Opublikowane w

Limit małego podatnika VAT – praktyczne zastosowanie

Opublikowano: 2023-12-04

Limit małego podatnika VAT daje wiele korzyści niemniej podatnik musi spełnić kilka podstawowych warunków.

Limit małego podatnika VAT to także konieczność utrzymania tych warunków aby przez kolejny rok podatnik mógł korzystać z profitów tego statusu.

Jakie to warunki? Jak wygląda ich wypełnienie w praktyce? Na te i wiele innych wątpliwości odpowiedziano w niniejszej publikacji.

Czym jest limit małego podatnika VAT

Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) w art. 2 pkt 25 definiuje warunki jakie musi spełnić podatnik aby uzyskać status małego podatnika VAT. Warunki te przedstawiono w poniższej tabeli.

Warunki dla uzyskania statusu małego podatnika VAT
Lp. Okoliczność i warunek
1. Podatnik u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro – wyrażonej w złotych.
2. Podatnik prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami inwestycyjnymi lub alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku VAT) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro – wyrażonej w złotych.

ISTOTNE:

Przeliczenia powyższych kwot wyrażonych w EUR podatnik dokonuje według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego (w zaokrągleniu do 1.000 zł).

Przeliczone limity wartości sprzedaży dla małego podatnika VAT
Rok 2023 Rok 2024
EUR ZŁOTYCH EUR ZŁOTYCH
2.000.000 9.654.000 2.000.000 9.218.000

Poniżej przedstawiono także przeliczone limity wartości sprzedaży dla małego podatnika VAT który prowadzi przedsiębiorstwo maklerskie, zarządza funduszami inwestycyjnymi lub alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, jest agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze.

Przeliczone limity wartości sprzedaży dla małego podatnika VAT prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi lub alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi itd.
Rok 2023 Rok 2024
EUR ZŁOTYCH EUR ZŁOTYCH
45.000 217.000 45.000 207.000

Uprawnienia małego podatnika VAT

Podatnik, który spełnia powyższe wymogi może skorzystać z kilku przywilejów przewidzianych tylko dla małych podatników VAT.

Pierwszą korzyścią jest możliwość stosowania metody kasowej w rozliczaniu podatku VAT.

Metoda ta polega na tym, że:

  1. opodatkowanie podatkiem VAT dokonanej sprzedaży na rzecz czynnego podatnika VAT w momencie otrzymała zapłaty (części lub całości),
  2. opodatkowanie podatkiem VAT dokonanej sprzedaży na rzecz innego podatnika niż czynny podatnik VAT w momencie otrzymała zapłaty (części lub całości) ale nie później niż 180-tego dnia (począwszy od dnia dokonania sprzedaży),
  3. odliczenie podatku VAT z otrzymanej faktury kosztowej następuje w dniu jej opłacenia (całości lub części) nie wcześniej niż z dniem otrzymania faktury,

Kolejną korzyścią małego podatnika VAT jest to, że może rozliczać podatek VAT w okresach kwartalnych.

Rozliczenie podatku VAT w okresach kwartalnych oznacza:

  1. składanie deklaracji (części deklaracyjnej JPK_V7K) za kwartały kalendarzowe a więc za 1 kwartał danego roku do 25 kwietnia, za 2 kwartał danego roku do 25 lipca,
  2. zapłata podatku VAT za kwartały kalendarzowe w tych samych terminach co składanie deklaracji kwartalnych,
  3. pomimo kwartalnego rozliczenia podatku VAT występuje obowiązek składania miesięcznych części ewidencyjnych – JPK_V7K.

Mały podatnik VAT a kwartale deklaracje VAT i metoda kasowa

Podatnicy, którzy chcą korzystać z profitów małego podatnika VAT muszą uważać na kilka podstawowych kwestii charakterystycznych dla tego statusu.

ISTOTNE:

Warto podkreślić, iż status małego podatnika VAT obowiązuje przez cały rok. Utrata statusu małego podatnika VAT w trakcie roku spowoduje, że od kolejnego roku podatnik nie będzie już miał możliwości korzystania z profitów małego podatnika VAT (metoda kasowa, kwartalne rozliczenie VAT).

Nie można jednak utożsamiać tego z utratą prawa do kwartalnych rozliczenia podatku VAT bowiem podatnik może utracić prawo do rozliczeń kwartalnych w trakcie roku.

Podatnik może stosować:

  1. metodę kasową oraz kwartalne rozliczanie podatku VAT (kwartalne deklaracje VAT), albo
  2. metodę kasową oraz miesięczne rozliczanie podatku VAT (miesięczne deklaracje VAT), albo
  3. kwartalne rozliczanie podatku VAT (kwartalne deklaracje VAT).

Warto podkreślić, iż ani z metody kasowej ani kwartalnego rozliczenia VAT nie mogą skorzystać podatnicy którzy:

  • byli zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT przez okres 12 miesięcy lub mniej począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
  • którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów z załącznika nr 15 do ustawy o VAT, chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku VAT w żadnym miesiącu z tych okresów nie przekroczyła kwoty 50.000 zł, lub
  • którzy w danym kwartale dokonali importu towarów według procedury uproszczonej (import ten wykazuje się w JPK_V7 zarówno po stronie sprzedaży jak i zakupu),
  • w danym kwartale nie zapewniali możliwości dokonywania zapłaty przy użyciu instrumentu płatniczego w każdym miejscu, w którym działalność gospodarcza jest faktycznie wykonywana, w szczególności w lokalu, poza lokalem przedsiębiorstwa lub w pojeździe wykorzystywanym do świadczenia usług transportu pasażerskiego.

ISTOTNE:

Kwartalne deklaracje VAT mogą składać także podatnicy, którzy nie chcą korzystać z rozliczania VAT według metody kasowej.

Końcowo warto zaznaczyć, iż kwartalne deklaracje VAT mogą składać również:

  1. mali podatnicy, którzy nie wybrali metody kasowej,
  2. podatnicy podlegający opodatkowaniu estońskim CIT jeżeli wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku VAT) u tych podatników nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 4.000.000 euro, (przeliczenie tej kwoty dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.).

Kwartalne deklaracje VAT podatnik będzie mógł złożyć dopiero po uprzednim pisemnym zawiadomieniu właściwego naczelnika urzędu skarbowego najdalej do 25-tego dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Opublikowane w

Zakup środka transportu poza RP w trybie WNT, a obowiązek złożenia VAT-23 i zapłaty podatku

Opublikowano: 2023-11-28

Na przedsiębiorcach nabywających środki transportu z krajów UE ciąży m.in. obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu ich wewnątrzwspólnotowego nabycia (WNT). Oprócz obciążenia finansowego, podatnik zobligowany jest do złożenia stosownej deklaracji podatkowej w tym zakresie. Kiedy i w jaki sposób rozliczyć się z podatku VAT od WNT środka transportu? – o tym poniżej!

Na czym polega problem zapłaty podatku VAT od dokonanego WNT środka transportu?

Celem zabezpieczenia interesów fiskalnych, ustawodawca przewidział wyjątki od standardowej procedury rozliczenia podatku VAT od WNT. Typowa transakcja WNT polega na zadeklarowaniu w JPK_V7 podatku należnego i naliczonego. Taka transakcja dla czynnego podatnika VAT, dokonującego WNT na potrzeby działalności gospodarczej jest więc neutralna podatkowo i nieodczuwalna finansowo.

Inaczej jest w przypadku określonych wyrobów akcyzowych oraz środków transportu, które co do zasady także są objęte akcyzą. Dokonując WNT wymienionych w ustawie wyrobów akcyzowych, czy też środków transportu, podatek VAT należy uiścić „z góry” do organu podatkowego. Zapłacony podatek pomniejszy VAT należny (do zapłaty) za dany okres rozliczeniowy. W tym wariancie przedsiębiorca realnie płaci ten podatek, ale jednocześnie go odlicza. Operacja ta jest neutralna podatkowo podobnie jak klasyczne WNT. Zasadnicza różnica polega na tym, iż podatek od WNT środka transportu należy „z góry” uiścić, a nie tylko zadeklarować technicznie w JPK.

