Opublikowane w

Nowa opłata w 2020 roku czyli danina solidarnościowa

Danina solidarnościowa to nowy rodzaj opłaty wspomagającej budżet funduszu solidarnościowego, który pomaga w wszechstronny sposób osobom niepełnosprawnym jak również emerytom i rencistom.

Nowa danina po raz pierwszy będzie opłacana w 2020r. ale tylko przez osoby fizyczne, które osiągną konkretny próg dochodowy.

Powstaje zatem szereg pytań, kogo będzie dotyczy nowa opłata i jakie rodzaje dochodu będą wliczane do podstawy obliczenia tej opłaty. Na te i inne pytania odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Czym w ogóle jest danina solidarnościowa

Danina solidarnościowa stanowi nową zupełnie opłatę, którą będą zobowiązani uiszczać osoby fizyczne a wpłaty te zgodnie z ustawą o funduszu solidarnościowym będą stanowić wsparcie:

  • osób niepełnosprawnych o charakterze społecznym, zawodowym, zdrowotnym oraz finansowym,
  • emerytów i rencistów o charakterze finansowym.

Kogo dotyczy

Jak zaznaczył prawodawca w art. 30h ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązanym do obliczenia i zapłaty nowej daniny solidarnościowej będą osoby fizyczne.

Nie ma przy tym rozgraniczenia na podatników prowadzących działalność gospodarczą i nie prowadzących. Tak więc do zapłaty nowej daniny będą zobligowane wszystkie osoby fizyczne posiadające miejsce zamieszkania lub siedzibę firmy na terytorium RP, których roczna suma dochodu podlegająca opodatkowaniu nową daniną przekroczy kwotę 1.000.000zł.

Zasady działania nowej daniny solidarnościowej

Danina solidarnościowa stanowi opłatę roczną a więc nie funkcjonuje tak jak podatek dochodowy z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Na poczet daniny solidarnościowej podatnicy nie opłacają w ciągu roku żadnych zaliczek. Zatem opłata jest dokonywana raz w roku w terminie składania rocznego zeznania podatkowego za ubiegły rok.

Pierwszy raz danina będzie obliczana wobec dochodów osiągniętych przez osoby fizyczne w 2019r.

Osoby te, u których wystąpi danina solidarnościowa złożą deklarację DSF-1 do urzędu skarbowego do którego dotąd składali zeznania roczne i zapłacą opłatę daniny w terminie do 30 kwietnia 2020r.

Opodatkowaniu podlegają niektóre dochody osiągane przez osoby fizyczne ponad sumę 1.000.000zł

Podstawą obliczenia daniny solidarnościowej jest nadwyżka sumy dochodów podlegających opodatkowaniu ponad kwotę 1.000.000zł.

Bardzo ważnym słowem w powyższym zdaniu jest określenie suma dochodów a więc osoba fizyczna ustali podstawę do obliczenia daniny solidarnościowej jako sumę dochodów:

  • opodatkowanych według skali podatkowej (w tym także dochody osiągane poza terytorium RP z tytułu prowadzenia tam działalności bądź ze źródeł przychodów znajdujących poza granicami Polski) – dotyczy zeznań PIT-37, PIT-36, PIT-40A,
  • uzyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej według podatku liniowego – dotyczy zeznania PIT-36L,
  • z zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętych przez podatnika o nieograniczonym obowiązku podatkowym na terytorium RP – dotyczy zeznania PIT-CFC,
  • z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych, udziałów, akcji w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów, akcji bądź wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część RP – dotyczy zeznania PIT-38.

Dochody nie wchodzące do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej

Prawodawca wyłączył z podstawy opodatkowania daniną solidarnościową niektóre dochody osiągane przez osoby fizyczne:

  • opodatkowanych kartą podatkową,
  • ryczałtem ewidencjonowanym,
  • z odpłatnego zbycia nieruchomości, udziału w tej nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów jeżeli dana sprzedaż nie jest realizowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
  • z odsetek od pożyczek, dyskonta od papierów wartościowych, z dywidend od których pobiera się podatek w stałej wysokości 19%,
  • dochody zwolnione z podatku dochodowego PIT lub w stosunku do których zaniechano poboru.

Obliczenie podstawy opodatkowania daniną solidarnościową

Osoby fizyczne, które zsumowały wszystkie swoje przychody objęte obowiązkiem opodatkowania daniną solidarnościową w drugim kroku odejmują od nich koszty uzyskania przychodów a więc wszystkie koszty, które przynależą do powyższych źródeł przychodów.

Tak obliczony dochód osoba fizyczna może pomniejszyć jeszcze o:

  • zapłacone w roku podatkowym, krajowe składki ZUS ubezpieczenia społecznego (ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe),
  • potrącone w roku podatkowym przez płatnika z jego środków podatnika krajowe składki ZUS ubezpieczenia społecznego przypadające wyłącznie na dochód opodatkowany,
  • zapłacone w roku podatkowym zagraniczne składki ZUS ubezpieczenia społecznego w tym także osób współpracujących z podatnikiem,
  • kwoty zawartej w dochodzie zagranicznej jednostki kontrolowanej w postaci dywidendy otrzymanej od tej jednostki oraz dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.

Wysokość daniny solidarnościowej

Po pomniejszeniu dochodu o powyższe możliwe sumy (najczęściej składki ZUS) powstanie już podstawa do obliczenia daniny solidarnościowej, która to przemnożona przez 4% da kwotę daniny do zapłaty.

Przykład 1

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym osiągnęła w 2019r. dochody z:

  1. Działalności gospodarczej w kwocie 1.370.000zł,
  2. Ze stosunku pracy w kwocie 285.000zł.

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 49.800zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

1.370.000zł + 285.000zł – 49.800zł = 1.605.200zł

1.605.200zł x 4% = 64.208zł

Podatnik w terminie najdalej do 30 kwietnia 2020r. złoży deklarację DSF-1 oraz zapłaci na swój mikrorachunek kwotę daniny 64.208zł

Przykład 2

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną skalą podatkową osiągnęła z tego tytułu w 2019r. dochód w wysokości 840.000zł. Oprócz tego uzyskała także dochody:

  1. Ze sprzedaży udziałów w kwocie 62.500zł,
  2. Ze sprzedaży papierów akcji w kwocie 171.000zł,
  3. Z wypłaconych umów cywilnoprawnych zawartych poza działalnością w kwocie 40.000zł,
  4. Z wypłaconych umów o dzieło z przeniesieniem praw autorskich w kwocie 72.000zł,

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 16.500zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

840.000zł + 62.500zł +171.000 + 40.000 + 72.000 – 16.500zł = 1.169.000zł

1.169.000zł x 4% = 46.760zł

Podatnik w terminie najdalej do 30 kwietnia 2020r. złoży deklarację DSF-1 oraz zapłaci na swój mikrorachunek kwotę daniny 46.760zł

Przykład 3

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą opodatkowaną skalą podatkową osiągnęła z tego tytułu w 2019r. dochód w wysokości 750.000zł. Oprócz tego uzyskała także dochody:

  1. Ze stosunku pracy w kwocie 82.500zł,
  2. Ze sprzedaży prywatnej nieruchomości w kwocie 271.000zł,
  3. Z wypłaconych umów cywilnoprawnych zawartych poza działalnością w kwocie 80.000zł,
  4. Z prywatnego najmu w kwocie 82.500zł

Ponadto w roku podatkowym 2019 podatnik zapłacił składki na ubezpieczenie społeczne w kwocie 10.500zł.

W analizowanym przypadku danina solidarnościowa będzie liczona w następujący sposób:

750.000zł + 82.500zł + 80.000zł = 912.500zł

Z uwagi na to, że suma dochodów objęte zasięgiem daniny solidarnościowej nie przekroczyła limitu 1.000.000zł to danina do zapłaty za 2019r. w tym wypadku nie wystąpi. Dochody ze sprzedaży nieruchomości poza działalnością gospodarczą oraz opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym są wyłączone z dochodów podlegających opodatkowaniu daniną solidarnościową.

Opublikowano: 2020-02-10

Opublikowane w

Paragony z numerem NIP nabywcy i bez a faktura do paragonu

Obowiązek wystawiania paragonów za pomocą kas rejestrujących dotyczy niezmiennie odbiorców określonych towarów i usług osoby będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi żadnej działalności gospodarczej. Tutaj zasady pozostały niezmienne. Co jednak w przypadku, gdy odbiorcą jest inny przedsiębiorca?

