 EUR.

Rozliczenie kosztów diety w części zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy wynosi:

  1. 9 dni x 50 EUR = 450 EUR,
  2. 16 godzin i 30 minut stanowi więcej niż 12 godzin a więc dla ostatniego dnia należy liczyć pełną dietę w kwocie 50 EUR.

Łączna kwota diety za całą podróż służbową wynosi 500 EUR.

Dzień powrotu i rozliczenie podróży służbowej przedsiębiorcy to 08.06.2022r. Zatem kurs przeliczenia na polskie złote jakiego użyje przedsiębiorca będzie pochodził z dnia 07.06.2022r.

Średni kurs NBP waluty EUR z dnia 07.06.2022r. zawarty jest w tabeli nr 109/A/NBP/2022 z dnia 2022-06-07. Kurs ten wynosi 4,5855 zł.

Zatem 500 EUR x 4,5855 zł = 2.292,75 zł

Zagraniczna podróż służbowa przedsiębiorcy do Francji – rozliczenie rachunków i faktur

Obliczenie kosztów faktur przedstawiono w poniższej tabeli.

Przeliczenie faktur, rachunków w walucie obcej dotyczących zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy
Lp. Czego dotyczy faktura, rachunek Zastosowany kurs Obliczenie kosztu w PLN
1. za paliwo w Polsce na kwotę 245 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT), X 245 zł
2. za paliwo w Niemczech na kwotę 190 EUR z dnia 29.05.2022r. 4,6102 zł z 27.05.2022r. 190 x 4,6102 = 875,94 zł
3. za usługi gastronomiczne w Niemczech na kwotę 20 EUR z dnia 29.05.2022r. 4,6102 zł z 27.05.2002r. 20 x 4,6102 = 92,20 zł
4. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 29.05.2022r. 4,601 zł z dnia 27.05.2022r. 120 x 4,6102 = 553,22 zł
5. za hotel we Francji na kwotę 960 EUR z dnia 29.05.2022r. 4,601 zł z 27.05.2022r. 960 x 4,6102 = 4. 425,79 zł
6. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 50 EUR z dnia 30.05.2022r. 6,601 zł z 27.05.2022r. 50 x 4,6102 = 230,51 zł
7. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 01.06.2022r. 4,5756 zł z 31.06.2022r. 120 x 4,5756 = 549,07 zł
8. na usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 01.06.2022r. 4,5756 zł z 31.05.2022r. 20 x 4,5756 = 91,51 zł
9. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 02.06.2022r. 4,5891 zł z 01.06.2022r. 20 x 4,5891 = 91,78 zł
10. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 03.06.2022r. 4,5876 zł z 02.06.2022r. 20 x 4,5876 = 91,75 zł
11. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 04.06.2022r. 4,5908 zł z 03.06.2022r. 20 x 4,5908 = 91,82 zł
12. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 05.05.2022r. 4,5908 zł z 03.2022r. 20 x 4,5908 = 91,82 zł
13. za usługi gastronomiczne we Francji na kwotę 20 EUR z dnia 06.06.2022r. 4,5908 zł z 03.06.2022r. 20 x 4,5908 = 91,82 zł
14. za paliwo we Francji na kwotę 120 EUR z dnia 07.06.2022r. 4,5880 zł z 06.06.2022r. 120 x 4,5880 = 550,56 zł
15. za paliwo we Francji na kwotę 80 EUR z dnia 07.06.2022r. 4,5880 zł z 06.06.2022r. 80 x 4,5880 = 367,04 zł
16. na paliwo w Niemczech na kwotę 110 EUR z dnia 08.06.2022r. 4,5855 zł z 07.06.2022r. 110 x 4,5855 = 504,41 zł
17. na paliwo w Polsce na kwotę 140 zł z dnia 08.06.2022r. (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT), X 140 zł
18. za usługi gastronomiczne w Polsce na kwotę 40 zł z dnia 08.06.2022r. X 40 zł
PODSUMOWANIE KOSZTÓW FAKTUR I RACHUNKÓW 9.124,24 zł

Koszty zagranicznej podróży służbowej przedsiębiorcy

Przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć w koszty firmowe poniesione wydatki z tytułu:

  1. należnej diety obliczonej za czas trwania całej podróży służbowej w kwocie 2.292,75 zł,
  2. kosztów, wynikających z rachunków i faktur opiewających łącznie na sumę 9.124.24 zł.
Opublikowane w

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy na przykładzie

Opublikowano: 2022-08-04

W poprzednich publikacjach zostały przedstawione zasady rozliczenia kosztów podróży służbowej a więc identyfikacji wydatków które mogą stanowić koszty firmowe, przedstawienia stawek rozliczeniowych a także innych kwestii mających wpływ na końcowe rozliczenie.