Tylko i wyłącznie WNT generuje omawiany obowiązek. Podatnicy, którzy nabywają środki transportu opodatkowane w procedurze marży nie podlegają pod reżim regulacji dot. WNT. Nie są tym samym zobligowani do raportowania takich nabyć, a co za tym idzie również nie muszą uiszczać podatku.

Jakie środki transportu obligują do zapłaty podatku VAT?

Zgodnie z art. 103 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący WNT nowych środków transportu lub innych środków transportu (również używanych) są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Zasada ta znajduje zastosowanie w przypadku, gdy środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.

Definicję nowych środków transportu zawarto w art. 2 pkt 10 lit a ustawy o VAT (słowniczek). Za nowe środki transportu np. samochody osobowe, uznaje się pojazdy jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy (pełna definicja nowych środków transportu jest zdecydowanie szersza – odsyłamy do treści wskazanego wyżej przepiu). Z kolei za inne środki transportu należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak nie spełniające warunku uznania ich za nowe przez pryzmat przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku. W interpretacjach fiskusa, w szczególności w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.413.2023.2.PRP z dnia 4 sierpnia 2023r. podkreślono w szczególności, że aby uznać jakąkolwiek maszynę za nowy czy inny środek transportu należy przede wszystkim ustalić, czy będzie się ona zawierała w zakresie pojęciowym „środka transportu”. W przytoczonej powyżej interpretacji rozważano potencjalny obowiązek zapłaty podatku od WNT ładowarki teleskopowej. Fiskus zgodził się ze stanowiskiem podatnika, iż taka maszyna nie spełnia definicji środka transportu, a tym samym nie występuje obowiązek uiszczenia podatku.

Termin i sposób deklarowania oraz uiszczania podatku od WNT środka transportu

Jak zaakcentowano wcześniej, podatek od WNT środka transportu należy uiścić w terminie 14 dni od momentu powstania obowiązku podatkowego. Przy WNT obowiązek podatkowy powstaje w dacie wystawienia faktury, a jeżeli jej nie wystawiono lub wystawiono z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej (art. 10 ust. 5 i 9 ustawy o VAT).

Dokumentowanie WNT środka transportu polega na:

  • złożeniu informacji VAT-23 w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (jednostronicowa informacja zawierająca dane podatnika oraz dane dot. środka transportu),
  • dołączeniu do w/w informacji kopii faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika,
  • zaewidencjonowanie obliczonego podatku podlegającego wpłacie w poz. 35 części deklaracyjnej i ewidencyjnej JPK. Podatek ten pomniejszy podatek należny do zapłaty za dany okres rozliczeniowy.

Niedopatrzenie podatnika na tym gruncie oraz późniejsze zadeklarowanie podatku zobliguje podatnika do korekty rozliczenia oraz uiszczenia podatku z odsetkami.

Późniejsza decyzja o zmianie przeznaczenia/rejestracji pojazdu a zapłata podatku

Praktyka gospodarcza sprawia, że przedsiębiorcy handlujący pojazdami zmieniają po pewnym czasie ich przeznaczenie. Dla przykładu przedsiębiorca, który zakupi w trybie WNT samochód osobowy w celu dalszej odsprzedaży, nie dokonuje jego rejestracji w celu uniknięcia obowiązku uiszczania „z góry” podatku. Po pewnym czasie może zmienić jego przeznaczenie np. dokonując przekwalifikowania na środek trwały i dokonać jego rejestracji.

W takiej sytuacji przedsiębiorca będzie zobligowany do zadeklarowania podatku w trybie korekty i uiszczenia podatku wraz z odsetkami za zwłokę. Nie ma w tej sytuacji możliwości zapłaty podatku na bieżąco, tj. z momentem podjęcia decyzji o przekwalifikowaniu. Powzięcie decyzji o zmianie przeznaczenia sprowadzonego pojazdu nie ma wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego (wyrok NSA 15 czerwca 2011r., sygn. I FSK 982/10).

W takiej sytuacji nie ma obowiązku składania tzw. czynnego żalu, bowiem moment złożenia informacji VAT-23 nie został szczegółowo doprecyzowany w przepisach prawa podatkowego. Potwierdza to w szczególności interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.1.2021.1.MR z dnia 29 stycznia 2021r., gdzie organ interpretacyjny wskazał, że „W konsekwencji, z uwagi na obiektywne okoliczności, Spółka planuje składać do właściwego urzędu informację VAT-23 po ustaleniu faktycznego wykorzystania danego pojazdu oraz zgromadzeniu wszelkiej niezbędnej dokumentacji koniecznej do prawidłowego wypełnienia i złożenia informacji VAT-23, traktując ten moment jako pierwszy moment pozwalający na prawidłowe wypełnienie ciążącego na niej obowiązku, co oznacza, brak konieczności składania tzw. czynnego żalu.”

Autor- Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

KSeF 2024 – Sankcje za niestosowanie przepisów o KSeF. Dokumenty, które nie będą wystawiane za pośrednictwem KSeF. Przepisy przejściowe łagodzące obowiązki i sankcje

Opublikowano: 2023-11-23

Już w lipcu 2024 roku podatnicy będą zobowiązani do wystawiania faktur za pośrednictwem Krajowego Systemy e-Faktur (KSeF). Nowy obowiązek to również nowe sankcje, które będą nakładane na przedsiębiorców w związku z niestosowaniem się do nowych przepisów. Zaznaczyć należy, że po pierwsze nie wszystkie dokumenty będą wystawianie w KSeF, a ponadto od 1 lipca do 31 grudnia 2024 roku obowiązywać będą przepisy złagadzające, które pozwolą uniknąć surowych kar. Poniżej prezentujemy kto obowiązkowo będzie zobligowany do wystawiania faktur w KSeF i od kiedy może zostać realnie ukarany za uchybienia w tym zakresie.

Czym jest KSeF i co grozi podatnikom za niestosowanie się do jego wymogów?

Krajowy System e-Faktur to prowadzony przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej system teleinformatyczny mający na celu przede wszystkim wystawianie, otrzymywanie i przechowywanie faktur ustrukturyzowanych. Faktura ustrukturyzowana to faktura wystawiona przy użyciu KSeF wraz z przydzielonym numerem identyfikującym tę fakturę w tym systemie. Z kolei art. 106ga ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2024 roku, zawiera generalną zasadę, zgodnie z którą podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.

Wystawienie faktury ustrukturyzowanej w KSeF będzie możliwe na dwa sposoby. Pierwsza opcja, to zalogowanie się bezpośrednio do KSeF, a następnie wystawienie faktury przy pomocy udostępnionego tam interfejsu. Druga opcja, to skorzystanie z zewnętrznego oprogramowania do wystawiania faktur za pomocą którego użytkownik wyśle fakturę do KSeF.

Sankcjonowane są trzy przypadki nie stosowania się do przepisów o KSeF, tj.:

  1. nie wystawienie faktury ustrukturyzowanej przy użyciu KSeF,
  2. wystawienie faktury niezgodnej ze wzorem faktury ustrukturyzowanej w okresie awarii, niedostępności, czy braku możliwości wystawienia faktury przy użyciu KSeF,
  3. nie przesłanie w wymaganym terminie faktur do KSeF w związku z awarią, niedostępnością, czy brakiem możliwości wystawienia faktury przy użyciu KSeF.

Ustawodawca przewidział dwa rodzaje kar uzależnione od rodzaju faktury wystawionej niezgodnie z przepisami:

  • w przypadku faktur z wykazaną kwotą podatku VAT, podatnik może zostać ukarany karą pieniężną w wysokości do 100% kwoty podatku wykazanego na fakturze wystawionej poza KSeF,
  • w przypadku faktur bez wykazanej kwoty podatku (np. faktury wystawiane przed podmioty zwolnione z VAT), podatnik może zostać ukarany karą pieniężną w wysokości do 18,7% kwoty należności ogółem wynikającej z faktury wystawionej poza KSeF.

ISTOTNE:

Przepisy dotyczące kar za wystawianie faktur poza KSeF będą obowiązywać dopiero od 1 stycznia 2025r. Podatnicy nie będą więc karani za uchybienia na gruncie KSeF w okresie od 1 lipca do 31 grudnia 2024 roku.

Dokumenty które nie będą wystawiane w KSeF. Problem paragonów z NIP do kwoty 450 zł.