Paragon dla osób fizycznych

Obowiązek wystawiania paragonów za pomocą kas rejestrujących dotyczy niezmiennie odbiorców określonych towarów i usług osoby będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi żadnej działalności gospodarczej. Tutaj zasady pozostały niezmienne a więc podatnik sprzedawca wystawi fakturę sprzedaży towarów lub usług dla osoby fizycznej nieprowadzącej żadnej działalności gospodarczej na żądanie tej osoby, jeżeli nastąpi ono w ciągu 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Fakturę w takim wypadku w myśl art. 106i ust. 6 ustawy o VAT sprzedawca wystawia:

  • nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę lub nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy, jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty,
  • nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania – jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zatem w 2020r. zasady wystawiania faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących żadnej działalności pozostają nadal niezmienne.

Co bardzo ważne paragony wystawiane w 2020r. (jak również wcześniej) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących żadnej działalności nie powinny zawierać numerów NIP odbiorców (wiele takich osób posiada numery NIP).

Numery NIP na paragonie winny być umieszczane tylko w odniesieniu do przedsiębiorców.

Od stycznia 2020r. numer NIP na paragonie

W nowym 2020 roku zaszła istotna zmiana w odniesieniu do faktur dokumentujących sprzedaż towarów lub usług wystawianych na podstawie paragonów wydanych uprzednio przedsiębiorcy, który uznał, iż potrzebuje faktury.

Do końca 2019r. podatnik nabywca mógł upomnieć się o fakturę do paragonu najdalej w ciągu 3 miesięcy licząc od miesiąca następnego po miesiącu sprzedaży towarów lub usług bądź otrzymania całości lub części zaliczki, przedpłaty.

Powyższe okoliczności przyczyniały się do wystąpienia sytuacji, w których przedsiębiorca nabywca kupując towar lub usługę na potrzeby prywatne (transakcja udokumentowana paragonem) po pewnym czasie wracał do sprzedawcy i żądał wystawienia faktury. Następnie ujmował ją w kosztach firmy i dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego.

Oczywiście przypadków było znaczniej więcej. Natomiast w 2020r. prawodawca postanowił wprowadzić mechanizm zezwalający na wystawienie faktur do paragonów, gdy odbiorca jest przedsiębiorca żądający od dostawcy faktury.

Nawiązując do art. 106b ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli dana transakcja sprzedaży towarów lub usług jest zaewidencjonowana przy pomocy kasy rejestrującej poprzez wystawienie i wydanie odbiorcy będącym podatnikiem paragonu fiskalnego to sprzedawca może jemu wystawić fakturę jednak wyłącznie wtedy, gdy wystawiony paragon zawiera numer NIP kupującego.

Bardzo istotną kwestią w tym wypadku jest określenie charakteru odbiorcy będącym adresatem wystawionej faktury do paragonu z numerem NIP. Nabywcą ubiegającym się o wystawienie faktury do paragonu z numerem NIP jest:

  1. Czynny podatnik VAT,
  2. Zwolniony podatnik VAT (zarejestrowany, jako zwolniony z VAT, niezarejestrowany do VAT ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu rocznego 200.000zł albo z tytułu sprzedaży towarów lub usług zwolnionych z VAT).

Brak numeru NIP nabywcy na paragonie nie oznacza, że sprzedawca nie może wystawić faktury do tego paragonu i przekazać kupującemu. Jednak w takim przypadku faktura ta dokumentuje tylko i wyłącznie zakup prywatny, co skutkuje brakiem możliwości ujęcia w kosztach firmy jak i odliczenia podatku VAT.

Przykład 1

Czynny podatnik VAT sprzedał swojemu stałemu kontrahentowi części do serwisu AGD. Nabywca nie ubiegał się o umieszczenie numeru NIP z uwagi na zakup prywatny. Po 2 tygodniach zwrócił się jednak do sprzedawcy z prośbą o wystawienie faktury.

W tej sytuacji sprzedawca nie może wystawić faktury do paragonu bez numeru NIP nabywcy. Może natomiast wystawić fakturę, ale bez numeru NIP a zatem na nabywcę, jako osobę prywatną a kupujący nie będzie mógł uznać tego wydatku w kosztach firmy ani odliczyć podatek VAT.

Co więcej na wystawionym paragonie podatnik sprzedawca nie może dopisać ręcznie numeru NIP odbiorcy

Przykład 2

Czynny podatnik VAT sprzedał swojemu klientowi będącemu przedsiębiorcą usługę cateringową udokumentowaną paragonem z numerem NIP. Pod koniec miesiąca nabywca upomniał się o wystawienie faktury do tego paragonu.

W tej sytuacji sprzedawca wystawił kontrahentowi fakturę a kupujący ma możliwość ująć dany wydatek w kosztach firmowych jak i odliczyć podatek VAT.

Podatnik, który wystawił fakturę do paragonu bez numeru NIP

Ustawodawca przewidział sankcje dla podatników sprzedawców, (ale i nabywców), którzy pomimo rejestracji sprzedaży towarów lub usług poprzez paragon fiskalny bez numeru NIP nabywcy zdecydowali się na wystawienie i przekazanie kupującemu faktury sprzedaży.

W tej sytuacji, gdy organ podatkowy zweryfikuje daną sytuację i uzna, iż podatnik sprzedawca wystawił fakturę dla innego przedsiębiorcy do paragonu bez numeru NIP, wówczas ustali podatnikowi sprzedawcy dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 100% podatku VAT wynikającego z wystawionej faktury.

Jednak to nie wszystko, bowiem jeżeli nabywca ujął w rejestrach VAT nabycia fakturę wystawioną do paragonu bez numeru NIP, wówczas organ podatkowy także i jemu doliczy domiar podatkowy odpowiadający 100% kwoty podatku VAT wykazanego na danej fakturze.

Faktura uproszczona

Paragon zawierający numer NIP nabywcy jednak tylko do wartości łącznie 450zł brutto (100 euro) może stanowić fakturę uproszczoną. Skutkiem tego jest brak konieczności wnioskowania przez kupującego o wystawienie standardowej faktury, ponieważ faktura uproszczona będzie uprawniać podatnika nabywcę do ujęcia jej w kosztach firmy oraz odliczeniu podatku VAT naliczonego.

Jednakże w sytuacji wystąpienia transakcji:

  • wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
  • eksportu towarów,
  • świadczenia usług poza terytorium RP,
  • sprzedaży wysyłkowej dokonywanej z terytorium RP i na terytorium RP,
  • sprzedaży towarów i usług dokonywanej przez podatnika na rzecz innego podatnika VAT lub podatku o podobnym charakterze bądź na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  • otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem sprzedaży, (nie dotyczy WDT)

– podatnik sprzedawca ma obowiązek wystawić standardową fakturę a zatem nie ma możliwości posiłkowania się wówczas fakturą uproszczoną i to niezależnie od wartości transakcji (także poniżej 450zł).

Opublikowano: 2020-02-03

Opublikowane w

Kto i w jakich okolicznościach będzie uprawniony do skorzystania z ulgi mały zus plus

Osoby fizyczne rozpoczynające prowadzenie działalności gospodarczej mają do dyspozycji na początek 3 narzędzia obniżające wysokość obciążeń płaconych miesięcznie składkach ZUS.

Pierwsza z nich to ulga na start, przedsiębiorca opłaca wówczas przez 6 miesięcy wyłącznie składkę zdrowotną. Druga to znany dobrze ZUS preferencyjny gdzie, co miesiąc przedsiębiorca opłaca składki ZUS w wysokości nie mniejszej aniżeli 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Ostatnia to ulga mały ZUS, która od 1 lutego 2020r. została zaktualizowana i nazwana, jako ulga mały ZUS plus. W jaki sposób działa ta ulga? Na to i wiele innych pytań odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Ulga mały ZUS plus

Począwszy od 1 lutego 2020r. będzie obowiązywał następca dotychczasowej ulgi mały ZUS, który przybierze nazwę mały ZUS plus. Ulga ta będzie przeznaczona dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, ale nie będzie dotyczyć wspólników spółek osobowych, którym pozostanie opłacanie składek w pełnej wysokości.

Ulga mały ZUS plus będzie dostępna dla osoby fizycznej, która rozpocznie prowadzenie działalności gospodarczej i rozpocznie korzystanie z 6 pełnych miesięcy ulgi na start opłacając wówczas tylko składkę zdrowotną, następnie skorzysta z pełnych 24 miesięcy podlegania pod obniżone, preferencyjne składki ZUS a po tym okresie będzie właśnie mógł wykorzystać zaktualizowaną ulgę mały ZUS plus.

Podstawowe warunki skorzystania z ulgi mały ZUS plus

Z ulgi mały ZUS plus skorzystają osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, wpisane do rejestru CEIDG (ewentualnie na podstawie przepisów szczególnych), których ubiegłoroczny przychód z prowadzenia danej działalności nie przekroczył sumy 120.000zł.