W niniejszej publikacji zaprezentowano całościowe rozliczenie zagranicznej podróży służbowej i zwrócono uwagę na najważniejsze aspekty rozliczenia kosztowego owej podróży.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy – założenia

Polski przedsiębiorca sprzedający akcesoria posiada siedzibę działalności gospodarczej w Swarzędzu. Dnia 28.07.2022r. wyruszył w podróż służbową do Wrocławia, gdzie odbędzie kilka spotkań i podpisze potencjalne umowy z nowymi odbiorcami. Podróż będzie odbywał firmowym samochodem osobowym. Podróż ma trwać od dnia 28.07.2022r. do dnia 05.08.2022r.

Początek podróży miał miejsce w miejscowości Swarzędz (siedziba firmy) o godzinie 06:00. Dotarcie do hotelu we Wrocławiu czyli do punktu przeznaczenia miało miejsce o godzinie 08:00.

Powrót przedsiębiorcy do firmy rozpoczął się natomiast dnia 05.08.2022r. o godzinie 19:00. Przedsiębiorca dotarł do firmy o godzinie 21:30. Druk polecenia wyjazdu (rozliczenie delegacji wypełnił jeszcze tego samego dnia).

Wykaz przejazdów zawarto w poniższej specyfikacji.

Trasa krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy
WYJAZD PRZYJAZD
miejscowość: Swarzędz miejscowość: Wrocław
data: 28.08.2022 data: 28.08.2022
godzina: 06:00 godzina: 08:00
miejscowość: Wrocław miejscowość:
Swarzędz
data: 05.08.2022 data: 05.08.2022
godzina: 19:00 godzina: 21:30
Środek lokomocji Nr rejestracyjny firmowego samochodu osobowego, którego używał przedsiębiorca

W czasie owej podróży służbowej przedsiębiorca skompletował faktury, rachunki:

  1. za paliwo na kwotę 220 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 28.07.2022r.,
  2. za usługi gastronomiczne na kwotę 60 zł brutto z dnia 28.07.2022r.
  3. za hotel na kwotę 1.440 zł brutto z dnia 28.07.2022r.
  4. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 29.07.2022r.
  5. za paliwo na kwotę 300 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 30.07.2022r.
  6. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 30.07.2022r.
  7. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 31.07.2022r.
  8. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 01.08.2022r.
  9. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 02.08.2022r.
  10. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 03.08.2022r.
  11. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 04.08.2022r.
  12. za paliwo na kwotę 220 zł (po dodaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 04.08.2022r.
  13. za usługi gastronomiczne na kwotę 70 zł brutto z dnia 05.08.2022r.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy– rozliczenie diety krajowej

ISTOTNE:

Od 28 lipca obowiązuje nowa kwota diety w odniesieniu do podróżujących służbowo na terenie RP wynosząca 38 zł.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy trwała łącznie 8 dni 15 godzin i 30 minut:

  1. od godziny 06:00 dnia 28.07.2022r. do godziny 21:30 dnia 05.08.2022r.

Czas krajowej podróży służbowej przypadający na rozliczenie czasu trwania podróży wynosi:

  • pełne 8 dni a więc  38 zł x 8 dni = 304 zł,
  • 15 godzin i 30 minut czyli powyżej 12 godzin a więc przyjmuje się pełną, dzienną stawkę diety  38 zł.

Łączna kwota diety za całą podróż służbową wynosi 342 zł.

Krajowa podróż służbowa przedsiębiorcy– rozliczenie rachunków i faktur

Obliczenie kosztów faktur przedstawiono w poniższej tabeli.