Szczegółowy zakres dokumentów, które nie muszą być obligatoryjnie wystawiane za pośrednictwem KSeF przedstawiliśmy w jednym z poprzednich wpisów (https://www.taxe.pl/blog/1855/ksef-2024-glowne-zalozenia-rewolucji-w-fakturowaniu/).

W niniejszym artykule szczególną uwagę poświęcimy dokumentom, które dotyczą faktur wystawianych przez krajowych przedsiębiorców. Nie będą oni zobligowani do wystawiania za pośrednictwem KSeF:

  • faktur na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej,
  • dokumentów uznawanych za faktury na podstawie odrębnych rozporządzeń. Według uzasadnienia do projektu ustawy, dokumentami uznawanymi za faktury, które nie muszą „przechodzić” przez KSeF będą faktury/paragony za usługi przejazdu autostradami płatnymi oraz usługi przewozu osób dokumentowane fakturami w postaci biletów jednorazowych. Szczegółowy wykaz dokumentów/faktur nieobjętych obowiązkiem KSeF zawierać będą rozporządzenia wydane na podstawie art. 106s ustawy o VAT,
  • paragony z NIP do kwoty 450 zł oraz faktury emitowane za pomocą kas fiskalnych (np. na stacjach benzynowych za paliwo), ale wyłącznie do 31 grudnia 2024r. Oznacza to, że tego typu faktury znikną z obrotu prawnego od 1 stycznia 2025r.

Dodatkowo z obrotu prawnego znikną kolejne rodzaje dobrze znanych i powszechnie stosowanych dokumentów, mianowicie:

  • duplikaty faktur, które nie będą już potrzebne, bowiem dzięki KSeF żadna faktura ustrukturyzowana nie ulegnie zagubieniu (możliwość wystawienia duplikatu faktury zaistnieje jedynie w przypadku gdy faktura pierwotna została wystawiona w formie papierowej lub elektronicznej),
  • noty korygujące. Uchylono w całości art. 106k ustawy o VAT traktujący o notach korygujących. Powyższe oznacza, że jakiekolwiek pomyłki w wystawionych fakturach ustrukturyzowanych będą mogły być eliminowane wyłącznie poprzez wystawienie faktur korygujących.

Podkreślić ponadto należy, że faktury pro forma także nie będą wystawiane za pośrednictwem KSeF. Tego typu dokumenty nie są formalnie dokumentami księgowymi i nie podlegają pod reżim ustawy o VAT oraz jakichkolwiek innych przepisów prawa podatkowego.

Kolejną grupą faktur, które będą funkcjonować poza KSeF, będą faktury wystawione w sposób „tradycyjny” w okresie awarii, czy niedostępności KSeF. Sprzedawca będzie zobligowany jednak do zamieszczenia faktury w KSeF w określonym terminie. Szczegóły w tym zakresie zamieścimy w jednym z kolejnych wpisów naszego bloga.

Czy nabywca poniesie negatywne konsekwencje za zaniedbania sprzedawcy na gruncie KSeF?

Nabywcy towarów i usług, w szczególności otrzymujący faktury tradycyjne np. emitowane w okresie awarii KSeF mogą sobie zadawać pytanie, czy takie faktury będą dawały prawo do odliczenia podatku naliczonego, nawet w przypadku, gdy sprzedawca nie wyśle w stosownym terminie faktury do KSeF. Podkreślić należy, że obecnie nie wprowadzono żadnych przepisów dyskwalifikujących prawo do odliczenia VAT z faktur, gdzie sprzedawca nie dopełni określonych w przepisach formalności na gruncie KSeF.

Autor- Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Jednorazowa amortyzacja środka trwałego o wartości przewyższającej limit 50.000 EUR

Opublikowano: 2023-11-18

Niemal każdy podatnik korzysta z możliwości jaką mu daje jednorazowa amortyzacja środków trwałych do 50.000 EUR rocznie.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych oznacza to, że podatnik może ująć w koszty wartość zakupionego środka trwałego w miesiącu jego nabycia do wartości limitu (rocznego) 50.000 EUR.

Limit ten odnosi się do wszystkich środków trwałych a nie do pojedynczego nabycia a zatem wartość zakupów środków trwałych w skali roku nie może przekroczyć 50.000 EUR jeżeli podatnik chce je ująć w kosztach firmy w momencie zakupu.

Co jednak jeżeli przekroczy?

Kto może skorzystać z jednorazowej amortyzacji środka trwałego do wartości 50.000 EUR rocznie

Z jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR może skorzystać tzw. mały podatnik PIT i podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą.

Nawiązując do art. 22k ust. 7 ustawy o PIT z jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR może skorzystać:

  1. osoba fizyczna rozpoczynająca w danym roku prowadzenie działalności gospodarczej,
  2. osoba fizyczna, która prowadziła przez cały zeszły rok działalność gospodarczą oraz nie przekroczyła w poprzednim 2023 roku limitu przychodów ze sprzedaży brutto w kwocie 9.654.000 zł (dla 2024 limit ten wyniesie 9.218.000 zł).

ISTOTNE:

Limit jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR w przeliczeniu na złotówki na rok 2023 wynosi 241.000 zł.

Natomiast na rok 2024 limit ten wyniesie 230.000 zł.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych do 50.000 EUR dotyczy środków trwałych o wartości powyżej 10.000 zł. Nie dotyczy tzw. niskocennych środków trwałych.

Należy dodać, iż jednorazowa amortyzacja do 50.000 EUR zalicza się do pomocy de minimis. Oznacza to, że korzystanie z tej amortyzacji zmniejsza wartość limitu pomocy przewidzianego dla przedsiębiorców. Warto wziąć to pod uwagę, jeżeli przedsiębiorca korzysta z kilku narzędzi pomocy de minimis m.in. niektóre kredyty, pożyczki, dotacje, subwencje, dopłaty, umorzenia zobowiązań podatkowych, rozłożenia na raty, inne.

ISTOTNE:

Z jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR nie skorzystają podatnicy, którzy:

  • zostali utworzeni w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników,
  • rozpoczęli prowadzenie działalności i w roku jej rozpoczęcia i w kolejnych dwóch latach prowadzili działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek takiego przedsiębiorcy, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Jednorazowa amortyzacja środka trwałego do wartości 50.000 EUR

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych pozwala na ujęcie w kosztach niekiedy pełnej wartości zakupionego do firmy środka trwałego.

W przypadku gdy mowa o jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR podatnik ma możliwość ująć jednorazowo w koszty w roku podatkowym jeden lub kilka środków trwałych do łącznej wartości 50.000 EUR.

Ten typ jednorazowej amortyzacji obejmuje nowe albo używane środki trwałe. Składnik majątku który jest środkiem trwałym w firmie powinien posiadać następujące cechy:

  1. być zdatny i kompletny do używania,
  2. został przeznaczony na cele prowadzonej działalności,
  3. został sfinansowany ze środków przedsiębiorcy, który go nabył do działalności,
  4. jego wartość przekracza kwotę 10.000 zł,
  5. okres użytkowania w firmie będzie dłuższy niż 12 miesięcy,
  6. nie jest to środek trwały wymieniony w ustawie jako niepodlegający w ogóle amortyzacji np. grunt.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych do wartości 50.000 EUR rocznie dotyczy środków trwałych zawartych w grupach 3, 4, 5, 6, 7 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT):

  • grupa 3 to KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE,
  • grupa 4 to MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA,
  • grupa 5 to MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE
  • grupa 6 to URZĄDZENIA TECHNICZNE,
  • grupa 7 to ŚRODKI TRANSPORTU, z wyłączeniem samochodów osobowych,
  • grupa 8 to NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE.

ISTOTNE:

Jeżeli podatnik stosuje wobec danego środka trwałego jednorazową amortyzację do 50.000 EUR to nie może w stosunku do niego stosować innej metody amortyzacji.

Jednorazowa amortyzacja środka trwałego przekraczającego wartość 50.000 EUR

Jak już wspomniano limit jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR w przeliczeniu na złotówki na rok 2023 wynosi 241.000 zł a na rok 2024 wyniesie 230.000 zł.

Należałoby się zastanowić co się stanie gdy wartość początkowa zakupionego środka trwałego przekroczy w ciągu roku ww. limity jednorazowej amortyzacji.

ISTOTNE:

Wartość początkowa w przypadku zakupu środka trwałego to cena ich nabycia.