Kwota ta dotyczy, więc rocznego przychodu za poprzedni rok kalendarzowy prowadzenia działalności.

Jeżeli podatnik prowadził działalność niepełny rok, wówczas kwotę 120.000zł ustali w proporcji do dni prowadzenia działalności.

Przykład 1

Osoba fizyczna rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 1 sierpnia 2019r. Działalność ta została zamknięta jednak w ostatnim dniu grudnia 2019r. Jednak od marca 2020r. otwarto ponownie firmę. Kwotę graniczną przychodu należy ustalić wówczas w następujący sposób:

(120 000 : 365 dnia) x 153 dni = 50 301,37

Przy czym liczba 153 dni oznacza okres od 1 sierpnia 2019r. do 31 grudnia 2019r.

Okres skorzystania z ulgi mały ZUS plus

Ważnym czynnikiem korzystania z ulgi mały ZUS plus jest to, iż maksymalny okres czasu, w którym osoba fizyczna prowadząca działalność może wykorzystać daną ulgę to 5 lat. Natomiast maksymalny okres trwania samej ulgi to 3 lata.

Przedsiębiorca może wykorzystywać ulgę mały ZUS plus nieprzerwanie przez 3 lata, ale może też skorzystać przez pierwszy rok, następny rok bez ulgi, trzeci i czwarty rok z ulgą. Zatem możliwych konfiguracji związanych z ulgą będzie kilka. Nie może jednak potrwać to dłużej aniżeli 5 lat.

Ponadto przedsiębiorca, który korzysta w danym roku z ulgi mały ZUS plus, jeżeli w trakcie roku dokona wyrejestrowania z niej, to możliwość dalszego korzystania z niej przypadnie mu dopiero od początku kolejnego roku kalendarzowego.

Przykład 2

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Następnie przerejestrowała się do ulgi mały ZUS plus od dnia 1 lutego 2020r.

Przykład 3

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Następnie przerejestrowała się do ulgi mały ZUS plus od dnia 1 lutego 2020r. Jednak z dniem 1 października 2020r. zrezygnowała z korzystania w danym roku z tej ulgi.

Jeżeli będzie chciała ponownie z niej skorzystać to może to uczynić od 1 stycznia 2021r.

Przykład 4

Osoba fizyczna prowadzi od 10 lat działalność gospodarczą. Dawno wykorzystała okres 24 miesięcy opłacania składek ZUS w wysokości preferencyjnej. Aktualnie w 2020r. nie spełniania warunków do poprzedniej wersji ulgi mały ZUS jednak do nowej jej wersji już ma prawo.

Czy może, zatem zarejestrować się do nowej ulgi w trakcie roku?

Tak. Osoba fizyczna, która spełni wymogi nowej wersji ulgi mały ZUS będzie mogła zarejestrować się do niej w ciągu 7 dni licząc od dnia zaistnienia zmiany, czyli w tym przypadku od 1 lutego 2020r. (dzień, od którego obowiązuje ulga mały ZUS plus).

Osoby fizyczne i płatnicy, którzy nie będą mogli zarejestrować się do ulgi mały ZUS plus

Prawodawca przewidział kilka przypadków, w których osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarcza będzie pozbawiona możliwości zarejestrowania się do ulgi mały ZUS plus. Zatem z ulgi tej nie skorzystają osoby, które:

  1. Prowadziły działalność gospodarczą w poprzednim roku krócej niż 60 dni,
  2. Wypełniają warunki dla podleganiu pod preferencyjne składki ZUS (24 miesiące),
  3. W ubiegłym roku korzystały z formy opodatkowania kartą podatkową z jednoczesnym zwolnieniem z podatku VAT,
  4. Wykorzystały już poprzednia wersję ulgi mały ZUS przez okres 3 lat w okresie 5 ostatnich lat,
  5. Prowadzą działalność gospodarczą jako wspólnicy spółek osobowych (opłacających składki ZUS jedynie w pełnej wysokości),
  6. Świadczyły lub świadczą usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tożsame z czynnościami jakie wykonywały dla swojego byłego, aktualnego pracodawcy.

Słowo o tym czym jest graniczna kwota ubiegłorocznego przychodu 120.000zł

Ustawodawca ustalił, iż z ulgi mały ZUS plus będą mogły skorzystać jedynie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą (CEIDG), których:

  1. Roczny przychód za poprzedni rok z tytułu prowadzonej działalności przez cały ten rok wyniesie nie więcej niż 120.000zł,
  2. Przychód za poprzedni rok z tytułu prowadzenia działalności przez część ubiegłego roku wyniesie kwotę ustaloną w proporcji do liczby dni prowadzonej działalności.

Kwota przychodu nie większa niż 120.000zł (uprawniająca do skorzystania z ulgi mały ZUS plus) oznacza maksymalny, roczny przychód z działalności gospodarczej wyrażony w kwocie netto czyli bez podatku VAT.

Co bardzo ważne, przychód ubiegłoroczny maksymalnie 120.000zł nie powinien zawierać składek ZUS ubezpieczenia społecznego przedsiębiorcy oraz osoby współpracującej z nim, jeżeli przedsiębiorca wybrał wariant ujmowania tych składek bezpośrednio w koszty firmy (bez odliczenia ich od dochodu).

Jak funkcjonuje ulga mały ZUS plus

Ulga mały ZUS plus działa w taki sposób, iż wysokość składek ZUS (konkretnie podstawa ZUS do obliczenia tych składek) zależna jest od wysokości ubiegłorocznego dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że limit wysokości przychodu 120.000zł jest jedynie miernikiem ustawowego warunku.

Natomiast wysokość składek ZUS z uwzględnieniem ulgi oblicza się korzystając z osiągniętego w poprzednim roku dochodu z działalności gospodarczej.

Podstawę ZUS do obliczenia wysokości składek ZUS na potrzeby skorzystania z ulgi mały ZUS plus należy ustalić mnożąc:

  1. Obliczony miesięczny dochód z działalności gospodarczy przez
  2. Ustawowy współczynnik 0,5.

Z kolei miesięczny dochód z działalności gospodarczy ubezpieczony obliczy mnożąc:

  1. Wynik z podzielenia ubiegłorocznego dochodu przez liczbę dni prowadzenia działalności w poprzednim roku,
  2. Przez liczbę 30.

Przykład 5

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą przez cały poprzedni rok uzyskała dochód w wysokości 51.500zł.

W pierwszej kolejności należy ustalić miesięczny dochód a zatem:

(51.500zł / 365 ) x 30 = 4.232,88zł

W drugiej kolejności należy ustalić podstawę, od której będzie obliczać się niższe składki ZUS:

4.232,88zł x 0,5 = 2.116,44zł

Zatem widać wyraźnie, że składki ZUS będą obliczane od podstawy 2.116,44zł zamiast 3.136,20zł co z pewnością spowoduje uzyskanie większych oszczędności u osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

W przypadku działalności gospodarczej, dla której formą opodatkowania jest karta podatkowa albo ryczałt ewidencyjny, kwotę ubiegłorocznego dochodu ustala się w przypadku:

  1. Karty podatkowej, jako wysokość sprzedaży za poprzedni rok podlegającej opodatkowaniu VAT, ale bez kwoty podatku VAT pomnożonej przez ustawowy współczynnik 0,5,
  2. Ryczałtu ewidencjonowanego, jako wysokość przychodu za poprzedni rok pomnożonej przez ustawowy współczynnik 0,5.

Opublikowano: 2020-01-28

Opublikowane w

Pozostałe problemy w zakresie zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 2020r.

Stawka 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów obwarowana jest spełnieniem przez podatnika dokonującego tej dostawy wielu warunków formalnych. Nowy 2020r. przyniesienie kolejne zmiany w zakresie dokumentowania przebiegu transakcji WDT a więc dodaniu nowego rodzaju dokumentacji udowadniającej wywóz towarów poza terytorium RP
i otrzymanie ich w państwie UE odbiorcy. Co natomiast z dotychczas akceptowanymi przez fiskusa dokumentami?

Warunki dokumentacyjne zastosowania stawki 0% dla WDT do końca 2019r.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowody dokumentacyjne stanowiące wypełnienie jednego z kilku warunków pozwalających zastosować stawkę 0% dla WDT stanowią dowody podstawowe oraz dowody uzupełniające. Istota tych dowodów ma się sprowadzać do potwierdzenia wywozu towarów (stanowiących przedmiot danej transakcji WDT) z Polski do państwa unijnego odbiorcy tych towarów oraz potwierdzenia przez niego rzeczywistego odbioru tych towarów.