Wykaz faktur, rachunków do rozliczenia łącznych wydatków poniesionych w krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy
Lp. Czego dotyczy faktura, rachunek Kwota kosztu PLN
1. za paliwo na kwotę 220 zł (po podaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 28.07.2022r. 220 zł
2. za usługi gastronomiczne na kwotę 60 zł brutto z dnia 28.07.2022r. 60 zł
3. za hotel na kwotę 1.440 zł brutto z dnia 28.07.2022r. 1.440 zł
4. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 29.07.2022r. 50 zł
5. za paliwo na kwotę 300 zł brutto po podaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 30.07.2022 300 zł
6. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 30.07.2022r. 50 zł
7. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 31.07.2022r. 50 zł
8. za usługi gastronomiczne na kwotę 50 zł brutto z dnia 01.08.2022r. 50 zł
9. za usługę gastronomiczną na kwotę 50 zł brutto z dnia 02.08.2022r. 50 zł
10. za usługę gastronomiczną na kwotę 50 zł brutto z dnia 03.08.2022r. 50 zł
11. za usługę gastronomiczną na kwotę 50zł brutto z dnia 04.08.2022r. 50 zł
12. za paliwo na kwotę 220 zł brutto (po oddaniu 50% nieodliczonego VAT) z dnia 04.08.2022r. 220 zł
13. za usługi gastronomiczne na kwotę 70 zł brutto z dnia 05.08.2022r. 70 zł
PODSUMOWANIE KOSZTÓW FAKTUR I RACHUNKÓW 2.660,00 ZŁ

Łączne koszty krajowej podróży służbowej przedsiębiorcy

Przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć w koszty firmowe wydatki wynikające:

  1. z należnej diety obliczonej za czas trwania całej podróży służbowej w kwocie 342 zł,
  2. z kosztów poniesionych udokumentowanych rachunkami i fakturami opiewającymi łącznie na sumę 2.660.00 zł.
Opublikowane w

Zmiana formy opodatkowania za 2022 rok w świetle nowelizacji Polskiego Ładu

Opublikowano: 2022-07-29

Od 1 lipca 2022r. do porządku prawnego weszła w życie istotna nowelizacja Polskiego Ładu (ustawa z dnia 9 czerwca 2022r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw Dz. U. 2022 poz. 1265 – dalej ustawa zmieniająca). Obok tak kluczowych zmian jak likwidacja ulgi dla klasy średniej, czy obniżenie podatku PIT na skali podatkowej z 17% na 12%, stworzono podatnikom dodatkową możliwość w postaci zmiany formy opodatkowania za rok 2022r. Dotyczy to przedsiębiorców, którzy w 2022 roku opodatkowują swoje dochody/przychody ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub podatkiem liniowym. Poniżej prezentujemy najważniejsze informacje w tym zakresie!

Pół roku ryczałt, pół roku skala podatkowa pod warunkiem złożenia oświadczenia do 22 sierpnia 2022r.

Na podstawie art. 17 ustawy zmieniającej podatnicy mają możliwość zawiadomienia na piśmie w terminie do 22 sierpnia 2022r. właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. Przedsiębiorcy mogą więc rozliczyć pierwszą połowę roku na zasadach przewidzianych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast drugą połowę roku na zasadach ogólnych (skala podatkowa).

W praktyce przedsiębiorca w jednym roku podatkowym może zastosować dwie formy opodatkowania i założyć za 2022 rok dwa zeznania podatkowe:

  • za okres od 1 stycznia 2022r. do 30 czerwca 2022r. podatnik złoży zeznanie PIT-28 na podstawie ewidencji przychodów prowadzonej za ten okres,
  • za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. podatnik złoży zeznanie PIT-36 na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzonej za ten okres.

Istotny jest fakt, że dokonany wybór, tj. rezygnacja z opodatkowania w formie ryczałtu i wybór skali podatkowej dotyczy również lat następnych. Kwestia ta jest niezwykle istotna w kontekście omawianych w kolejnych podrozdziałach możliwości w zakresie zmian formy opodatkowania w 2022r.