Jeżeli natomiast środek trwały był używany przez podatnika przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych i nie był wcześniej amortyzowany to wartością początkową będzie cena jego nabycia, nie wyższa od jego wartości rynkowej.

Cena nabycia to kwota należna sprzedawcy.

Cena ta jest powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.

Cena nabycia jest także pomniejszona o podatek VAT gdy nabywcą jest czynny podatnik VAT.

ISTOTNE:

Podatnicy mogą dokonywać jednorazowej amortyzacji do 50.000 EUR nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Przykład 1

Czynny podatnik VAT spełnia warunki małego podatnika PIT. W miesiącu październiku 2023r. nabył koparko – ładowarkę o wartości początkowej netto 280.000 zł. W roku 2023 nie dokonał jeszcze jednorazowej amortyzacji środków trwałych.

Sumę 241.000 zł (pełną wartość limitu) ujął w koszty w miesiącu nabycia i wprowadzenia koparko-ładowarki do używania czyli w październiku 2023r.

Co dalej?

Czynny podatnik VAT od nowego roku a więc od stycznia 2024r. pozostałą wartość koparko – ładowarki czyli 39.000 zł będzie musiał amortyzować w czasie. Nie będzie mógł ująć tej pozostałej wartości jednorazowo w koszty w roku 2024.

Będzie mógł wybrać metodę liniową albo metodę degresywną zgodnie z art. 22k ust. 8 ustawy o PIT.

Przykład 2

Czynny podatnik VAT spełnia warunki małego podatnika PIT. W miesiącu wrześniu 2023r. nabył samochód ciężarowy o wartości początkowej netto 250.000 zł. W roku 2023 nie dokonał jeszcze jednorazowej amortyzacji środków trwałych.

Sumę 241.000 zł (pełną wartość limitu) ujął w koszty w miesiącu nabycia i wprowadzenia samochodu ciężarowego do używania czyli w październiku 2023r.

Co dalej?

Czynny podatnik VAT od nowego roku a więc od stycznia 2024r. pozostałą wartość samochodu ciężarowego czyli 9.000 zł będzie musiał amortyzować w czasie. Nie będzie mógł ująć tej pozostałej wartości jednorazowo w koszty w roku 2024.

Będzie mógł wybrać metodę liniową albo metodę degresywną zgodnie z art. 22k ust. 8 ustawy o PIT.

Końcowo warto dodać, iż na mocy art. 22h ust. 4 ustawy o PIT podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych:

  1. w równych ratach co miesiąc albo
  2. w równych ratach co kwartał, albo
  3. jednorazowo na koniec roku podatkowego (ujęcie to uwzględnia odpisy amortyzacyjne łącznie za wszystkie 12 miesięcy albo 4 kwartały danego roku ujęte jednym zapisem na koniec tego roku).

Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych ujęta w koszty w pierwszym roku podatkowym (w roku wprowadzenia do ewidencji środków trwałych), nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.

Zatem w powyższym przypadku ten przepis nie znajdzie zastosowania.

Opublikowane w

Sprzedaż samochodu osobowego po okresie korekty VAT

Opublikowano: 2023-11-13

Sprzedaż samochodu osobowego kupionego do działalności rodzi kilka obowiązków przez które musi przejść przedsiębiorca. Nie są to obowiązki wynikające jedynie z samą czynnością sprzedaży ale są to ustawowe obowiązki podatkowe m.in. w podatku VAT.

Jeżeli mowa o czynnym podatniku VAT a nie o podatniku zwolnionym z VAT to obowiązków względem VAT jest znaczne więcej. Jakich?

Sprzedaż samochodu osobowego nabytego na cele działalności

Sprzedaż przez przedsiębiorcę – czynnego podatnika VAT samochodu osobowego to jedna z okresowych transakcji sprzedaży mających miejsce niemal w każdej firmie.

Czynni podatnicy VAT korzystają z samochodów osobowych w firmie na podstawie umów najmu, leasingu, dzierżawy.

Niekiedy od razu kupują auto do firmy bez korzystania z finansowania zewnętrznego. Czasem sprowadzają dany samochód z spoza terytorium RP.

Jeżeli zakupu dokonali np. na podstawie umowy sprzedaży czy faktury VAT-MARŻA wówczas nie mieli prawa do odliczenia podatku VAT przy nabyciu. W takich wypadkach obowiązek korekty podatku VAT nie wystąpi.

W przypadkach gdy czynny podatnik VAT dokonuje zakupu, wykupu samochodu osobowego na cele działalności i odlicza część lub całość podatku VAT a następnie sprzedaje go:

  1. w okresie 60 miesięcy jeżeli wartość nabycia (początkowa) przekracza 15.000 zł,
  2. w okresie 12 miesięcy jeżeli wartość nabycia (początkowa) nie przekracza 15.000 zł,

– to będzie miał obowiązek skorygowania podatku VAT naliczonego, który odliczył przy zakupie (wykupie) danego samochodu.

ISTOTNE:

Obowiązek korekty VAT naliczonego pojazdów samochodowych użytkowanych na cele działalności dotyczy zarówno samochodów będących środkami trwałymi jak i nie stanowiących środków trwałych w firmie (zakup samochodu osobowego poniżej 10.000 zł – niskocenne środki trwałe).

Sprzedaż samochodu osobowego to zmiana jego przeznaczenia

Pamiętając o art. 90b ust. 1 ustawy o VAT jeżeli ciągu 60 miesięcy od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd wystąpi zmiana jego przeznaczenia (wykorzystania):

  • z użytkowania tylko na cele działalności na użytkowanie mieszane (odliczenie od nabycia i eksploatacji 50% VAT) wówczas czynny podatnik VAT musi dokonać korekty podatku VAT naliczonego odliczonego w całości przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu,
  • z użytkowania mieszanego (odliczenie od nabycia i eksploatacji 50% VAT) wówczas czynny podatnik VAT musi dokonać korekty podatku VAT naliczonego odliczonego w całości przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.
Obowiązek korekty VAT naliczonego – odliczonego przy nabyciu samochodu
Samochód osobowy Zmiana przeznaczenia Korekta VAT w ciągu 60 miesięcy albo 12 miesięcy
Wykorzystywany tylko na cele działalności Odliczenie 100% przy zakupie Na użytek mieszany In minus obliczona wartość VAT odliczonego przy zakupie (pozostała do końca okresu korekty)
Wykorzystywany na użytek mieszany Odliczenie 50% przy zakupie Na użytek tylko do działalności In plus obliczona wartość VAT odliczonego przy zakupie (pozostała do końca okresu korekty)

Powyższa zasada obliguje czynnego podatnika VAT – nabywcę, który odliczył VAT przy zakupie samochodu osobowego do skorygowania (in minus albo in plus) podatku VAT, który odliczył (albo nie odliczył) przy zakupie.

Jednakże zasada ta ma zastosowanie jeżeli sprzedaży (zmiany przeznaczenia) dokonał w ciągu 60 miesięcy od miesiąca, w którym oddał samochód osobowy do używania w działalności. Dodać należy, że korekta ta tyczy się samochodu osobowego o wartości 15.000 zł i poniżej.

Zatem czynny podatnik VAT w ww. okolicznościach musi pomniejszyć albo powiększyć podatek VAT naliczony, który odliczył lub nie przy zakupie w miesiącu sprzedaży samochodu osobowego.

Obowiązek korekty podatku VAT naliczonego
Sprzedaż w ciągu 5 lat Sprzedaż w ciągu 12 miesięcy
Wartość początkowa samochodu
Większa niż 15.000 zł Równa lub mniejsza niż 15.000 zł

Korekty tej czynny podatnik VAT dokonuje w miesiącu sprzedaży samochodu osobowego.

Warto wspomnieć, że czasem ma miejsce zmiana przeznaczenia wykorzystywanego samochodu osobowego, który do tej pory stanowił towar a staje się po pewnym czasie środkiem trwałym (i odwrotnie).

Sprzedaż samochodu osobowego po okresie korekty

Poza sprzedażą samochodu osobowego w trakcie korekty wielu podatników po prostu czeka aby zbyć samochód osobowy po okresie korekty.

Co w takiej sytuacji?