Do podstawowych dowodów zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT należą dokumenty:

  1. Przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. Typu specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku, gdy powyższe dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie faktycznego wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego odbiorcy, wówczas podatnik ma prawo posiłkować się dodatkowymi dowodami dokumentacyjnymi, do których prawodawca zalicza dokumenty typu:

  1. Wszelka korespondencja handlowa z nabywcą czy to w formie papierowej czy elektronicznej, w tym jego zamówienia,
  2. Ubezpieczenie, koszty frachtu,
  3. Dowody zapłaty za towar poza dostawami o nieodpłatnym charakterze lub gdy zobowiązanie jest realizowane w innej formie (podatnik jednak winien posiadać wtedy dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania),
  4. Dowody przyjęcia przez nabywcę w jego państwie członkowskim innym niż Polska towaru będącego przedmiotem danej transakcji WDT.

Podatnicy powinni jednak pamiętać, że nie jest to zamknięty katalog dowodów a w poszczególnych przypadkach dowodami mogą być również inne dokumenty lub np. materiały wideo.

Jeżeli towar stanowiący przedmiot transakcji WDT wywozi sprzedawca albo nabywca za pomocą własnego środka transportu to oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku podatnik, który w ten sposób wywozi towar powinien jeszcze posiadać pisemne oświadczenie składające się z poniższych elementów:

  1. Imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
  2. Adres, pod który są przewożone towary, w przypadku, gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy,
  3. Określenie towarów i ich ilości,
  4. Potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,
  5. Rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Warunki dokumentacyjne zastosowania stawki 0% dla WDT od stycznia 2020r.

Z uwagi na brak uchwalenia polskiego projektu ustawy dostosowującej polskie przepisy do przepisów Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. oraz Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 w zakresie zmian niektórych warunków dla transakcji zagranicznych polscy podatnicy będą zobowiązani od stycznia 2020r. stosować uwarunkowania dla uwzględnienia stawki 0% WDT wynikające z Dyrektywy zmieniającej Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. oraz Rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 ale tylko wtedy, kiedy zdecydują się na skorzystanie z wprowadzonego tymi przepisami uznania domniemania dostarczenia towarów. W takim wypadku będą zobowiązani do skompletowania niżej wymienionych dowodów dokumentacyjnych.

Natomiast nadal po 31 grudnia 2019r. polscy podatnicy realizujący transakcje WDT będą mogli posiłkować się dowodami dokumentacyjnymi przedstawionymi, powyżej, które wciąż obowiązują i będą obowiązywać dla zachowania możliwości uwzględnienia stawki 0% dla danej transakcji WDT. Dlatego też podatnicy, którzy nie wypełnią nowych warunków domniemania uznania wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego nabywcy, będą mogli na podstawie stosowanych aktualnie dowodów dokumentacyjnych udowodnić, iż towar faktycznie opuścił terytorium RP a odbiór tych towarów w swoim kraju potwierdził unijny odbiorca. Zatem nie utracą prawa do zastosowania stawki 0% VAT dla przeprowadzanej transakcji WDT.

Podatnik korzysta z domniemania dostarczenia towarów od 2020r.

W sytuacji, gdy od nowego roku polski sprzedawca w ramach realizowania transakcji WDT będzie chciał wypełnić warunki domniemania wywozu i dostarczenia towarów do państwa unijnego odbiorcy dla zachowania stawki 0% VAT dla WDT wówczas w poniższych przypadkach (art. 45a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4.12.2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011):

  1. Sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu, co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z działu I, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych z działu I, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z działu II, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy,
  2. Sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
    • pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów, takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia, nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy, ilość i rodzaj towarów, datę i miejsce przybycia towarów, w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu, oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy, oraz
    • co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów z działu I które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów z działu I, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami z działu II, potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Oprócz powyższego nabywca ma obowiązek przekazać sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w punkcie 2a do 10-tego dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Dowody dokumentacyjne z podziałem na grupy:

Grupa I :

  • dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów

Grupa II :

  • polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
  • dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
  • poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Opublikowano: 2020-01-13

Opublikowane w

Wątpliwości w ramach uwzględnienia stawki 0% VAT dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od nowego roku 2020

1 stycznia 2020r. wszystkie kraje członkowskie mają obowiązek wprowadzić do obowiązującego, krajowego prawa przepisy Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. zmieniającej aktualnie obowiązującą Dyrektywę 2006/112/WE z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Jedne z tych zmian dotyczą rozszerzenia w niektórych sytuacjach warunków koniecznych do skorzystania przez sprzedawcę ze stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Problemów i zapytań w tym zakresie jest bardzo wiele jednak podatnicy winni pamiętać, że nadal podstawowymi przepisami wiążącymi podatnika w zakresie spełnienia warunków dla stawki 0% dla WDT są przepisy polskiej ustawy o VAT.

Co to jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotową dostawą towarów dla polskiego podatnika sprzedawcy (zwaną dalej WDT) będzie wywóz towarów z terytorium Polski do innego kraju Wspólnoty UE skutkiem, którego będzie przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

To jednak nie jest wszystko. WDT będzie miała miejsce w przypadku, gdy nabywca będzie osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, zarejestrowaną na potrzeby podatku VAT w kraju innym niż Polska kraju członkowskim a ponadto posiadająca status podatnika VAT-UE natomiast zarejestrowania do transakcji unijnych dokonał również kraj członkowski inny niż Polska, (czyli zarejestrowanego na potrzeby dokonywania transakcji pomiędzy kontrahentami z UE).

Wystąpienie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wiąże się ze spełnieniem wielu warunków

Nabywcą w transakcji WDT może być także osoba prawna prowadzącą działalność gospodarczą, ale niezarejestrowana na potrzeby podatku VAT w innym niż Polska kraju członkowskim jednakże posiadająca status podatnika VAT-UE natomiast zarejestrowania do transakcji unijnych dokonał również kraj członkowski inny niż Polska.

Nabywcami mogą być również czynni podatnicy VAT oraz osoby prawne nie będą ce podatnikami VAT, którzy prowadzą działalność poza terytorium RP a towar, którymi handlują są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą.

Co ciekawe w przypadku sprzedaży przez polskiego czynnego podatnika VAT (VAT-UE) nowych środków transportu do transakcji WDT może dojść także nawet wtedy, gdy nabywcą jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności i niebędącą podatnikiem VAT i posiada adres zamieszkania poza terytorium RP.

Przemieszczenie własnych towarów (wytworzonych, wydobytych, nabytych w ramach WNT, importu towarów) przez polskiego czynnego podatnika VAT lub na jego rzecz także uznaje się za transakcje WDT, jeżeli odbywa się ono z terytorium RP na terytorium innego niż RP państwa członkowskiego UE oraz w wykonaniu działalności gospodarczej.

Warunki zastosowania stawki 0% VAT dla WDT

Zgodnie z obowiązującym art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

  1. Podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,
  2. Podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju,
  3. Podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany, jako podatnik VAT UE.

Od 2020r. polscy podatnicy będą zobowiązani do stosowania nowych przepisów dotyczących transakcji WDT a konkretnie w zakresie realizacji prawa do zastosowania stawki 0% dla przeprowadzanej transakcji WDT ale tylko w sytuacji, gdy zdecydują się na skorzystanie z nowej zasady tzw. domniemania.

Powyższe jest skutkiem wprowadzenia przepisów Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. zmieniającej aktualnie obowiązującą Dyrektywę 2006/112/WE z 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi. W polskim systemie prawnym wciąż czeka na implementacje projekt ustawy z 11 czerwca 2019r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Kodeks karny skarbowy dostosowujący polskie przepisy ustawy o VAT do wymogów unijnych.

Przez wiele lat aż do końca grudnia 2019r. wcześniej wyszczególnione warunki dla stawki 0% VAT dla WDT posiadały charakter formalny tak, więc w sytuacji, gdy nie były spełnione polski podatnik sprzedawca mógł jeszcze przed organem podatkowym udowodnić, iż faktycznie miała miejsce transakcja WDT skutkiem, której rzeczywiście nastąpił wywóz towarów poza terytorium RP i dostarczenie ich do kraju nabywcy unijnego innego niż terytorium RP.

Od nowego 2020 roku te warunki zmienią jedynie charakter z formalnych na warunki o charakterze materialnym. W praktyce będzie to dla podatników oznaczało, że niespełnienie choćby jednego z nich będzie pozbawiało prawa do zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT.