Zwracamy jednak uwagę na niespójną treść przywołanego art. 17 ustawy zmieniającej o następującej treści „Podatnik, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 5, który w terminie określonym w tym przepisie nie złożył oświadczenia na piśmie o rezygnacji z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w 2022 r., może złożyć w terminie do dnia 22 sierpnia 2022 r. na piśmie oświadczenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania przychodów osiągniętych w okresie od dnia 1 lipca 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych”. Czy w tej sytuacji skalę podatkową mogą zastosować wyłącznie przedsiębiorcy, którzy w 2021r. opodatkowywali swoje przychody ryczałtem i w 2022r. nie zrezygnowali z tej formy opodatkowania? Jak mają się zatem zachować przedsiębiorcy, którzy dopiero w 2022r. wybrali ryczałt? Warto więc śledzić wykładnię Ministerstwa Finansów w tym zakresie, a nawet wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Całkowita rezygnacja z ryczałtu za rok 2022 poprzez złożenie zeznania podatkowego

Kolejną opcją jest całkowita rezygnacja z ryczałtu za cały 2022 rok i rozliczenie dochodów za pomocą skali podatkowej. W tej sytuacji wystarczy złożyć w terminie roczne zeznanie podatkowe PIT-36 – nie trzeba zawiadamiać pisemnie organu podatkowego, jednak wybór tej formy opodatkowania nie dotyczy lat następnych! Jeżeli więc podatnik chciałby zastosować inną formę opodatkowania w 2023r. i latach następnych, zobligowany jest do pisemnego zawiadomienia organu podatkowego o wyborze formy opodatkowania w standardowych terminach (w praktyce do 20 lutego 2023r.).

Podatnicy, którzy zrezygnują z ryczałtu za cały 2022r. napotkają dwa zasadnicze problemy w postaci:

  • konieczności zaprowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wstecznie za cały 2022 rok,
  • konieczności rozliczenia remanentów. Jeżeli podatnik sporządził remanent towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków na dzień 31 grudnia 2021 r., przyjmuje się, że jest to remanent sporządzony na dzień 1 stycznia 2022 r. Jeżeli podatnik nie sporządził remanentu na dzień 1 stycznia 2022 r., przyjmuje się, że wartość remanentu początkowego wynosi 0 zł.

Ryczałtowcy nie zastosują skali podatkowej za cały 2022 rok jeżeli złożą oświadczenie o rezygnacji z ryczałtu za okres od 1 lipca 2022r. do 31 grudnia 2022r. Złożenie oświadczenia do 22 sierpnia 2022r. uniemożliwi więc skorzystanie z opcji omawianej w niniejszym podrozdziale.

Całkowita rezygnacja z podatku liniowego za rok 2022 poprzez złożenie zeznania podatkowego

Ostatnią opcją jest całkowita rezygnacja z podatku liniowego w 2022 roku i rozliczenie dochodów za pomocą skali podatkowej. W tej sytuacji również wystarczy złożyć roczne zeznanie podatkowe PIT-36 – nie trzeba zawiadamiać pisemnie organu podatkowego. Wybór tej formy opodatkowania nie dotyczy lat następnych podobnie jak w przypadku rezygnacji z ryczałtu za cały 2022r.!

Podatnicy, którzy po zakończeniu roku zdecydują się na opodatkowanie dochodów skalą podatkową zamiast podatkiem liniowym unikną opisanych powyżej problemów z obowiązkiem wstecznego zaprowadzenia księgi, czy rozliczenia remanentów, bowiem zarówno rozliczając się w oparciu o skalę podatkową, jak i podatek liniowy, konieczne jest prowadzenie PKPiR oraz sporządzenie remanentów.

Zmieniając formę opodatkowania trzeba przekalkulować składki zdrowotne

Decydując się na zmianę formy opodatkowania, przedsiębiorcy muszą wziąć pod uwagę nie tylko wysokość zobowiązania w podatku PIT, lecz również wysokość składki zdrowotnej, która po wejściu w życie Polskiego Ładu kalkulowana jest w oparciu o osiągnięte przychody/dochody.

Przedsiębiorca, który zdecyduje się na rezygnację z ryczałtu lub podatku liniowego za cały 2022 rok nie będzie jednak zobligowany do składania korekt miesięcznych raportów DRA/RCA. Rozliczenia składek zdrowotnych dokona dopiero w tzw. rozliczeniu rocznym na podstawie art. 36 ustawy zmieniającej w oparciu o ostatecznie wybraną formę opodatkowania za 2022r.

Autor: Łukasz Kluczyński