Z reguły mają miejsce w tym wypadku poniższe scenariusze:

  1. sprzedaż samochodu osobowego po okresie 60 miesięcy jeżeli wartość nabycia (początkowa) przekracza 15.000 zł,
  2. sprzedaż samochodu osobowego po okresie 12 miesięcy jeżeli wartość nabycia (początkowa) nie przekracza 15.000 zł.

Jeżeli czynny podatnik VAT sprzedaje samochód osobowy zakupiony na firmę po ww. okresach korekt to nie musi już dokonywać żadnej korekty odliczonego lub nieodliczonego przy zakupie podatku VAT.

Oznacza to, że czynny podatnik VAT nie będzie musiał ani zmniejszać podatku VAT naliczonego – odliczonego przy zakupie ani go zwiększać.

ISTOTNE:

Brak obowiązku korekty VAT naliczonego, który został odliczony przy zakupie samochodu osobowego do firmy skutkuje także brakiem konieczności korekty kosztu albo zwiększenia przychodu, które są następstwem korekty VAT.

Jeżeli samochód osobowy został kupiony wyłącznie na cele prowadzonej działalności (100% odliczenia VAT) i następuje zmiana przeznaczenia na użytek mieszany po okresie 12 miesięcy albo po okresie 60 miesięcy (w zależności od jego wartości) wtedy czynny podatnik VAT nie musi robić żadnej korekty VAT naliczonego.

Z kolei gdy samochód osobowy został kupiony do działalności na użytek mieszany (50% odliczenia VAT) i następuje zmiana przeznaczenia np. sprzedaż (użytek tylko na cele działalności) po okresie 12 miesięcy albo po okresie 60 miesięcy (w zależności od jego wartości) wtedy czynny podatnik VAT nie musi robić żadnej korekty VAT naliczonego.

Opublikowane w

Sprzedaż firmowego komputera a zwolnienie z kasy fiskalnej

Opublikowano: 2023-11-08

Nie każda sprzedaż towarów musi być obowiązkowo ewidencjonowana na kasie fiskalnej ponieważ podatnicy mogą skorzystać ze zwolnień w tym zakresie. Trzeba mieć też na uwadze, że w pewnych okolicznościach podatnik nie może stosować zwolnienia. W poniższym artykule przeanalizujemy przypadek sprzedaży firmowego komputera stanowiącego środek trwały.

Sprzedaż towarów a obowiązek posiadania kasy fiskalnej

Po pierwsze w myśl art. 111 ust. 1 ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Trzeba jednocześnie pamiętać, że nie zawsze konieczne jest ewidencjonowanie sprzedaży na kasie fiskalnej ponieważ podatnicy mogą korzystać ze zwolnień przewidzianych w rozporządzeniu w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zwolnienia tam przewidziane można podzielić na dwie grupy tj. zwolnienia podmiotowe oraz zwolnienia przedmiotowe.

Zwolnienie przedmiotowe – które będzie przedmiotem naszej analizy – zostało przewidziane w §  2 rozporządzenia, gdzie podano, że zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2023 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Zwolnienie stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

W zakresie sprzedaży firmowego komputera stanowiącego środek trwały warto wskazać na poz. 47 załącznika do rozporządzenia, gdzie wymieniono dostawę towarów i świadczenie usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeżeli czynności te w całości zostały udokumentowane fakturą.

W świetle powyższego jeżeli podatnik sprzedaje towar, który został zaliczony do środków trwałych (poprzez wpisanie do ewidencji ŚT) i dodatkowo sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą to nie ma w takim przypadku obowiązku stosowania kasy fiskalnej.

WAŻNE

Sprzedaż na rzecz osób prywatnych składników majątku firmowego zaliczonych do środków trwałych co do zasadt nie podlega obowiązkowi ewidencji na kasie fiskalnej jeżeli sprzedaż jest dokumentowana fakturą VAT. Od tej reguły ogólnej zostały jednak przewidziane wyjątki.

Sprzedaż firmowego komputera wyklucza zwolnienie od kasy fiskalnej

Jeżeli prześledzimy treść rozporządzenia w sprawie zwolnień od konieczności posiadania kasy fiskalnej to naszą uwagę powinien przykuć § 4 rozporządzenia, który zawiera katalog czynności których dokonanie wyklucza możliwość zastosowania jakichkolwiek zwolnień.

Oznacza to, że podatnik dokonujący czynności wymienionych w ww. przepisie nie ma prawa do korzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania przy pomocy kasy rejestrującej. Wyłączenie to dotyczy jednak konkretnych wskazanych przez ustawodawcę czynności. Tak więc, w stosunku do pozostałych czynności, innych niż wymienione w § 4 ww. rozporządzenia, podatnik może korzystać z przewidzianych w rozporządzeniu tytułów zwolnieniowych.

W ramach prowadzonej działalności podatnik dokonuje różnych czynności. Dlatego też w prowadzonej działalności może zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a w pozostałym zakresie będzie korzystał ze zwolnienia z tego obowiązku.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. h) ww. rozporządzenia zwolnień nie stosuje się do dostawy komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych oraz silników elektrycznych, prądnic i transformatorów (PKWiU ex 26 i ex 27.11).

W świetle powyższego dostawa towaru w postaci komputera musi zostać zaewidencjonowana na kasie fiskalnej. Nie ma w tym przypadku znaczenia czy komputer jest traktowany w firmie jako środek trwały czy też jako towar handlowy. Taką sprzedaż trzeba będzie w kasie zaewidencjonować, co równa się wprowadzeniu obowiązku używania kas. 

Przykładowo jeżeli przedsiębiorca sprzedaje na rzecz osoby prywatnej samochód będący środkiem trwałym w firmie i wystawi fakturę to nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej (z uwagi na ww poz. 47 załącznika).

Jeśli natomiast ten sam podatnik chce sprzedać na rzecz osoby prywatnej komputer będący środkiem trwały w firmie to nie może skorzystać ze zwolnienia określonego w poz. 47 załącznika ponieważ komputer został wymieniony w negatywnym katalogu określonym w § 4 rozporządzenia.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z §  4 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia przepis wykluczający zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia czyli dostawy towarów m.in. na rzecz pracowników podatnika.

W tym zakresie nie ma znaczenia ilość sprzedanych rzeczy na rzecz swoich pracowników.

Sprzedaż komputerów (czy to nowych, czy to używanych) na rzecz swojego pracownika będzie zwolniona od obowiązku ewidencjonowania w kasie rejestrującej, niezależnie od tego, ile komputerów będzie sprzedawanych. Jeśli sprzedaż towarów, o których mowa, następować będzie na rzecz pracowników, to ta czynność będzie wolna przedmiotowo od ewidencjonowania w kasie rejestrującej.

WAŻNE

Sprzedaż firmowego komputera będącego środkiem trwałym w firmie jest zwolniona od obowiązku stosowania kasy fiskalnej jeżeli sprzedaż odbywa się na rzecz pracownika.

Reasumując przedstawione przepisy możemy zatem wskazać na dwie okoliczności generujące różne skutki jeżeli chodzi o stosowanie zwolnienia od obowiązku posiadania kasy fiskalnej przy sprzedaży firmowego komputera.

Po pierwsze jeżeli firmowy komputer – będący środkiem trwałym – jest zbywany na rzecz osoby prywatnej niebędącej pracownikiem podatnika to w tym zakresie sprzedaż musi być ujęta na kasie fiskalnej.

Po drugie jeżeli firmowy komputer – będący środkiem trwałym – jest zbywany na rzecz osoby prywatnej będącej pracownikiem to nie jest konieczne ewidencjonowanie sprzedaży poprzez kasę rejestrującą.

Opublikowane w

Podatek VAT od nieodpłatnych gratisów do usług

Opublikowano: 2023-11-03

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług. Problematyczny jest natomiast status gratisów w formie towarów przekazywanych nieodpłatnie jako dodatek do usług. Warto zastanowić się czy taki gratis generuje obowiązek podatkowy u sprzedawcy na gruncie podatku VAT.

Nieodpłatne przekazanie towarów a VAT

Zasadą jest, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne. Należy mieć jednak na uwadze, że w pewnych przypadkach ustawodawca uznaje za podlegające opodatkowaniu także czynności nieodpłatne dotyczące przekazywanych towarów.