Jednakże podatnik nadal będzie miał prawo (w przypadku nie wypełnienia jednego z warunków materialnych) udowodnić przed organem podatkowym, iż transakcja WDT naprawdę się odbyła a zatem nastąpił wywóz z terytorium RP a unijny odbiorca odebrał w swoim kraju dane towary.

Niemniej podatnicy dokonujący transakcje WDT dla możliwości uwzględnienia stawki 0% VAT dla tych transakcji będą musieli baczniej pilnować takich elementów jak:

  1. Posiadanie przez sprzedawcę statusu podatnika VAT-UE,
  2. Wykazanie w rejestrach VAT jak i w deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej VAT-UE prawidłowej wartości transakcji WDT zrealizowanej na rzecz każdego kontrahenta unijnego,
  3. Uzyskanie i wykazanie w informacji podsumowującej prawidłowego i ważnego numeru NIP odbiorcy unijnego, który jest zarejestrowany na potrzeby transakcji unijnych (weryfikacja w systemie VIES),
  4. Dysponowaniem przed złożeniem deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowym dokumentacją potwierdzającą:
  • faktyczny wywóz towarów z terytorium RP,
  • odbiór towaru w państwie unijnego nabywcy.

Zatem zmiana w charakterze dotychczasowych warunków formalnych na materialne może skutkować, (ale nie musi) zwiększoną czujnością organów podatkowych, co do kontroli ich spełnienia. Może to również pociągnąć za sobą bardziej restrykcyjną analizę przez organy podatkowe wypełnienia warunków dla możliwości uwzględnienia stawki 0% dla transakcji WDT w zakresie ważności i prawidłowości formalnej numeru identyfikacji VAT nabywcy oraz złożenia prawidłowej informacji podsumowującej VAT-UE a ponadto posiadanie odpowiedniej dokumentacji.

Końcowo należy podkreślić, iż w kwestii ostatecznego kształtu zapisów polskiego projektu ustawy dostosowawczej do realizacji przepisów Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. oraz Rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 niestety nadal trzeba poczekać do jej uchwalenia. Zatem na dzień dzisiejszy polscy podatnicy w obliczu braku uchwalenia ww. projektu ustawy o VAT, powinni stosować od 2020r. przepisy Dyrektywy Rady UE 2018/1910 z 4 grudnia 2018r. wraz z Rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. jeżeli zdecydują się na skorzystanie z domniemania dostarczenia towarów stanowiących przedmiot transakcji WDT. Co to oznacza dokładnie? O tym w kolejnej części publikacji na temat problemów związanych z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

Opublikowano: 2020-01-07

Opublikowane w

Kolejne wątpliwości związane z funkcjonowaniem mikrorachunku przeznaczonego dla wpłat niektórych podatków

Mikrorachunek podatkowy został stworzony przez Ministerstwo Finansów z myślą o uproszczeniu identyfikacji podatników oraz ich wpłat w zakresie podstawowych rodzajów podatków. Jednak mikrorachunek to nie tylko uproszczenia, lecz także przypisane do niego zasady działania, o których powinien jak najwięcej wiedzieć każdy podatnik.

Indywidualny rachunek bankowy

Indywidualny rachunek każdego podatnika dla wpłat podatków (zwany dalej mikrorachunkiem) jest to utworzony przez Szefa KAS w nadzorze Ministerstwa Finansów tradycyjny rachunek bankowy dla każdego podatnika.

Mikrorachunek będzie aktywny od 1 stycznia 2020r., ale już teraz wszyscy podatnicy mogą sprawdzić na poniższej stronie, jaki posiadają przypisany tylko dal siebie mikrorachunek.

https://www.podatki.gov.pl/generator-mikrorachunku-podatkowego

Wszyscy podatnicy otrzymają indywidualny mikrorachunek

Każdy podatnik o nieograniczonym obowiązku podatkowym i ograniczonym obowiązku podatkowym, będzie zobowiązany od stycznia 2020r. do stosowania mikrorachunku. Zatem podatnicy posiadający identyfikator PESEL albo NIP będą zobligowani do zapłaty podatku PIT, CIT, VAT oraz pozostałych należności budżetowych (oczywiście tych zobowiązań podatkowych, które wystąpią u danego podatnika) na konto swojego mikrorachunku.

Numer NIP czy PESEL?

Właściwym numerem dla podatnika, który nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej (także, jako wspólnik spółki) lub nie jest zarejestrowany, jako podatnik VAT będzie numer PESEL.

Natomiast prawidłowym identyfikatora, jakim powinien posłużyć się podatnik do wygenerowanie mikrorachunku będzie numer NIP, jeżeli podatnik ten:

  1. Prowadzi działalność gospodarczą w jakiejkolwiek formie lub
  2. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (czynnym lub zwolnionym) lub
  3. Jest płatnikiem podatków, lub
  4. Jest płatnikiem składek ZUS

– jest numer NIP.4

Jeżeli przykładowo podatnik posiada umowę o pracę, zlecenie, umowę o dzieło, prowadzi najem prywatny, wówczas jego właściwym identyfikatorem będzie numer PESEL.

Jednak, jeżeli podatnik posiada umowę o pracę oraz prowadzi działalność, wówczas jego właściwym identyfikatorem będzie numer NIP.

Dwa mikrorachunki?

Część podatników będzie korzystać np. z dwóch mikrorachunków. Taka sytuacja może mieć miejsce w spółkach osobowych, w których podatnikiem podatku dochodowego są wspólnicy tej spółki natomiast podatnikiem VAT jest dana spółka.

Przykład 1

Dwóch wspólników Nowa S.C. wygenerowało dla siebie mikrorachunek. W pierwszej kolejności na stronie generatora wspólnicy wpisali NIP spółki. Generator wykreował mikrorachunek dla spółki cywilnej, który posłuży w tym wypadku do zapłaty zobowiązań i zaległości spółki w zakresie podatku VAT, ale i w podatku PIT-4R, jeżeli spółka zatrudnia pracowników (jest płatnikiem podatku od wypłaconych wynagrodzeń).

W drugiej kolejności wspólnicy na stronie generatora wpisali swoje numery NIP. Generator wykreował po jednym mikrorachunku dla każdego wspólnika odrębnie, na który będą oni uiszczać zobowiązania i zaległości, jako wspólników spółki, ale też wynikające z innych dochodów, które mogą uzyskiwać poza spółką.

Nasuwa się pytanie, w jaki sposób odróżnić powyższe mikrorachunki? Bardzo prosto, każdy mikrorachunek kończy się numerem identyfikatora, jakim posługuje się podatnik a więc numerem PESEL albo NIP.

Tylko zapłata na mikrorachunek

Podatnicy będą zobowiązani po 31 grudnia 2019r. opłacać podatki PIT, CIT, VAT oraz pozostałe należności budżetowe tylko na przypisane dla siebie mikrorachunki. Zwroty nadpłat z podatków będą przelewane przez urzędy skarbowe nadal na konto podatnika właściwe dla zwrotu (osobiste lub firmowe).

Mikrorachunki nie będą zawierały historii rachunku.

Zapłaty wielu rodzajów zobowiązań i zaległości podatkowych nadal na dotychczasowych zasadach

Istotną kwestią dotyczącą sposobu opłacania pozostałych podatków takich jak np. PCC, cło, akcyza, podatek od gier, VAT MOSS i innych jest to, że podatnicy uregulują je na dotychczasowych zasadach a więc na właściwe konta urzędów skarbowych.

Dnia 1 stycznia 2020r. aktywne przestaną być wszystkie rachunku wszystkich urzędów skarbowych dotyczących PIT, CIT, VAT.

Po 1 stycznia 2020r. będzie można opłacać podatek także za inną osobę

Od nowego roku w kilku wyjątkowych sytuacjach będzie możliwość uregulowania podatku PIT, CIT, VAT za innego podatnika. Osoby, które mogą zapłacić podatek na mikrorachunek innego podatnika to:

  1. Członkowie rodziny typu: małżonek, zstępni, wstępni, pasierb, rodzeństwo, ojczym, macocha,
  2. Aktualny właściciel przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego (dotyczy przypadku, w którym podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową albo zastawem skarbowym),
  3. Osoba trzecia, jeżeli kwota zobowiązania lub zaległości podatkowej jest równa lub mniejsza niż 1.000zł a treść potwierdzenia wpłaty nie budzi wątpliwości, co do jej przeznaczenia.

Należałoby jeszcze podkreślić, iż jeżeli wysokość zobowiązania lub zaległości podatkowej przekracza sumę 1000 zł, wówczas podatek ten może zostać uiszczony tylko przez podatnika albo członka jego najbliższej rodziny. Jeżeli jednak zapłaty dokona inna osoba wymieniona w punktach 2 lub 3 skutkiem tego będzie brak wygaśnięcia danego zobowiązania podatkowego.

Wspólne rozliczenie małżonków a podatek do zapłaty na mikrorachunek

Bardzo wiele podatników będzie w 2020r. składało wspólne rozliczenie roczne za 2019r. wraz z małżonkiem. Jeżeli z tegoż zeznania wyniknie zobowiązanie do zapłaty podatku dochodowego, wówczas podatnik powinien być uregulowany na mikrorachunek podatnika widniejącego, jako pierwszy w danym wspólnym zeznaniu rocznym.

Zapłata podatku PIT, CIT, VAT z konta prowadzonego przez zagraniczny bank

Niejednokrotnie w 2020r. będzie miała miejsce sytuacja, w której podatnik będzie chciał zapłacić zobowiązanie podatkowe w podatku PIT, CIT albo VAT z konta prowadzonego za granicą np. w walucie EUR. W takiej sytuacji, jeżeli będzie wymagane podanie kodu SWIFT (BIC) to z uwagi na to, ze mikrorachunek będzie prowadzony przez NBP to właściwym kodem dla tego banku będzie NBPLPLPW.

Korekty deklaracji podatkowych za okresy sprzed 2020r.

Podatnicy, którzy będą dokonywali w 2020r. korekt deklaracji PIT, CIT, VAT za okresy zarówno sprzed 1 stycznia 2020r. jak i dotyczące już okresów w 2020r. to ewentualne zaległości w ww. podatkach występujące z tytułu tych korekt zapłacą już wyłącznie na swoje mikrorachunki.

Zapłata podatku na nieprawidłowy mikrorachunek

Od czasu do czasu w 2020r. i w latach kolejnych będą zdarzać się pomyłki polegające na uregulowaniu podatków PIT, CIT, VAT na nieprawidłowy albo błędny numer mikrorachunku.

Jeżeli podatnik sam zwróci uwagę, iż popełnił błąd to może osobiście w urzędzie skarbowym lub pisemnie tak jak do tej pory zgłosić ten fakt do właściwego ze względu zamieszkania lub adresu siedziby urzędu skarbowego.

Z kolei w sytuacji, gdy podatnik nie dostrzeże swojego błędu, urząd skarbowy może wysłać upomnienie o braku wpłaty należnego podatku, ponieważ nie będzie wiedział o wpłacie tego podatku na inny mikrorachunek lub cofnięciu przelewu z uwagi na nieistniejący w ogóle mikrorachunek.

Opublikowano: 2019-12-30

Opublikowane w

W jaki sposób dodać numer konta do białej listy podatników VAT

Biała lista podatników VAT (wykaz podatników VAT) zawiera m.in. numery firmowych rachunków bankowych podatników prowadzących działalność gospodarczą na które kontrahenci mają obowiązek regulować zapłatę za transakcję o wartości równej lub większej 15.000zł brutto.

Jeżeli podatnik począwszy od 1 stycznia 2020r. pomyli się i zapłaci na konto spoza wykazu, wówczas nie będzie mógł ująć dokumentu kosztowego danej transakcji w księgach swojej firmy oraz będzie odpowiadał solidarnie za zobowiązanie w podatku VAT wynikające z danej transakcji. Warto zatem poznać sposoby dodania / aktualizacji firmowych kont bankowych aby na czas być przygotowanym na noworoczne zmiany w przepisach.

Biała lista podatników VAT

Biała lista podatników VAT stanowi wykaz zarejestrowanych podatników VAT czynnych i zwolnionych z VAT. Nie znajdują się tam natomiast podatnicy zwolnieni z VAT ze względu na nieprzekroczenie obrotów za zeszły rok w kwocie 200.000zł.

Ponadto zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy o VAT Szaf KAS (Krajowej Administracji Skarbowej) prowadzi białą listę podatników VAT zawierającą podmioty, które:

  1. Naczelnik urzędu skarbowego nie zarejestrował albo dokonał ich wykreślenia z białej listy,
  2. Są zarejestrowane, jako czynni lub zwolnieni podatnicy VAT,
  3. Ubiegały się o przywrócenie rejestracji, jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni ze skutkiem pozytywnym.

Uwaga na dodawanie odpowiednich rachunków do białej listy

Wszystkie firmy zobowiązane do zaktualizowania swoich rachunków bankowych (celem dodania do białej listy podatników VAT) dodają jedynie konta firmowe, czyli zarejestrowane na prowadzoną działalność gospodarczą.

Do białej listy podatników VAT nie można dodać rachunków osobistych, specjalnych rachunków VAT. Podatnicy nie powinni dodawać także tzw. rachunków technicznych.

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, którzy wpisani są do rejestru CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja Działalności Gospodarczej) mogą oni dodać konto według następujących sposobów:

  1. Podatnik może wejść na stronę https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg/ceidg.public.ui/Search.aspx i bez logowania wybrać z lewej strony opcję zmień dane we wpisie, następnie podać numer NIP a w dalszej części ukaże się wniosek aktualizacyjny CEIDG na którym na dole w punkcie 26 należy dodać numer rachunku firmowego (oprócz tego we wniosku aktualizacyjnym należy wypełnić pola, które zaznaczone są na czerwony kolor jako obowiązkowe). Następnie podatnik ma 7 dni od zatwierdzenia powyższego wniosku na udanie się do urzędu gminy i jego potwierdzenie (poprzez podanie numeru otrzymanego mailem wniosku w gminie),
  2. Podatnik może wejść na stronę https://prod.ceidg.gov.pl/ceidg/ceidg.public.ui/Search.aspx, zalogować się i wybrać z lewej strony opcję zmień dane we wpisie, następnie podać numer NIP a w dalszej części ukaże się wniosek aktualizacyjny CEIDG na którym na dole w punkcie 26 należy dodać numer rachunku firmowego (oprócz tego we wniosku aktualizacyjnym należy wypełnić pola, które zaznaczone są na czerwony kolor jako obowiązkowe). Następnie podatnik może podpisać wniosek profilem zaufanym lub podpisem elektronicznym co będzie skutkować brakiem obowiązku udania się do gminy,
  3. Podatnik może udać się do urzędu gminy (najlepiej z umową rachunku firmowego) aby na miejscu urzędnik dokonał dodania konta bankowego do CEIDG.

Podmioty niewpisane do KRS

Podmioty niewpisane do rejestru KRS takie jak np. spółka cywilna, wspólnota mieszkaniowa, stowarzyszenia niezarejestrowane do KRS, niektóre organizacje społeczne, szkoły i niektóre inne jednostki budżetowe składają do urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby formularz NIP-2, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 4) gdzie w punkcie C.1 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą dodają wszystkie rachunki założone na firmę (podmiot). Formularz NIP-2 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ (można przez ten dokonać także elektronicznej wysyłki) i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę lub osoby uprawnione, które posiadają pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji w formie elektronicznej),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/, opatrzenie go podpisem lub podpisami przez osoby uprawnione, przesłanie drogą pocztową lub poprzez osobiste stawiennictwo w urzędzie skarbowym.

Podmioty wpisane do KRS

Podmioty wpisane do rejestru KRS takie jak np. spółka partnerska, jawna, komandytowa, komandytowo-akcyjna, europejska, z o.o., akcyjna, spółdzielnie, przedsiębiorstwa i instytucje państwowe, przedsiębiorstwa i odziały zagraniczne, inne składają do urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres siedziby formularz NIP-8, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 4) gdzie w punkcie C.1 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą dodają wszystkie rachunki założone na firmę (podmiot). Formularz NIP-8 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ (można przez ten dokonać także elektronicznej wysyłki) i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę lub osoby uprawnione, które posiadają pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji w formie elektronicznej),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/, opatrzenie go podpisem lub podpisami przez osoby uprawnione, przesłanie drogą pocztową lub poprzez osobiste stawiennictwo w urzędzie skarbowym.

Pozostali podatnicy

Pozostali podatnicy, do których zalicza się:

  • osoby prowadzące działalność gospodarczą niewpisane do rejestru CEIDG,
  • osoby prowadzące działalność nierejestrowaną w myśl art. 5 ust. 1 ustawy prawo przedsiębiorców,
  • osoby zarejestrowane, jako podatnicy VAT (mogą to być rolnicy VAT-owcy),
  • płatnicy podatków,
  • płatnicy składek ZUS,
  • podatnicy nieposiadający numeru PESEL.