W oparciu o art. 7 ust. 2 ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W świetle powyższego przepisu jeżeli w stosunku do danego towaru podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego to nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu. Dzięki temu zostaje zachowana zasada neutralności podatku VAT. Warto w tym miejscu podkreślić, że przepis odnosi się do samego prawa do odliczenia, a zatem nie ma znaczenia czy w praktyce podatnik faktycznie z tego prawa skorzystał.

WAŻNE

Nieodpłatne przekazanie towarów w formie gratisów podlega opodatkowaniu VAT, a podstawą opodatkowania jest w takim przypadku cena nabycia towaru (art. 29a ust. 2 ustawy VAT).

Nieodpłatny gratis jako część zestawu

W orzecznictwie można spotkać się poglądem, że gratis nie podlega opodatkowaniu jako nieodpłatny towar jeżeli stanowi część zestawu.

W przypadku, gdy przedmiotem dostawy jest zestaw produktów, pomiędzy którymi istnieje związek umożliwiający uznanie takiego zestawu za jedną rzecz, należy uznać, że przedmiotem dostawy jest jeden towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przeciwnym wypadku, tj. w sytuacji gdy przedmiotem dostawy jest zestaw produktów, pomiędzy którymi brak jest związku umożliwiającego uznanie produktu załączonego za część składową albo przynależność produktu głównego, to należy uznać, że dostawa dotyczy dwóch towarów.

Dla traktowania obydwu produktów sprzedawanych w zestawie jako jeden towar konieczne jest bowiem istnienie funkcjonalnego związku pomiędzy towarem podstawowym, a towarem do niego dołączonym. W przypadku braku integralnego związku pomiędzy produktem podstawowym i załączonym w zestawie, należy taką transakcję traktować jako dostawę dwóch towarów.

Tak też wynika z treści interpretacji Dyrektora KIS z dnia 21.07.2017 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.267.2017.1.OS.

Co jednak istotne powyższa interpretacja odnosi się do przypadku gdy przedmiotem świadczenia jest dostawa towaru i towarzyszy temu nieodpłatne przekazanie gratisu w postaci kolejnego towaru. W kontekście ww. interpretacji trudno zatem przyjąć, że zestaw może tworzyć usługa oraz towar.

WAŻNE

Opodatkowaniu jako jedna czynność podlega dostawa zestawu dwóch towarów o ile zestaw ten tworzy powiązaną funkcjonalnie całość. W takim wypadku nie wyodrębniamy osobnej czynności w postaci przekazania nieodpłatnego gratisu.

Gratis jako prezent o małej wartości

W pewnych przypadkach nieodpłatne przekazanie towaru jako dodatek do usługi nie będzie podlegać opodatkowaniu. Wyłączenie dotyczy przekazywanych prezentów o małej wartości.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy przepisu dotyczące opodatkowania nieodpłatnego przekazania towaru nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Według art. 7 ust. 4 ustawy przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.

Nie jest więc opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie odbiorcom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 20,00 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 20,01 zł do 100,00 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. 

Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych przekazań. Natomiast jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100,00 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji jeżeli przekazywany gratis do usługi będzie spełniał kryterium prezentu o małej wartości to takie przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warto też dodać, że również przekazanie większej ilości gratisow do jednej usługi, nie będzie podlegało opodatkowaniu, gdy stanowią prezenty o małej wartości, jeżeli suma wszystkich gratisów w zestawie nie przekracza wartości 20 zł.

WAŻNE

Bez względu na ilość przekazywanych przez przedsiębiorcę jednemu podmiotowi (odbiorcy) gratisów do usług, których cena nabycia nie przekracza 20 zł netto – ich nieodpłatne wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt. 2 ustawy VAT.

W przypadku nieodpłatnych gratisów w formie rzeczowej dołączanych do świadczonych usług trudno przyjąć, że występuje zestaw opodatkowany jako jedna transakcja. W takim przypadku osobno należy opodatkować odpłatne świadczenie usług i osobno potraktować darmowe przekazanie towaru biorąc pod uwagę przepisy o braku opodatkowania prezentów o małej wartości.

Opublikowane w

Sprzedaż pojazdu samochodowego w okresie 12/60 miesięcy od zakupu, a odzyskanie nieodliczonego podatku VAT przy zakupie

Opublikowano: 2023-10-30

Użytkowanie samochodu, czy motocykla w działalności gospodarczej towarzyszy niemal każdemu przedsiębiorcy. Zazwyczaj podatnicy decydują się na tzw. użytkowanie mieszane danego pojazdu, a co za tym idzie od zakupu odliczają jedynie 50% VAT. Druga połowa VATu zwiększa z kolei wartość początkową środka trwałego i stanowi podstawę dla odpisów amortyzacyjnych. Sprzedając środek transportu można pod pewnymi warunkami odzyskać nieodliczony przy zakupie podatek VAT. Jak to zrobić w teorii i w praktyce? – o tym poniżej!

Sprzedaż pojazdu w okresie korekty uprawnia do odzyskania nieodliczonego VATu

Przedsiębiorca decydując się na połowiczne odliczenie podatku VAT przy zakupie pojazdu może jeszcze częściowo odzyskać nieodliczony podatek w dwojaki sposób:

  • po pierwsze może dokonać zmiany przeznaczenia pojazdu, tj. rozpocząć wykorzystywanie pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej. Wiąże się to z koniecznością zgłoszenia tego faktu organowi podatkowemu (druk VAT-26) oraz prowadzenia ewidencji przebiegu potwierdzającej użytkowanie pojazdu wyłącznie na cele firmowe,
  • po drugie może sprzedać pojazd. Sprzedaż pojazdu traktowana jest wówczas jako zmiana na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej.

Korekty podatku naliczonego można dokonać wyłącznie w tzw. okresie korekty, ustalanym jako 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania dany pojazd samochodowy dla pojazdów o wartości początkowej nieprzekraczającej 15 000 zł lub 60 miesięcy dla pojazdów o wartości początkowej równej lub wyższej niż 15 000 zł.

Omawiana korekta podatku naliczonego jest uprawnieniem podatnika, a nie jego obowiązkiem. Natomiast w sytuacji odwrotnej, gdzie podatnik już na etapie zakupu odlicza 100% VATu, a następnie w okresie korekty decyduje się na zmianę przeznaczenia z użytku firmowego na użytek mieszany, wówczas obligatoryjnie musi skorygować (oddać/zapłacić) podatek VAT odliczony przy zakupie. Powyższe wynika z art. 90b ustawy o VAT.

Korekta podatku naliczonego wiąże się przede wszystkim z koniecznością obliczenia podatku VAT podlegającego korekcie w odpowiedniej proporcji związanej z upływem 12/60 miesięcy od nabycia pojazdu. Dodatkowo należy zadbać o odpowiednie zapisy techniczne w urządzeniach księgowych, tj. w KPiR i JPK_V7. Szczegóły poniżej.

Sprzedaż pojazdu w okresie 12/60 miesięcy, a korekta podatku naliczonego – praktyczny przykład liczbowy

Pełne zrozumienie zagadnienia związanego z uprawnieniem do korekty podatku naliczonego w związku ze sprzedażą lub zmianą przeznaczenia pojazdu samochodowego wymaga przeanalizowania tej kwestii w oparciu o konkretne działania liczbowe. Na poniższym przykładzie prezentujemy korzyści podatkowe z tym związane.

Przykład 1

Pan Jędrzej w marcu 2022 roku zakupił na potrzeby działalności gospodarczej motocykl o wartości 63 695 zł brutto (51 784,55 zł netto). Zdecydował się na mieszane użytkowanie pojazdu, stąd podatek VAT odliczył w 50%, tj. w kwocie 5 955,23 zł. Druga połowa nieodliczonego VATu zwiększyła wartość początkową pojazdu i stanowiła podstawę odpisów amortyzacyjnych.

Pan Jędrzej w lipcu 2023 roku zdecydował się na sprzedaż motocykla. W związku z tym, że sprzedaż nastąpiła w okresie korekty (60 miesięcy tj. marzec 2022 – luty 2027), Pan Jędrzej był uprawniony do „odzyskania” nieodliczonego VATu w proporcji do pozostałego okresu korekty (lipiec 2023 – luty 2027), wynoszącego 44 miesiące.