– w celu zaktualizowania swoich danych o rachunek lub rachunki bankowe (firmowe) do białej listy podatników VAT wypełniają formularz NIP-7, jako zgłoszenie aktualizacyjne (należy zaznaczyć X w punkcie 5) gdzie w punkcie D.2 dotyczącym rachunków związanych z prowadzoną działalnością dodają wszystkie rachunki założone na prowadzoną działalność. Formularz NIP-7 podobnie jak formularze NIP-2 i NIP-8 może być złożony drogą:

  1. Elektroniczną poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ i opatrzenie go kwalifikowanym podpisem elektronicznym (przez osobę uprawnioną, która posiada pełnomocnictwo do wysyłek deklaracji i informacji drogą elektroniczną),
  2. Papierową poprzez wypełnienie formularza interaktywnego, dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl/abc-podatkow/e-deklaracje-rejestracja/ i opatrzenie go podpisem osoby uprawnionej.

Opublikowano: 2019-12-23

Opublikowane w

BDO w pigułce, czyli najważniejsze informacje o bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami

Ostatnio bardzo dużo mówi się o tzw. BDO, czyli bazie danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce opakowaniami. W natłoku wszystkich informacji na ten temat nie trudno się pogubić dlatego wciąż wielu przedsiębiorców ma wątpliwości co do tego, czy powinno dokonać wpisu do rejestru czy też nie. W poniższym opracowaniu postaramy się odpowiedzieć na najczęściej zadawane pytania w tym temacie.

Czym jest BDO?

To system teleinformatyczny, w którym gromadzone są dane o podmiotach wprowadzających do obrotu produkty i opakowania oraz gospodarujących odpadami. Rejestr, który stanowi integralną część bazy został uruchomiony już 1 stycznia 2018 r., natomiast od 1 stycznia 2020 roku system ten zostanie rozbudowany o kolejne dwa moduły: ewidencja i sprawozdawczość. Oznacza to, że podmioty, które zobowiązane są do prowadzenie ewidencji odpadów i składania sprawozdań z zakresu wytwarzanych odpadów i gospodarowania odpadami będą mogły zrobić to wyłącznie w formie elektronicznej.

W jakim celu został uruchomiony system BDO?

Głównym założeniem uruchomienia systemu było usprawnienie gospodarki odpadami w Polsce poprzez kompleksowe gromadzenie i zarządzanie informacjami w tej dziedzinie. System BDO ma pomóc w walce z tzw. szarą strefą gospodarki odpadami. Dzięki bazie odpowiednie organy kontroli będą mogły weryfikować zgodność faktycznie prowadzonej przez podmiot działalności w zakresie gospodarki odpadami ze stanem zadeklarowanym w rejestrze.

Kto musi się wpisać do BDO?

W ustawie o odpadach wymieniony jest szereg rodzajów działalności zobowiązanych do rejestru w BDO. Podmioty te wpisywane są do rejestru z urzędu lub po złożeniu odpowiedniego wniosku. Zgodnie z ww. ustawą do zarejestrowania się w systemie zobligowani są m.in. przedsiębiorcy wprowadzający opakowania, produkty w opakowaniach, pojazdy, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie lub akumulatory. Obowiązek ten dotyczy również podmiotów prowadzących stacje demontażu lub punkty zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, sprzedawców odpadów i pośredników w obrocie odpadami. Ponadto wpisu do rejestru powinni dokonać wytwórcy odpadów, którzy prowadzą ewidencję odpadów, transportujący odpady oraz przedsiębiorcy, którzy w ramach prowadzonego handlu oferują torby z tworzywa sztucznego objęte opłatą recyklingową.

Kto nie musi się wpisać do BDO?

Zgodnie z ustawą o odpadach z obowiązku rejestracji w BDO zwolnione są m.in. osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na potrzeby własne, transportujący wytworzony przez siebie odpady oraz pomioty, które prowadzą nieprofesjonalną działalność w zakresie zbierania odpadów opakowaniowych i odpadów w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych (np. zbieranie nakrętek w szkołach). Dodatkowo z obowiązku uzyskania wpisu do BDO zwolnione są osoby, które nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji, czyli m.in. wytwórcy odpadów komunalnych oraz odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji (jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów). Zwolnienia z tego obowiązku dotyczą również rodzajów i ilości odpadów określonych w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów

W jaki sposób można złożyć wniosek rejestrowy?

Podmioty, które są zobligowane do uzyskania wpisu w rejestrze (o ile nie są wpisywani do rejestru z urzędu) powinny złożyć wniosek rejestrowy do Marszałka Województwa odpowiedniego ze względu na siedzibę firmy lub miejsce zamieszkania. Wniosek taki można złożyć:

-osobiście,

-listownie,

-elektronicznie (jeżeli przedsiębiorca jest opatrzony kwalifikowanym podpisem elektronicznym),

-przez platformę ePUAP.

Przedsiębiorcy dokonujący wpisu do BDO zobligowani są do poniesienia opłaty rejestrowej rocznej w wysokości 100 zł (w przypadku mikroprzedsiębiorców zatrudniających mniej niż 10 pracowników, których obrót netto nie przekroczył 2 mln euro rocznie) lub w wysokości 300 zł (w przypadku pozostałych przedsiębiorców). Marszałek Województwa dokonując wpisu do rejestru nadaje podmiotowi indywidualny numer rejestrowy BDO. Numer ten należy umieszczać na dokumentach związanych z działalnością w zakresie produktów i odpadów np. fakturach, paragonach fiskalnych, sprawozdaniach, kartach przekazania odpadów.

Jakie są kary za brak wpisu do BDO?

Niestety za prowadzenie działalności bez wymaganego wpisu do BDO grożą wysokie kary wynoszące nawet do miliona złotych. Takie same kary grożą za nieumieszczanie numeru rejestrowego na dokumentach sporządzanych w związku z prowadzoną działalnością. Dlatego warto zastanowić się czy prowadzona przez Nas działalność nie jest obowiązana uzyskaniem takiego wpisu. Pomoc w tej dziedzinie oferowana jest przez wiele podmiotów. Na stronie BDO została uruchomiona specjalna infolinia w tym celu. Zachęcamy również do skorzystania z pomocy specjalistów firmy Greenlynx.

System BDO być może nie jest idealny. Po przetestowaniu wersji próbnej wielu przedsiębiorców skarży się na pewne niedociągnięcia, u niektórych stopień skomplikowania budzi wiele wątpliwości. Należy jednak pamiętać, że głównym zamierzeniem powstania BDO jest ułatwienie i usprawnienie funkcjonowania gospodarki odpadami dlatego z pewnością system ten w przyszłości będzie jeszcze doskonalony. Już teraz Ministerstwo Klimatu w projekcie (z dnia 14 grudnia 2019 r.) Rozporządzenia w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów zaproponowało rozszerzenie listy oraz podniesienie limitów wytwarzanych odpadów, które zwolnione są z prowadzania ewidencji. Zwolnienia zaproponowane w projekcie dla wielu przedsiębiorców mogłyby oznaczać brak konieczności wpisu do rejestru BDO.

Artykuł powstał przy współpracy z firmą GreenLynx, świadczącą usługi doradztwa w zakresie ochrony środowiska oraz wpisu do rejestru BDO.

Opublikowano: 2019-12-23

Opublikowane w

Dodatkowe okoliczności dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów

Sprzedaż towarów dla kontrahentów z Unii Europejskiej rozwija się coraz bardziej dynamicznie na polskim rynku. Aktualnie spora część firm przyzwyczaiła się do obowiązujących już kilka lat przepisów identyfikujących wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jak i warunki pozwalające na zastosowanie stawki 0% VAT. Jednak od 2020 roku warunki te będą rozszerzone o pewne modyfikacje.

Co to jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwana dalej WDT) jest to sprzedaż towarów do kontrahentów ze Wspólnoty Europejskiej w efekcie, której następuje faktyczne przemieszczenie towarów pomiędzy dwoma, różnymi krajami członkowskimi.

Przemieszczenie przybiera formę albo transportu towarów albo też wysyłki danego towaru.

Sprzedawca i nabywca w WDT

WDT może także nie wystąpić z powodu braku odpowiedniego statusu po stronie nabywcy lub sprzedawcy, uczestniczących w danej transakcji unijnej.