VAT do odliczenia (odzyskania) w trybie korekty wyliczony został następująco: 44/60 x 5 955,23 = 4 367,17 zł.

Kwota 4 367,17 zł stanowiła więc podatek naliczony miesiąca lipca 2023 roku i pomniejszyła podatek należny do zapłaty za ten okres.

Przedmiotowy pojazd Pan Jędrzej sprzedał za 56 000 zł brutto, podatek VAT do zapłaty z tej transakcji wyniósł 10 471,54 zł. Dzięki dobrowolnej korekcie podatku naliczonego od zakupu motocykla, Pan Jędrzej z tej transakcji odprowadził jedynie 6 104,37 zł (10 471,54 zł minus 4 367,17 zł).

Ujęcie korekty podatku naliczonego w JPK_V7 i KPiR oraz pozostałe zagadnienia związane z zaewidencjonowaniem sprzedaży pojazdu

Obliczenie kwoty podatku nie zamyka jeszcze kwestii korekty podatku naliczonego od zakupu środka trwałego. Konieczne jest bowiem prawidłowe ujęcie kwoty korekty w JPK_V7 i KPiR. Należy tego dokonać w następujący sposób:

  • w JPK_V7 korektę podatku naliczonego należy ująć na podstawie dokumentu wewnętrznego (oznaczenie w JPK symbolem „WEW”). Kwotę podatku należy ująć w części deklaracyjnej JPK w poz. 44, tj. korekta podatku naliczonego od nabycia towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych. Korektę należy ująć pod datą sporządzenia dokumentu wewnętrznego np. 31 lipca 2023r. W pozycji dane kontrahenta należy przepisać dane dostawcy z faktury zakupu.
  • w KPiR kwotę „odzyskanego” podatku należy ująć w kolumnie 8 pozostałe przychody (kwota nieodliczonego VATu stanowiła bowiem pierwotnie koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych). Zapisu w KPiR można dokonać na podstawie tego samego dokumentu wewnętrznego, który stanowił podstawę do ujęcia korekty na gruncie JPK_V7.

Końcowo należy nadmienić, że sprzedaż pojazdu kwalifikowanego u podatnika jako środek trwały, winna również zostać zaewidencjonowana w KPiR jako pozostałe przychody z oznaczeniem w części ewidencyjnej JPK_V7 symbolem GTU_07. Niezamortyzowana wartość pojazdu pomniejsza dochód ze sprzedaży środka trwałego. W przypadku sprzedaży motocykli należy dodatkowo pamiętać o obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności (sprzedaż hurtowa i detaliczna motocykli oraz części do nich została wymieniona w poz. 148-150 załącznika nr 15 do ustawy o VAT).

Autor- Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Usługi w ramach działalności gospodarczej dla byłego pracodawcy – skutki w PIT i ZUS

Opublikowano: 2023-10-25

Bardzo często pracownicy (szczególnie o znacznych dochodach) decydują się na założenie działalności gospodarczej w celu obniżenia obciążeń podatkowo-składkowych. Alternatywne formy opodatkowania, czy preferencje w ZUS to zazwyczaj główny czynnik motywujący dla formy współpracy określanej jako b2b (business to business), jednak współpraca z byłym/obecnym pracodawcą stanowi przeszkodę dla zastosowania wskazanych wyżej ulg. W niniejszym wpisie przedstawimy najważniejsze ograniczenia w tym zakresie!

Ograniczenia w stosowaniu podatku liniowego i ryczałtu przy współpracy z byłym/obecnym pracodawcą

Ustawodawca przewidział w polskim prawie podatkowym sytuacje, w których pracownik zatrudniony w oparciu o umowę o pracę rezygnuje z tej formy współpracy, zakłada działalność gospodarczą i rozpoczyna świadczenie usług w ramach b2b z dotychczasowym pracodawcą. Głównym celem takiego działania na gruncie podatku dochodowego jest „ucieczka” ze skali podatkowej oraz ograniczenie skutków stosowania wyższej, 32%-towej stawki podatku.

Prawo podatkowe zarówno na gruncie podatku liniowego, jak i ryczałtu przewiduje następujące ograniczenia w świadczeniu usług dla byłego pracodawcy:

  • jeżeli podatnik, który wybrał podatek liniowy, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania podatkiem liniowym i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej(art. 9a ust. 3 ustawy o PIT),
  • jeżeli podatnik, który wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach (art. 8 ust. 2 ustawy o ryczałcie).

Konsekwencje współpracy w ramach b2b z byłym pracodawcą są tożsame, jednak okres karencji w przypadku ryczałtu jest dłuższy. Różnice te zobrazowano na poniższym przykładzie.

Przykład 1

Pan Józef w 2023 roku zakończył stosunek pracy z przedsiębiorstwem X. Pan Józef w tym samym roku zarejestrował pozarolniczą działalność gospodarczą i zamierza świadczyć w ramach działalności gospodarczej usługi dla tego samego podmiotu X. Usługi wykonywane w ramach działalności gospodarczej będą tożsame z tymi, które Pan Józef wykonywał w ramach stosunku pracy.

Pan Józef w 2023 roku będzie zobligowany do opodatkowania w formie skali podatkowej z uwagi na świadczenie usług dla byłego pracodawcy. Zastosowanie alternatywnej formy opodatkowania w przypadku gdy Pan Józef będzie w dalszym ciągu świadczyć usługi dla byłego pracodawcy stanie się możliwe dopiero:

  • w 2024 roku, ale tylko w zakresie podatku liniowego,
  • w 2025 roku Pan Józef będzie mógł rozważyć dodatkowo zastosowanie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ograniczenia w stosowaniu preferencji w ZUS w przypadku świadczenia usług dla byłego pracodawcy

Przedsiębiorcy, którzy zamierzają świadczyć usługi dla byłego pracodawcy odpowiadające czynnościom wykonywanym w ramach stosunku pracy muszą liczyć się z zakazem stosowania wszelkich preferencji w ZUS, takich jak ulga na start (pierwsze 6 miesięcy), ZUS preferencyjny (24 miesiące), czy mały ZUS plus (niższe składki społeczne uzależnione od przychodów/dochodów przedsiębiorcy).

Stosowanie powyższych preferencji w ZUS jest zabronione, jeżeli przed dniem rozpoczęcia działalności w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym, przedsiębiorca wykonywał dla danego podmiotu analogiczne czynności w ramach stosunku pracy.

W odróżnieniu od podatku dochodowego, ograniczenia w ZUS muszą pozostać przez wiele lat w pamięci przedsiębiorcy. Zawsze bowiem badamy rok rozpoczęcia działalności i poprzedzający rok kalendarzowy. Dla przykładu rozwiązanie stosunku pracy w 2023 roku i świadczenie analogicznych usług w ramach b2b pozbawia ulgi na start, ZUSu preferencyjnego i małego ZUSu plus. Natomiast zaprzestanie świadczenia usług dla byłego pracodawcy daje możliwość zgłoszenia się np. do ZUSu preferencyjnego. Stanowisko to potwierdza ZUS m.in. w interpretacji z dnia 22 lipca 2020r., sygn. DI/100000/43/410/2020: „Zatem w sytuacji gdy osoba rozpoczynająca prowadzenie działalności gospodarczej wykonuje w jej ramach czynności na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywała w ramach stosunku pracy, zaprzestaje współpracy z byłym pracodawcą np. po upływie kilku miesięcy przysługuje jej od tego dnia prawo do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w oparciu o art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do upływu 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej.”

Ograniczenia nie dotyczą umów zlecenia lub o dzieło oraz świadczenia na b2b innych usług niż w ramach stosunku pracy

Końcowo należy podkreślić, że opisane w niniejszym wpisie ograniczenia dotyczą wyłącznie stosunku pracy. Świadczenie dla danego podmiotu usług w ramach umów cywilnoprawnych, a następnie w ramach działalności gospodarczej nie pozbawia prawa do ulg w ZUS, czy alternatywnych form opodatkowania.