W przypadku sprzedawcy, musi on prowadzić działalność (gospodarczą) i posiadać status czynnego podatnika VAT oraz podatnika VAT-UE czyli dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Jeżeli mowa o nabywcy to winien on posiadać status:

  1. Czynnego podatnika VAT zarejestrowanego na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE albo
  2. Osoby prawnej niebędącej podatnikiem VAT, zarejestrowaną na potrzeby dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE albo
  3. Czynnego podatnika VAT bądź osoby prawnej niebędącej podatnikiem VAT, którzy działają w innym charakterze niż podatnicy z punktu 1 i 2 a dodatkowo sprzedają wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy albo dokonują przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą albo
  4. Podmiotu innego niż zawartego w pkt 1 i 2, posiadającego miejsce zamieszkania
    w innym kraju UE niż Polska, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Warto podkreślić, że WDT będzie stanowić także przemieszczenie przez polskiego sprzedawcę lub w jego imieniu towarów wytworzonych lub nabytych oraz należących do jego przedsiębiorstwa znajdującego się w Polsce do innego kraju członkowskiego UE.

Nie zawsze stawka 0% dla WDT

WDT będzie podlegać stawce 0% VAT, wówczas gdy będą spełnione poniższe warunki a mianowicie:

  1. Podatnik sprzedawca dokonał dostawy na rzecz nabywcy, który posiada właściwy
    i ważny numer NIP (VAT-UE) dla transakcji wewnątrzwspólnotowych,
  2. Podatnik sprzedawca jeszcze przed ostatecznym terminem złożenia deklaracji VAT posiada dowody potwierdzające wywóz (przemieszczenie) towarów z terytorium RP
    i otrzymanie ich przez nabywcę w jego kraju członkowskim UE,
  3. Podatnik sprzedawca w momencie składania deklaracji VAT jest zarejestrowany na potrzeby dokonywania transakcji unijnych, czyli jest podatnikiem VAT UE.

Dowody, o których mowa w punkcie 2 są to dokumenty, które będą potwierdzać wywóz poza terytorium RP i dostarczenie towarów do państwa UE odbiorcy. Należą do nich:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, który dokonuje wywozu towarów z Polski, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium kraju UE odbiorcy innego niż Polska, (gdy towar przewozi spedytor),
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
  • dokument potwierdzający wywóz z Polski i dostarczenie towaru do innego niż Polska kraju UE odbiorcy (wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku) zawierający nazwę firmy i adres siedziby sprzedawcy i odbiorcy, adres przeznaczenia dostawy towarów, określenie rodzajów towarów i ich ilości, potwierdzenie dostarczenia towarów przez nabywcę w jego kraju UE (miejscu siedziby) oraz rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, (gdy towar przewozi sprzedawca lub nabywca używając własnego środka transportu).

Rozszerzenie warunków dla zastosowania stawki 0% dla WDT od stycznia 2020r.

Rozporządzenie Rady UE 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. obliguje dostosowanie polskich przepisów ustawy o VAT do Dyrektywy Unijnej (zmieniającej Dyrektywę 2006/112/WE) w zakresie m.in. rozszerzenia w niektórych sytuacjach wymagań pozwalających na zastosowanie stawki 0% dla WDT.

Do 31 grudnia 2019r. sprzedawca chcąc dokonywać transakcje WDT miał obowiązek rejestracji do transakcji unijnych VAT-UE. Natomiast podczas wystawiania faktury sprzedaży oraz we wszystkich dokumentach towarzyszących WDT używał wówczas swojego numeru NIP z przedrostkiem PL.

Od nowego roku 2020 prawodawca zawęzi możliwość skorzystania ze stawki VAT 0% dla WDT uwzględniając powyższy warunek używania numeru NIP-UE.

Oznacza to, że korzystana stawka VAT WDT, czyli 0% będzie mogła być zastosowana przez polskiego sprzedawcę, gdy:

  1. Sprzedaż towarów w ramach WDT została zrealizowana na rzecz nabywcy, który przekazał dostawcy prawidłowy numer NIP, ważny numer VAT-UE dla dokonywania transakcji unijnych,
  2. Sprzedawca jeszcze przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres dysponuje dowodami potwierdzającymi faktyczny wywóz towarów poza Polskę,
  3. Sprzedawca także przed złożeniem deklaracji VAT posiada dowód dostarczenia towaru (odbiór towaru przez nabywcę) do kraju UE nabywcy, innego niż Polska,
  4. Sprzedawca, jako podmiot uczestniczący w transakcji sprzedaży WDT w momencie wykazania jej w deklaracji VAT oraz VAT-UE jest zarejestrowany na potrzeby przeprowadzania transakcji unijnych VAT UE.

Powyższe zaktualizowane warunki zastosowania stawki 0% VAT dla WDT wymagają jeszcze większej uwagi sprzedawców, co do gromadzenia ważnych i prawidłowych numerów NIP nabywców nie tylko ze względu na status czynnego podatnika VAT, ale i podatnika unijnego VAT-UE.

Ważność i prawidłowość tego numeru będzie podstawową przesłanką dla zastosowania stawki 0% WDT. Będzie to dotyczyć nie tylko momentu realizacji samej transakcji WDT, ale i momentu składania deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej VAT-UE.

Dodatkowo błędny (lub nieważny) numer NIP wykazany w informacji podsumowującej pozbawi podatnika sprzedawcę możliwości skorzystania ze stawki WDT 0% VAT. Możliwe jednak, że jeżeli podatnik udowodni faktyczny przebieg transakcji to organy podatkowe uwzględnią możliwość korekty podstawowej stawki VAT 23% do preferencyjnej 0%.

Do tej pory ważny i właściwy numer NIP oraz VAT-UE nabywcy stanowiły wymóg formalny. Od 2020 roku będą to już przesłanki natury materialnej.

Kolejną bolączką podatników dokonujących WDT będzie gromadzenie większej ilości dokumentacji sprzedaży stanowiących dowody potwierdzające wywóz towarów i ich dostarczenie do kraju UE nabywcy. Będzie to dotyczyć nowo określonych ustawowo okoliczności, o których mowa poniżej.

Kiedy stawka 0% VAT dla WDT nie znajdzie zastosowania w roku 2020?

Od stycznia 2020r. 0% podatku VAT dla WDT nie zastosują sprzedawcy, jeśli:

  1. Nie przedłożą do 25-tego dnia miesiąca następnego (po miesiącu dostawy towarów) informacji podsumowującej VAT-UE po miesiącu,
  2. W złożonej w urzędzie skarbowym informacji VAT-UE znalazły się błędne dane transakcji WDT tzn. nieprawidłowe imię i nazwisko sprzedawcy oraz nabywcy, numery NIP nabywców i sprzedawcy (także nieważne), wartości poszczególnych dostaw WDT.

Odnosząc się natomiast do punktu 2 jeżeli podatnik sprzedawca przedłoży organowi skarbowemu wyjaśnienie przyczyny występujących błędów..

Nowe okoliczności stwierdzenia faktycznego wywozu towarów w ramach WDT

W nowym 2020r. prawodawca wprowadzi kilka nowych okoliczności, w których będzie występowało tzw. ustawowe stwierdzenie domniemania, ze towary zostały faktycznie wywiezione z Polski do innego kraju członkowskiego UE nabywcy.

Stwierdzenie to i spełnienie dodatkowych przesłanek pozwoli podatnikowi zachować możliwość skorzystania ze stawki 0% dla realizowanej sprzedaży w ramach WDT.

Okolicznościami, które będą miały wpływ na zastosowanie stawki 0% VAT dla WDT to 3 przypadki, w których:

  1. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą w imieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje przynajmniej dwoma niewykluczającymi się wzajemnie dowodami potwierdzającymi wywóz towaru poza Polskę i odbiór tych towarów przez nabywcę (w jego kraju UE), które wydano przez dwa różne podmioty (instytucje) niezależne od sprzedającego i kupującego, ale także względem siebie (tymi dowodami mogą być np. faktury za przewóz od przewoźników, potwierdzone podpisem dokumenty przewozowe typu CMR, dokumenty typu konosament, inne),
  2. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą w imieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje przynajmniej jednym z dowodów wcześniej wyszczególnionych w punkcie 1 oraz dodatkowo innym dowodem jednoznacznie stwierdzającym realizację transakcji WDT, którym może być:
    • dokument wydany przez organy administracji publicznej (skarbowej, celnej) stwierdzające przywóz towarów do kraju UE odbiorcy,
    • potwierdzenia płatności za transport bądź wysyłkę towarów,
    • polisy ubezpieczeniowe dotyczące transportu, wysyłki danych towarów,
    • potwierdzenia notarialne przywozu towarów,
    • potwierdzenia odbioru towarów (przyjęcie do składowania) wydane przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny w kraju UE odbiorcy,
  3. Towary są wysłane lub transportowane przez osobę trzecią działającą mieniu sprzedawcy a sam sprzedawca dysponuje dodatkowo oświadczeniem nabywcy stwierdzającym wywóz i odbiór towarów w jego kraju UE (wskazanie państwa UE nabywcy).

Opublikowano: 2019-12-18