Ponadto ograniczenia znajdują zastosowania wyłącznie w przypadku, gdy zakres czynności świadczonych w ramach b2b pokrywa się z tymi, które były wykonywane w ramach stosunku pracy. Jeżeli czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej są inne, wówczas istnieje możliwość stosowania m.in. preferencji w ZUS. Przykładem jest sytuacja, w której aplikant zatrudniony w kancelarii adwokackiej staje się adwokatem, a następnie w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi dla byłego pracodawcy już jako adwokat. Zakres czynności wykonywanych przez aplikanta i adwokata jest inny co daje prawo do stosowania preferencji w ZUS, czy innych niż skala podatkowa form opodatkowania. Powyższe potwierdza m.in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2013r. sygn. II UZP 2/13, gdzie stwierdzono w szczególności, że „Sam fakt zatrudnienia na etacie pracownika (aplikanta adwokackiego) w adwokackiej spółce partnerskiej adwokatów G.,K.,K. i Partnerów w G., a następnie wykonywanie, między innymi, na rzecz tej samej spółki, ale już przez adwokata różnych czynności w żadnym przypadku nie może zostać uznane za odpowiadające czynnościom wcześniej wykonywanym przez tę osobę w ramach stosunku pracy (podobieństwa mogą dotyczyć samej technicznej strony wykonywanych przez wnioskodawczynię czynności w ramach stosunku pracy i to z pominięciem tak istotnej ich cechy, że uprzednio były to zawsze projekty i merytorycznej strony czynności wykonywanych przez wnioskodawczynię w ramach stosunku pracy w porównaniu do czynności wykonywanych przez nią w charakterze adwokata). Fakt odbywania w trakcie trwania stosunku pracy aplikacji nie uzasadnia twierdzenia, że wnioskodawczyni wykonywała na rzecz byłego pracodawcy czynności obecnie wchodzące w zakres wykonywanej przez nią działalności gospodarczej.”

Autor- Łukasz Kluczyński

Opublikowane w

Amortyzacja mieszkań – czy nadal będzie możliwa? Korzystny wyrok WSA

Opublikowano: 2023-10-20

Zakaz amortyzacji lokali mieszkalnych budzi cały czas kontrowersje, w szczególności przez pryzmat podatników, którzy wprowadzili nieruchomości na stan środków trwałych jeszcze przed wejściem w życie niekorzystnych przepisów tj. przed 1 stycznia 2022r. Ustawodawca bowiem nie zagwarantował tzw. ochrony interesów „w toku”. Inaczej rzecz ujmując zdaniem podatników, ale też wielu ekspertów do czynienia mamy z naruszeniem konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych. Jakie jest aktualne stanowisko fiskusa i sądów w tym zakresie? – odpowiedź poniżej.

W interpretacjach indywidualnych fiskus konsekwentnie odmawia prawa do amortyzacji

Wejście w życie przepisów zakazujących amortyzacji lokali mieszkalnych spowodowało intensyfikację ilości składanych wniosków o indywidualne interpretacje prawa podatkowego w tym zakresie. Wielu podatników próbowało i nadal próbuje zabezpieczyć swoje interesy właśnie interpretacją indywidualną. Przykładem niekorzystnej wykładni jest interpretacja z dnia 8 sierpnia 2023r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.497.2023.1.MW, wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Organ interpretacyjny konsekwentnie odmówił prawa do amortyzacji lokali mieszkalnych dodając, że ocena konstytucyjności spornej regulacji leży w gestii Trybunału Konstytucyjnego.

Podatnicy, którzy uzyskali korzystne interpretacje indywidualne jeszcze przed wejściem w życie nowych przepisów również zostali pozbawieni prawa amortyzacji. Interpretacja chroni podatnika dopóki, dopóty przepisy prawa podatkowego w danym zakresie nie ulegną zmianie.

W przedmiocie konstytucyjności niekorzystnych dla podatników przepisów wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi dając podatnikom nadzieję na korzystny finał sporu o amortyzację.

WSA w Łodzi orzekł niekonstytucyjność regulacji i naruszenie interesów w toku

Co do zasady ocena zgodności normy prawnej z ustawą zasadniczą, czyli Konstytucją, leży w gestii Trybunału Konstytucyjnego (TK). Praktyka i doktryna dopuszcza w pewnych okolicznościach dokonanie takiej oceny przez sąd z pominięciem TK, w szczególności gdy wystąpiła oczywista niekonstytucyjność danej normy prawnej.

Takiej oceny konstytucyjności przepisu zakazującego amortyzacji lokali mieszkalnych dopuścił się WSA w Łodzi w Wyroku z dnia 27 czerwca 2023r. sygn. I SA/Łd 258/23, gdzie niekorzystna interpretacja indywidualna została zaskarżona przez podatnika. Sąd uznał za niezgodny z Konstytucją przepis zakazujący amortyzacji lokali mieszkalnych, w sytuacji gdy dany lokal wprowadzono do ewidencji środków trwałych przed wejściem w życie nowych przepisów. Skład orzekający uznał w szczególności, że „skarżąca, która przed uchwaleniem przepisów nowelizujących nabyła nieruchomości oraz wprowadziła je na stan środków trwałych, a także dokonywała amortyzacji, podlega ochronie wynikającej z zasady ochrony praw nabytych i interesów w toku (art. 2 Konstytucji). Sąd podziela pogląd skarżącej, że z uwagi na sposób wprowadzania nowych regulacji (zmiana reguł gry w trakcie gry), ich w istocie retrospektywne działanie oraz zaskoczenie podatników, nowe zasady powinny mieć zastosowanie wyłącznie do tych lokali mieszkalnych, które zostały nabyte lub wytworzone po wejściu w życie ustawy zmieniającej, a więc po 1 stycznia 2022 r. Dlatego też Sąd uznał, że skarżąca w granicach opisanego we wniosku stanu faktycznego ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości mieszkalnych nabytych przed 1 stycznia 2022 r. oraz zaliczać te odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów na zasadach obowiązujących w dniu 31 grudnia 2021 r. do momentu pełnego zamortyzowania tych środków trwałych.”

Sąd administracyjny w tym samym wyroku dokonał uchylenia niekorzystnej interpretacji indywidualnej. Należy jednak podkreślić, że ten konkretny wyrok nie stanowi źródła prawa podatkowego oraz wiążącej wykładni prawa dla innych organów i sądów administracyjnych. Powyższe oznacza, że przedmiotowy wyrok nie rozstrzyga definitywnie problemu amortyzacji lokali mieszkalnych. Stanowi jednak istotny sygnał, że sprawa ta dla podatników nie jest jeszcze definitywnie przegrana.

NSA pozbawia nadziei na pozytywne zakończenie sporu o amortyzację i w lipcu 2023 roku podtrzymuje inny niekorzystny wyrok WSA

Spór o amortyzację lokali mieszkalnych cechuje się niejednolitą linią orzeczniczą z przewagą stanowisk niekorzystnych dla podatników. Przykładem niekorzystnego wyroku dla podatnika jest wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 października 2022 roku, sygn. I SA/Łd 439/22 od którego podatnik wniósł skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 lipca 2023 roku, sygn. II FSK 119/23 oddalił skargę kasacyjną od powyższego wyroku WSA i utrzymał w mocy niekorzystną dla podatnika interpretację indywidualną, pozbawiając tym samym prawa do amortyzacji. Podsumowując powyższe, szanse na pozytywne zakończenie sporu o amortyzacje znowu się oddaliły.

Trzeba poczekać na ostateczne rozstrzygnięcie sporu o amortyzację

Warto w tym miejscu zauważyć, że ten sam WSA (w Łodzi) najpierw wydał niekorzystny wyrok, a następnie kilka miesięcy później dokonał oceny zgodności przepisu z Konstytucją i uchylił inną interpretację indywidualną pozbawiającą podatnika prawa do amortyzacji lokali mieszkalnych.

Podkreślić dodatkowo należy, że wyrok NSA z 13 lipca 2023 roku również nie stanowi wiążącej wykładni przepisów prawa, stąd uznać można, iż sprawa sporu o amortyzację nie jest w dalszym ciągu definitywnie rozstrzygnięta.

Dopiero orzeczenie NSA w składzie siedmiu sędziów lub orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego ostatecznie rozwieje wątpliwości organów i podatników. Zdaniem autora warto więc śledzić przedmiotową kwestię i wstrzymać się jeszcze na jakiś czas od ewentualnych ruchów w obrębie składników majątku np. w zakresie wycofywania lokali mieszkalnych ze stanu firmowych składników majątku i przeniesienia ich do majątku prywatnego.

Autor- Łukasz Kluczyński